پایگاه خبری تحریر نو 19 مرداد 1398 ساعت 14:10 http://tahrireno.ir/vdchkinz.23nwidftt2.html -------------------------------------------------- عنوان : اشک‌ها و لبخندها؛‌ لاکچری بودن رمز توفیق نیست -------------------------------------------------- نمایش موزیکال «اشک‌ها و لبخندها» پس از چند اجرای موفق در تالار وحدت به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود. متن : نمایش موزیکال «اشک‌ها و لبخندها» پس از چند اجرای موفق در تالار وحدت به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود. به گزارش تحریرنو ؛ نمایش موزیکال اشک‌ها و لبخندها که تجربه چندم کارگردان آن در اجرای این اثر اقتباسی است موفق شده تا در آخرین دور از اجراهای خود کارنامه موفقی داشته باشد. کارگردان این نمایش موزیکال هادی قضات و رهبر ارکستر همراهی کننده گروه بازیگران این نمایش نصیر حیدریان است. اجرایی وفادار به متن این نمایش که اقتباس مستقیمی از فیلم داستانی آوای موسیقی محصول سال ۱۹۶۵ کمپانی فاکس قرن بیستم به کارگردانی رابرت وایز و با بازی جولی اندروز و کریستوفر پلامر است، اجرایی کاملا وفادار با امانتداری کامل از نسخه اصلی است که این امانتداری در عین خلاقیت یکی از ویژگیهای بارز این اثر نمایشی در مقایسه با نمونه های لاکچری اینگونه نمایش ها در سال های اخیر است. این نمایش با برخورداری از کارگردانی هنری کاملا موفق و استفاده کم نقص از بازیگرانی که نه خواننده حرفه ای بودند و نه بازیگر حرفه ای تئاتر نمونه و مصداق بارزی از یک اثر خلاقانه هنری است. کار حرفه ای کارگردان حرفه ای هادی قضات که خود از خوانندگان صاحب نام موسیقی کلاسیک است با این نمایش و انتخاب عوامل اجرایی توانسته ثابت کند که یک رهبر ارکستر خوب و یا یک کارگردان خوب قادر خواهند بود تا از تیمی آماتور اجرایی کاملا حرفه ای بگیرند. ترانه‌های این نمایش دقیقا همان ترانه های دوبله شده نسخه اصلی سینمایی این اثر است. موسیقی اصلی این فیلم را ریچارد راجرز و اسکارهمرستاین، زوج آهنگساز آمریکایی ساخته‌اند اما داستان دوبله فارسی این فیلم خود حکایت جذاب دیگری است از سرگذشت این فیلم داستانی که فیلمبرداری آن در زالتسبورگ اتریش و باواریا در آلمان غربی و همچنین در استودیوی فاکس قرن بیستم در کالیفرنیا انجام شده‌است و در تاریخ ۲ مارس ۱۹۶۵ در آمریکا منتشر شد و عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ در زمان خود را تا پنج سال کسب کرد و توانست پنج جایزه اسکار را نیز از آن خود کند. در سال ۱۹۹۸ نیز بنیاد سینمای آمریکا این فیلم را به عنوان چهارمین فیلم برتر موزیکال تاریخ انتخاب کرد. جسارت کارگردان در مواجهه با ارجاعات تاریخی ۳۸ منتقد و نویسنده سینمایی، در یک نظرخواهی برای انتخاب بهترین‌های تاریخ دوبله ایران که توسط ماهنامه سینمایی فیلم در اسفندماه ۱۳۸۴ انجام شد، دوبله این فیلم را به عنوان برترین دوبله فارسی برای یک فیلم خارجی انتخاب نمودند دوبله فارسی این فیلم با مدیریت دوبلاژ علی کسمایی در سال ۱۳۴۵ در استودیو دماوند به مدیریت «روبیک گریگوریانس» انجام شد. اجرا و ضبط ترانه‌های فارسی نیز در استودیوی وزارت فرهنگ و هنر صورت پذیرفت. صداگذاری نهایی فیلم که به صورت استریوفونیک ۶ بانده بود، در کشور آلمان انجام شد. شعرهای فارسی که برای ترانه‌های فیلم اجرا شد، توسط «کریم فکور» سروده شده بود. او که از ترانه سرایان موفق آن دوران بود، ترانه‌های فارسی را بر اساس شعرهای اصلی و ریتم موسیقی و لحن و حالتِ آوازهایِ اصلی فیلم نوشت و این ترانه‌ها، توسط هنرجویان هنرستان عالی موسیقی و زیر نظر «تورج نگهبان» اجرا شد. انتخاب اعضای این گروه موسیقی توسط «عنایت رضایی» رئیسِ وقتِ اپرای تهران صورت گرفت. کارحرفه ای و بازیگران آماتور حال پس از گذشت چند دهه هادی قضات نمایش موزیکال این اثر را با زبان فارسی و بدون استفاده از هنرمندانی که در حد و اندازه هنرستان عالی موسیقی آن زمان باشند به روی صحنه برده و خوشبختانه این اجرا که چه بخواهیم و چه نخواهیم در ذهن مخاطب ارجاعات بسیار پررنگی را از دوبله ماندگار این اثر ایجاد خواهد کرد در مقایسه با آن بسیار موفق و قابل قبول بوده است. قضات در حقیقت یک خواننده تنور اپرا است که اجرای زیبای او در سمفونی نهم بتهوون همراه با ارکستر سمفونیک تهران با رهبری مایسترو علی رهبری تا مدت‌ها بعنوان حد نصابی برای اجرای این اثر در ایران که همیشه در عرصه آواز کلا سیک با ضعف و محدودیت روبرو بوده در اذهان باقی خواهد ماند. اما این خواننده با نمایش اشک ها و لبخندها ثابت کرد که مدرس و ایده پردازی قابل هم هست که قادر است از هنرورزانی که بسیاری از آنها زیر ۱۶سال سن دارند اجرای نمایشی قابل قبول و آواری درخور تحسین بگیرد. جایی که تجربه حرف اول را می‌زند طراحی صحنه این نمایش که کار مشترکی از «سعید معروف پور و مرضیه جعفر پور» بود، خود به تنهایی دارای ارزشهای غیر قابل انکاری است که فقط و فقط در تالار وحدت امکان اجرای آن وجود دارد چرا که فقط این تالار است که امکانات ویژه ماشینری برای برگزاری چنین نمایشی با چنین دکوری را دارد. مدیریت ارکستر این نمایش بر عهده محمدرضا صفی و رهبری آن توسط نصیر حیدریان بود که باید از اجرای این تیم حرفه ای بعنوان حدنصابی در دینامیک و صدادهی تئاترهای موزیکال در ایران یاد کرد. احسان تارخ مدیر اجرایی باسابقه رویدادهای هنری موسیقیایی هم مدیریت اجرایی این پروژه را بر عهده داشت، با نگاهی به اعضای حرفه ای این پروژه بخوبی میتوان دریافت که یک کار خوب و حرفه ای قبل از هرچیز حتی سرمایه و پول نیازمند تجربه و کارایی است.