تحریر نو - روز جهانی کارگر

روز جهانی کارگر یاد روز شورش کارگران آمریکائی در اول ماه مه ۱۸۸۶در شیکاگو است.

روز جهانی کارگر یاد روز شورش کارگران آمریکائی در اول ماه مه ۱۸۸۶در شیکاگو است.

در سال ۱۸۸۹ میلادی کنگره بین‌المللی کارگران در پاریس، به پیشنهاد نماینده کارگران امریکا، نخستین روز ماه مه را روزجهانی كارگر اعلام نمودند که درپی آن در بسیاری از کشورهای دنیا، کارگران این روز را به عنوان روز کارگر گرامی داشتند. در ایران نیز به تاسی از این اتفاق بین المللی روز ۱۲ اردیبهشت روزجهانی كار و كارگر نام گذاری گردیده است.

کارگران یکی از قشرهای مهم و تاثیرگذار و در عین حال پرکار و زحمت کش هر اجتماعی به شمار می روند که با این وجود،ارزش نقش و جایگاه اجتماعی آنان اغلب مغفول واقع می گردد. این در حالیست که اسلام برای مقام کار و کارگر اهمیت و ارزش ویژه ای قائل است چنانکه پیامبر اکرم(ص) به دست پینه‌بسته یک کارگر بوسه زد و فرمودند: "قبل اینکه عرق کارگر خشک شود مزد او را بپردازید."

در ایران هر ساله روز کارگر به عنوان یادروزی در تقویم رسمی کشور همایش ها و سخنرانی ها و مراسم های کلیشه ای و تکراری به بهانه تجلیل از کارگران برگزار میشود. مسئولان نیز از فرصت استفاده کرده متن های غرا و زیبا در تقدیر از کارگر و مقام آن می خوانند و بعد هم به این بهانه لباس کارگران بر تن کرده و با عکسهای نمایشی برای خود تبلیغ می کنند در حالیکه فردا صبح در مسیر رفتن به محل کار با فاصله از کنار آنان رد شوند تا خدای نکرده گرد و خاک کارگری پوزیشن مدیریتی شان را آلوده نکند.

روز کارگر به عنوان روزی نمادین در ستایش کار و کارگر باید در عرصه واقعیت و عمل جلوه یابد. چنانچه امام خمینی(ره) درباره اهمیت این قشر فرمودند که "حیات یک ملت ، مرهون کار و کارگر است". باید به حرفهای آنان که درد دل است با جان و دل گوش فرا داد. وقتی حقشان را می خواهند طوری رفتار نکنیم که انگار شق القمر کرده ایم و یا داریم صدقه می دهیم. خواسته هایشــان را که هرگز زیاده خواهی نیست با تمام توان برآورده کنیم، حقشان را تنها جلوی دوربین ها ندهیم و آنان را آن چنان که شایسته آنند بزرگ بداریم.کارگران، شریف ترین انسان های اجتماع هستند. در آموزه های دینی ما به کارگری که برای اداره کردن زندگی خانواده اش سعی و تلاش می کند، عنوان "جهاد کننده در راه خدا" اطلاق شده است.دلهایشــان را گرم کنیم و دغدغه هایشان را بکاهیم، همه اینها تلاش هایی است که باید درجهت تکریم این طبقه تاثیر گذار در چرخه تولید ملی بکار بگریم .

اما خوب است بدانیم که نگرانی از افزایش قیمت‌ها و پایین بودن قدرت خرید به دلیل دستمزد ناچیز کارگری از مهم‌ترین دغدغه‌های جامعه‌ی کارگری است که شورای عالی کار باز در سال ۹۵ بر بار مشکلات این قشر زحمت کش اضافه کرده و حتی گام کوچکی در جهت بهبود معیشت آنها برنداشته است.

وزیر محترم کار و امور اجتماعی با عنایت به مشغله های فراوانتان یاد اور می شوم
بر حسب ماده ۱۶۷- در وزارت کار و امور اجتماعی شورائی بنام شورایعالی کار به ریاست حضرتعالی و دو نفر از افراد بصیر و مطلع در مسائل اجتماعی و اقتصادی به پیشنهاد شما و تصویب هیات وزیران تشکیل می شود.مجموع افراد این شورا ۹ نفر می باشد . که وظیفه خطیر تصویب حقوق کارگران را به عهده دارند. در جلسه بامداد چهارشنبه۱۹ اسفند۱۳۹۴ بر اساس مصوبه حق مسکن کارگران از فروردین سال ۹۵، همچنان ۲۰ هزار تومان باقی ماند. با وجود تورم و افزایش های مکرر نرخ اضافه بها چرا حق مسکن کارگران نباید اضافه شود.( شاید در جایی که افراد بصیر و مطلع جناب وزیر زندگی میکنند افزایش نرخ و اجاره بها نبوده است)و حق بن نقدی ۱۱۰ هزار تومان و سنوات روزانه نیز ۱۰۰۰ تومان تعیین گردید.ودر آخرحداقل مزد کارگران در سال ۱۳۹۵، پایه حقوق کارگران با ۱۰۰ هزار تومان افزایش از ۷۱۲ هزار تومان به ۸۱۲ هزار تومان رسید. چگونه است که پایه حقوق تنها یکصد هزار تومن افزوده می شود؟؟ جناب آقای وزیر جهت اطلاع خاطرتان درباره هزینه های روزمره زندگی یک خانواده کارگری ساده، برآورد زیر صرفا محض اطلاع از واقعیت زتدگی جامعه کارگری – که شاید با اطلاعات داده شده به شما همخوانی نداشته باشد- در ادامه آورده میشود. البته این برآورد با در نظر نگرفتن افزایش بی رویه اجاره منزل و تورم و گرانی بی محابای اجناس و مایحتاج ضروری زندگی است:

