آشنایی انتظامی با سمندریان
22 تير 1393 ساعت 17:50
عزت‌اله انتظامی، بازیگر پیش‌کسوت تئاتر و سینما می‌گوید، حمید سمندریان تنها کارگردانی‌است که بهترین و بزرگ‌ترین بازیگران تئاتر و سینما از زیر دست او بیرون آمدند.
عزت‌اله انتظامی، بازیگر پیش‌کسوت تئاتر و سینما می‌گوید، حمید سمندریان تنها کارگردانی‌است که بهترین و بزرگ‌ترین بازیگران تئاتر و سینما از زیر دست او بیرون آمدند.
تحریرنو: آقای بازیگر درباره‌ی آشنایی‌اش با حمید سمندریان گفت: آن‌زمان که ایشان در آلمان بود من هم بودم ولی آشنایی اصلی ما بعد از بازگشت به ایران و ورود به دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک رخ داد.
او می‌افزاید: آن‌زمان ایشان در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک تدریس می‌کردند و من نیز افتخار شاگردی ایشان را پیدا کردم. افتخاری که بعدها با به‌روی صحنه بردن نمایش "کرگدن" ابعاد بزرگ‌تری به خود گرفت.
نمایش "کرگدن" نوشته‌ی اوژن یونسکو، یکی از معروف‌ترین نمایش‌نامه‌های این نویسنده است. ظاهرا اجرای حمید سمندریان از این نمایش‌نامه، آن‌قدر چشم‌گیر بوده که حالا عزت‌اله انتظامی می‌گوید بعد از آن اجرا هر بار که به تماشای اجراهای دیگر کارگردانان از نمایش‌نامه‌ی "کرگدن" رفت آن نمایش به دلش ننشست و هم‌چنان فکر می‌کرد که اجرای سمندریان از این نمایش‌نامه تکرار نشدنی‌ست.
به روایت آقای بازیگر، تمرین این نمایش یک‌سال طول کشید چون: هر بار مشکلی برای ما درست می‌کردند. پیش از آن البته سمندریان کارهای زیادی کرده بود چه‌در تلویزیون و چه‌در عرصه‌ی تئاتر اما برای اجرای "کرگدن" حدود یک‌سال تمرین کردیم. تمریناتی ناپیوسته، چون جای تمرین به‌ما نمی‌دادند و کارشکنی می‌کردند.
او ادامه می‌دهد: دست آخر این نمایش در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران به‌روی صحنه رفت. آن‌زمان به‌خاطر شرایط سیاسی به دانشجویان خیلی سخت می‌گرفتند، اما هر بار سالن دانشکده‌ی ادبیات پر از آدم می‌شد. دانشجویان و مردمی که برای تماشای این نمایش به‌هر زحمتی بود خود را به سالن می‌رساندند و در صورت پر بودن صندلی‌ها روی زمین می‌نشستند تا بتوانند این نمایش را ببینند.
انتظامی می‌گوید: سمندریان پشت‌کار بالایی داشت و بهترین بازیگران از میان شاگردانش ظهور کردند. حیف که زود از دست رفت وگرنه ما کم‌تر آدمی مثل او را در عرصه‌ی تئاتر دیگر پیدا می‌کنیم که مثل او انرژی خلاقیت و توان برای کار داشته باشد.
آقای بازیگر در پایان گفت: سمندریان خودش بود. ادا و اطوار نداشت و از کس دیگری وام نمی‌گرفت. برای من بسیار قابل احترام بود و جادوی صحنه را خوب می‌شناخت.
کد مطلب: 971
آدرس مطلب: http://tahrireno.ir/vdcak6no149n0.5k4.html