تحریر نو - معرفی هیئت‌داوران بخش فیلم جشنواره‌ی "خورشید"

معرفی هیئت‌داوران بخش فیلم جشنواره‌ی "خورشید"

اعضای هیئت‌داوران بخش فیلم پنجمین جشنواره‌ی فیلم و عکس "خورشید" معرفی شدند.

اعضای هیئت‌داوران بخش فیلم پنجمین جشنواره‌ی فیلم و عکس "خورشید" معرفی شدند.

به گزارش تحریرنو، محمدرضا اصلانی، شارلوت هوبر، فیلیپ کاستلینگ، ژان میشل روو، مائل لومه، لورنت ون لانکر، استیون مارتین و گیتا اصلانی به‌عنوان هیئت‌داوران بخش فیلم این جشنواره معرفی شدند و قرار است آثار برگزیده بخش مسابقه فیلم این جشنواره را اعلام کنند.

محمدرضا اصلانی

محمدرضا اصلانی، نویسنده، شاعر، کارگردان و مستندساز ایرانی، متولد سال ۱۳۲۲ در رشت و فارغ‌التحصیل هنر و نقاشی از دانشکده‌ی هنرهای تزئینی است. وی دوره‌ی آموزش فیلم‌سازی را در وزارت فرهنگ و هنر گذرانده است.

جامعه‌ی هنری ایران در ابتدا محمدرضا اصلانی را با اشعارش شناخت. او از شاعران فعال و مطرح موج نوی دهه‌ی چهل بود که اشعارش امیدی میان هواداران شعر مدرن برانگیخته بود. اصلانی از جمله کسانی بود که بعدها بیانیه شعر حجم شکل به‌ سامان‌ رسیده موج نو را امضا کرد.

اصلانی فعالیت حرفه‌ای خود در سینما را از سال ۱۳۴۶ و با ساخت فیلم مستند "جام حسنلو" آغاز کرد و سپس آثاری چون "بد بده"، "با اجازه"، "چنین کنند حکایت"، "تاری خانه"، "فهرج"، "مش اسماعیل"، "ابوریحان بیرونی"، "میراث شیشه"، "چیغ" و "دل جهان" را جلوی دوربین برد.

در بیست‌وپنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر، فیلم "خاطرات یک هفتاد و پنج ساله" او، سیمرغ بلورین ویژه‌ی داوران در بخش چشم واقعیت این جشنواره را دریافت کرد.

او اکنون مدیر هنری پنجمین جشنواره‌ی فیلم کوتاه مستقل "خورشید" است.

شارلوت هوبر

شارلوت هوبر متولد سال ١٣٦٣، نانت فرانسه، در پاریس زندگی می‌کند و به همه‌‌ی نقاط دنیا سفر کرده و سخن‌رانی داشته است. او دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته‌‌ی پژوهش در هنرهای تجسمی، دارای مدرک از مدرسه عالی ملی سرژی در رشته‌ی هنر و هم‌چنین در رشته هنرهای تصویری از دانشگاه بروکسل است. در حال حاضر او مدرس هنرهای تصویری و هنر مفهومی (کانسپچوال آرت) در دانشگاه سوربن (پاریس هشت) است.

وی با هنرمندان بزرگی هم‌چون ریموند دو پاردن، آنییس وردا و دیوید لینچ کار کرده است و آثار خود را در پاریس و شهرهای دیگر چون نانت، بروکسل، تولوز، نیویورک و... به نمایش گذاشته است.

شارلوت هوبر برنده‌ی جایزه‌ی هنرهای معاصر فرانسوا شیدر (آلزاس)، هامس (بروکسل) و جایزه‌ی دوستان موزه‎ی هنرهای زیبای نانت شده است. هم‌اکنون در آتلیه ی هوای بهشت‌ (توکیو) در حال اجرای اثری ویدویی است.

فیلیپ کاستلنیک

فیلیپ کاستلنیک هفتم مهرماه ١٣٥١ در خانواده‌ای اهل موسیقی، ادبیات و تئاتر در فرانسه متولد شده است. او سینما را در سینه‌ی سوپ (مدرسه‌ی عالی ملی سینما) در فرانسه آموخته است و در همان زمان شروع به ساختن اولین فیلم‌های خود به شیوه فیلم‌سازی بدون تدوین کرد، سبکی که او را در سناریونویسی حرفه‌ای و دقیق، متبحر ساخته است. او در رشته‌ی هنرهای نمایشی در دانشگاه بوردو فرانسه ادامه تحصیل داد و تخصص خود را در بازی‌گردانی بازیگر گرفته است.

