مسعود جعفری‌جوزانی گفت: افتخار می‌کنم که "ایران‌برگر" را ساختم. امیدوارم هر ایرانی این فیلم را دو بار ببیند، یک‌بار برای خندیدن و یک‌بار هم برای فکر کردن.

تحریرنو: نشست فیلم "ایران‌برگر" با حضور مسعود جعفری‌جوزانی (کارگردان)، فتح‌اله جعفری‌جوزانی (تهیه‌کننده)، محمدهادی کریمی (نویسنده)، تورج منصوری (مدیر فیلم‌برداری)، حسن زاهدی (مدیر صدابرداری) و سحر جعفری‌جوزانی و حمید گودرزی (بازیگران فیلم) برگزار شد.

مسعود جعفری‌جوزانی در ابتدای این نشست گفت:‌ "ایران‌برگر" یک فیلم ساده است که در آن گروهی از مردم می‌خواهند یک دموکراسی به‌وجود آورند هیچ نماد و سمبلی در فیلم وجود ندارد و "ایران‌برگر" فقط یک فیلم ساده است.

تورج منصوری، مدیر فیلم‌برداری این فیلم نیز در ادامه گفت: سعی کردیم این کار را به‌معنای واقعی کلمه تیمی انجام دهیم. هیچ‌کدام یک از بچه‌ها تلاش نکردند که خودنمایی کنند و از قالب داستان و قصه بیرون بیایند.

وی افزود:‌ وقتی فیلم‌نامه را خواندم ترسیدم از این‌که می‌شود این متن را اجرا کرد یا نه اما وقتی با مسعود جعفری‌جوزانی حرف زدم دیدم که می‌توانیم سوار بر یک قایق بشویم و به‌سوی مقصدی مشخص حرکت کنیم. اگر فیلم امروز موردتوجه قرارگرفته به‌خاطر این است که مجموعه‌ی ما در کنار هم هم‌آهنگ عمل کرده است.

حسن زاهدی، مدیر صدابرداری این فیلم نیز گفت: این فیلم تجربه‌ی جدیدی برای من بود و کار کردن در کنار کسانی مثل مهدی ابراهیم‌زاده و تورج منصوری به‌من آرامش می‌داد. متاسفانه امروز وضعیت سالن‌های نمایش ما از نظر صدا خیلی بد است و زحمات ما دیده و شنیده نمی‌شود. در سالن‌های ما متخصص صدایی وجود ندارد که صداها را تنظیم کند.

مسعود جعفری‌جوزانی در ادامه‌ی این نشست در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که هدف‌تان از ساختن این فیلم چه بود و چرا این‌قدر مدت‌زمان فیلم طولانی بود گفت: پرونده و سابقه‌ی هرکسی هدف او را بازگو می‌کند، ترجیح می‌دهم راجع به هدفم چیزی نگویم. من فکر نمی‌کنم که فیلم طولانی شده باشد همه‌ی ما به فیلم‌های ۹۰ دقیقه‌ای عادت کرده‌ایم اما من به ا‌ین موضوع اعتقاد ندارم و فکر می‌کنم که باید همه‌ی قصه را برای مخاطب گفت.

جعفری‌جوزانی در ادامه در خصوص لهجه‌ی لری که در فیلم مورد استفاده قرارگرفته، گفت: وقتی فیلمی در تهران ساخته می‌شود از لهجه‌ی تهرانی استفاده می‌کنم و وقتی فیلمی در لرستان ساخته شود با لهجه‌ی لرستانی ساخته می‌شود. خیلی افتخار می‌کنم که با لهجه‌ی خودمان فیلم ساخته‌ایم. این‌که گاهی اوقات اعتراضاتی مطرح می‌شود به‌خاطر این است که یک لهجه یا یک گویش مورد تمسخر قرارگرفته یا به یکی از شخصیت‌های محلی بی‌احترامی شده‌است. من افتخار می‌کنم که فیلم "ایران‌برگر" را ساخته‌ام.

وی در خصوص چرایی انتخاب عنوان فیلم نیز گفت: هر اندیشه، فکر و عقیده‌ای که وارد ایران شده ما دگرگونش کرده‌ایم و بازخوانی متفاوتی از آن انجام داده‌ایم. عنوان این فیلم هم در جهت همین موضوع انتخاب‌ شده‌است.

سحر جعفری‌جوزانی، بازیگر فیلم "ایران‌برگر" در خصوص شباهت‌هایی که نقشش در این فیلم با آثار قبلی‌اش داشته گفت: من فکر نمی‌کنم که کلیشه شده باشم من در دو سه فیلم از یک لهجه استفاده کرده‌ام اما نقش‌های این شخصیت‌ها کاملا متفاوت بوده‌است. شخصیت من در فیلم "دعوت" و شخصیتم در فیلم "ایران‌برگر" فقط در لهجه‌ی مشترک هستند و شخصیت‌ها کاملا متفاوت از یک‌دیگرند.

محمدهادی کریمی، نویسنده‌ی "ایران‌برگر" در خصوص شرایط نوشتن فیلم‌نامه‌ی این فیلم گفت: سال ۸۰ بود که آقای جوزانی مشغول بازنویسی سریال "در چشم باد" بود و قرار بود این کار برای نیمه‌ی دهه‌ی ۸۰ آماده شود در همان زمان همان‌طور که ایشان مشغول انجام دادن آن کار بودند طرح اولیه‌ی "ایران‌برگر" را با من در میان گذاشتند که این ایده نهایتا در سال ۸۴ تبدیل به یک فیلم‌نامه شد.

وی افزود: این فیلم در همان سال ۸۴ پروانه‌ی ساخت گرفت اما به‌دلیل آغاز سریال "در چشم باد" ساخت آن به تعویق افتاد. آثار آقای جوزانی معمولا کارهای حماسی و تاریخی هستند اما سوالی که مطرح است این است که چرا جوزانی سراغ یک پروژه‌ی کمدی رفته، به‌نظر من او در طی ساخت "در چشم باد" چیزهایی می‌دید که از فرط تراژیک بودن کمدی تبدیل می‌شدند.

این نویسنده ادامه داد: شاید "ایران‌برگر" دوقلو و هم‌زاد "در چشم باد" باشد. شاید اگر مسعود جعفری‌جوزانی یک سده در تاریخ دموکراسی‌خواهی ایران خلق نمی‌شد این پروژه نیز خلق نمی‌شد.

حمید گودرزی، دیگر بازیگر این فیلم نیز در سخنانی کوتاه گفت: تبریک می‌گویم به محسن تنابنده، خانم نویدی و حسن زاهدی که برای این فیلم کاندیدا شده‌اند. من مدت‌ها بود که دوست داشتم با آقای جوزانی کارکنم و خوش‌حالم که این اتفاق در "ایران‌برگر" افتاد.

جوزانی در پایان این نشست گفت: امیدوارم هر ایرانی این فیلم را دو بار ببیند، یک‌بار برای خندیدن و یک‌بار هم برای فکر کردن.

تحریر نو