تحریر نو - از همه فیلم‌ها در جشنواره فیلم فجر دفاع می‌کنیم

از همه فیلم‌ها در جشنواره فیلم فجر دفاع می‌کنیم

عماد افروغ عضو هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر تاکید کرد تصویری که در فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره فجر از جامعه ارائه شده بود گاه از آینه‌ای که او از اجتماع داشته واضح‌تر بوده است.

عماد افروغ عضو هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر تاکید کرد تصویری که در فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره فجر از جامعه ارائه شده بود گاه از آینه‌ای که او از اجتماع داشته واضح‌تر بوده است.

به گزارش تحریرنو، عماد افروغ که در مجلس هفتم شورای اسلامی حضور داشت و چندی‌ست در شورای پروانه نمایش آثار سینمایی فعال است، امسال یکی از اعضای هیات انتخاب سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر بود. او به گفته خود بعد از بیش از ۳۰ روز کار شبانه‌روزی و تماشای فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره، صبح شنبه هجدهم دی ماه فرصتی یافت به کارهای معوقه بپردازد و در میان این کارها، زمان کوتاهی قرار داد تا در نگاهی کلی از انتخاب فیلم‌های جشنواره سی و پنجم سخن بگوید.

این استاد جامعه‌شناسی در مورد فضای کلی فیلم‌هایی که در ۳۰ روز گذشته به تماشای آن نشسته است، به خبرآنلاین، گفت: سینما را ابزار بسیار مناسبی می‌دانم که می‌تواند مسائل و مشکلات اجتماعی را خواسته یا ناخواسته به نمایش بگذارد.

او در توضیح این دسته‌‌بندی خواسته و ناخواسته گفت: البته شیوه تصویر کردن مسائل و مشکلات به صورت خواسته در فیلم‌ها روشی است که ترجیح داده می‌شود، زیرا آن را می‌توان حاصل دیالکتیکی دانست که بین جامعه و سینما به وجود آمده است. سینما تصویرگر دردهای جامعه است و این اتفاق گاه ناخواسته رخ می‌دهد. در صورتیکه این اتفاق به صورت ناخواسته هم رخ دهد، ارزشمند است، چون بخشی از جامعه و مسائل آن را تصویر می‌کند.

افروغ گفت: این ۳۰ روز فرصت مغتنمی بود تا از طریق فیلم‌ها متوجه شویم دردها و حساسیت‌های جامعه ما کجاست.

نماینده دور هفتم مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سئوال که تصویر ارائه شده در فیلم‌های سینمایی چقدر با مشاهدات او در جامعه منطبق بوده است و اصلا این دو چه نسبتی با هم داشتند، گفت: نه تنها مشکلاتی که من در جامعه می‌دیدم در فیلم‌ها وجود داشت، بلکه گاه آنچه که من ندیده بودم هم در فیلم‌ها تصویر شده بود. به تعبیری می‌توان گفت سینما آینه‌ای بهتر از آینه شخصی من بود. من در آینه شخصی خود همه مشکلات را نمی‌دیدم، گاه موضوعات در حوزه مورد توجه من نبودند و گاه دقت کمتری بوده است.

او مورد مصداق این دغدغه‌ها و مشکلات گفت: مسائلی چون مفاسد اقتصادی، بیکاری و فقر که از دغدغه‌های خود من بوده، در فیلم‌ها وجود داشت و در کنار آن برخی موارد که کمتر درگیر آن بودم نیز تصویر شده بود:‌ موضوعاتی چون تنازعات خانوادگی و سوء‌ظن‌های همسر به شوهر یا برعکس. گاه روابط نامشروعی بوده که فقط حاصل یک سوء‌ظن بوده و زمانی هم واقعا یک روابطه پنهانی وجود داشه است. این‌ها هم بخشی از مسائل موجود در جامعه است که من به واسطه فیلم‌ها بیشتر در جریان آن قرار گرفتم.

افروغ همچنین در مواجهه با این پرسش که آیا حاضر است به عنوان یک چهره سیاسی پشتیبان سینما باشد و اگر برای فیلم‌های منتخب مشکلی پیش بیاید در جامعه از این آثار دفاع کند، گفت: بله، حتما و تا الان هم همین‌طور بوده است. در چند وقتی که به عضویت شورای پروانه نمایش درآمده‌ام کمی دست و بالم برای این کار بسته شده، اما همیشه در مواقع نیاز این کار صورت گرفته است.

او ادامه داد: انتخاب ما جمعی بود و فیلم‌هایی که معرفی شده‌اند حاصل جمع‌بندی رای تمامی اعضا هستند. قطعا بعد از جشنواره فرصت مستعدتر و مناسب‌تر خواهد بود تا در مورد فیلم‌ها صحبت شود. زمانی که از جشنواره عبور کردیم از تک‌تک فیلم‌هایی که دیدیم و تایید کردیم و گاه آن‌هایی که به بخش مسابقه نیامده است دفاع خواهیم کرد. ممکن است نقدهایی داشته باشیم و نقد مثبت هم داشته باشیم و نقد منفی هم باشد، اما فیلم‌هایی که مورد تایید بوده‌اند را حتما مورد حمایت قرار می‌دهیم.

او در پاسخ به این سئوال که آیا مشکل مطرح شده در مورد فیلم کیانوش عیاری، استفاده بازیگران از کلاه‌گیس بوده است،‌ گفت: قصد ندارم به صورت مصداقی در مورد فیلم‌ها صحبت کنم و بعد از برگزاری جشنواره فرصت خوبی است که در مورد همه این فیلم‌ها صحبت کنیم.

افروغ تاکید کرد در تمامی روزهای برگزاری جشنواره نکات مهم و داستان فیلم‌هایی که دیده را در یادداشت‌های روزانه خود نوشته و گفت: این چند روز فرصتی بود برای همنشینی با بزرگان سینما و تهیه‌کنندگان و فیلمسازان که ارادت من را به این دوستان بیشتر کرد و آن را تجربه مغتنمی می‌دانم.