(این براورد هزینه با احتساب یک خانواده سه نفره می باشد )
۱-هزینه اجاره مسکن کهنه ساز ۴۵ متری حدااقل ۲۰ملیون پول ودیعه و ماهی ۵۰۰۰۰۰ تومان که در صورت نداشتن پول ودیعه و گرفتن وام ماهانه حداقل یک ملیون تومان باز پرداخت وام مجموع ۱۵۰۰۰۰۰۰
۲- هزینه اب برق گاز و تلفن و هزینه شارژ و ... حداقل ۲۰۰هزار تومان
۳-حداقل مصرف مرغ ماهی و گوشت بدون احتساب مهمان (در قفل کنند کسی نیاید) ماهانه ۲۰۰هزارتومان
۴- هزینه بهداشتی و نظافتی حداقل۵۰هزارتومان
۵- هزینه برنج و روغن،رب نان ..... بقدر احتیاج وتنها بقدررفع حاجت ماهانه ۲۵۰هزارتومان(روزی دوتومن پول نان به تنهایی می شود ۶۰هزار تومان تنها برای نان )
۶- هزینه روز مره، سیفی جات و تره بار ماهانه ۱۰۰هزار تومان(( هفته ا ی تنها ۲۵ هزارتومان ))

تمام هزینه های بالا با در نظر گرفتن کف قیمتها و خرید به صورت عمده و از مراکز ارزان فروش درنظر گرفته شده است که فقط نیاز های روز مره و حا جت زنده بودن کارگر رو در نظر گرفته ایم .

حوایجی از قبیل درمان و بیمارستان، پوشش و لباس، هزینه های از قبیل مسافرت و مهمانی و هزینه رفت آمد و کرایه ، هدیه وکادو هزینه های مدرسه و لوازم التحریر،،میوه و تنقلات خوارباری، تفریح و سرگرمی ، کلاسهای علمی و اموزشی ، ورزش واستخرو هزاران هزینه دیگر بماند برای همه آنهایی که دلار های اروپایی در دستانشان بازی می کند و مایحتاج روزمره خود را از تولیدات کشورهای غربی تهیه می کنند. با اندکی محاسبه خواهید دانست که یک کارگر برای گزران آبرومندانه و سخت زندگی غیر معمولش حداق نیازمند به ۲۳۰۰۰۰۰ تومان درآمد ماهیانه است تا بتواند زندگیش را بدون در نظر گرفتن هزینه های که اعلام شد بگذراند. بطوریکه فقط سقفی داشته باشد تا بالای سرش باشد و غذایی که شکمش را سیر کند. حالا ۸۱۲ هزاررتومن مصوب شما کجای دردهای این قشر ستم کشیده سختی دیده را التیام می بخشد.خود قضاوت کنید.. در حدیثی از پیامبر مهربانی آمده هست که: "خداوند تبارک و تعالی از هر گناهی می گذرد(با توبه) جز این که کسی مهریه زنی را منکر شود و یا حقوق کارگری را غصب کند و ادا ننماید" آیا در نظر گرفتن این مبلغ ناچیز برای حقوق کارگران و نادیده گرفتن حقوق این طبقه اسیب پذیر غصب بحساب نمی آید؟؟ حضرت امام خمینی (ره) بارها تاکید فرمودند: "گمان نمى‏کنم عبادتى بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد." (صحیفه امام، ج‏۲۰، ص: ۳۴۲) و بر مسئولین و کارگزاران نظام اسلامی ماست که خدمت به محرومین را سرلوحه اقدام و عمل خود در هر مسئولیتی قرار دهند.باشد که بتوانیم در روز قیامت بابت هر تصمیم و عملی پاسخگو باشیم.

الهم اعجل عواقب امورنا خیرا

مجید قاسم کردی – کارشناس ارشد حقوق خصوصی