وی نخستین فیلم بلند خود را درباره‌ی جدایی درون و بیرون یک شخصیت با ساختاری پیچیده و ظریف در قالب یک داستان ساخته است. او به‌تدریج به‌سمت فیلم‌سازی مستقل متمایل شد و با یک گروه کوچک حرفه‌ای چندین فیلم ساخت که در این فیلم ها بیش‌تر توجه خود را معطوف به موضوعاتی چون غریبه‌ای در فضای آشنای خانوادگی، سختی نوجوانی و جوانی، عشق دیوانه وار و تنهایی، با ساختارهای خلاق و متفاوت، کرده است. دنیای سینمای مستقل به او اجازه داده که به تجربیات متعددی دست بزند و خلاقیت خود را در بیان تصویری گسترش دهد.

فیلیپ کاستلنیک در سال ٢٠٠٢ تصمیم به سفر به کشورهای آسیایی می گیرد، این سفر چند ساله دیدگاه او را عوض می کند و او را علاقه‌مند به ساختن فیلم مستند با ساختارهای جدید و موضوعات گوناگون می کند. او در طول این مدت با یادداشت‌های سفرش، چندین فیلم مستند با ساختار کلاسیک، تجربی و داستانی ساخته است. در این فیلم‌ها شخصیت‌های فیلم‌هایش جای خود را از شخصیت ملاقات شده به شخصیت ملاقات‌کننده داده‌اند و در دنیای آشنای یک فرد ناآشنا به تجربه پرداخته‌اند. بدین ترتیب، دوربین فیلمسازی او نقش راوی را می‌گیرد و فی البداهه و بدون تامل به نقل ماجرا می‌پردازد، این نگاه جدید با قالب سینمای مستقل به فیلیپ کاستلنیک اجازه می دهد تا تجربه‌گرایی خود را به حد اعلا برساند.

او پس از بازگشت از سفرهای چندین ساله‌اش در دنیای سینمای مستقل ادامه می دهد و در آخرین فیلم بلند داستانی خود که فرمی مستند دارد، تصویری تلخ از شخصیتی فردگرا در جامعه‌‌ای فردستیز می سازد، شخصیتی که نمی تواند با وجود امکان آزادی بیان، با اجتماع ارتباط برقرار کند. فیلیپ کاستلنیک اینک در حال آماده‌سازی فیلم بعدی‌خویش است که این فیلم تجربی جدید هم‌راه با انیمیشن خواهد بود.

فیلیپ کاستلنیک علاوه بر فیلمسازی، نویسنده و فیلمنامه‌نویس است و آثار او در رادیوهای فرانسه به اجرا در آمده‌اند و آخرین اثر او از ژانویه ٢٠١٦ در رادیو فرانس کولتور اجرا خواهد شد و درضمن او نوازنده‌ پیانو و خواننده است و دوره موسیقی سنتی هندوستانی را در بنارس دیده است.

ژان میشل روو

ژان میشل روو متولد نانسی، کارگردان خود آموخته‌ فرانسوی است. علاقه‌اش به سینما در نوجوانی از فیلمبرداری از بازیگران گروه تئاترش با دوربین هشت میلیمتری شروع شد. در همان سنین گروه موسیقی خود (Kni Crik) را با سه نوازنده دیگر تشکیل داد و به مدت ده سال با شیوه‌ای خاص (موسیقی تجربی راک قومیِ) کنسرت‌های مختلف اجرا کرد و سی دی های متعددش تولید و پخش شد.

او در سن هفده سالگی اولین فیلم کوتاه داستانی خود، محله وحشی را کارگردانی کرد، فیلمی ک ه بیانگر اولین قدم های او به سمت دنیای خیالی بود. دو فیلم بعدی او الهام گرفته از نوشته‌های فیلیپ ک. دِک است: صدای صحرا ١٩٨٧ و نزدیکی به خدا ١٩٩٢ و همچنین اولین فیلم بلندش: هزار عجایب دنیا ١٩٩٧ با حضور بازیگرانی چون چلکی کاریو (tchelky Karyo)، ژولی دِلپی و ماریا دِمِدِروس. این فیلم جایزه بهترین فیلم اروپایی را از فستیوال رم و جایزه بزرگ فستیوال ملمو را دریافت کرد.

اوایل دهه نود برای فیلمی علمی‌- تخیلی به ایسلند رفت و در آنجا متوجه شد که مردمان این کشور باور به وجود اِلف دارند، ژان میشل روو جذب صداقت ایسلندی‌ها و مرعوب زیبایی طبیعت ایسلند شد و مستند تحقیقی خود را در باره‌ی دنیای فراطبیعی ایسلند با عنوان تحقیقی درباره دنیای نامرئی در سال ٢٠٠٢ ساخت .

ژان میشل روو از سال ١٩٨٨ فیلم های متعددی برای تلویزیون کارگردانی کرده است.

مائل لومِه

مائل لومِه متولد ١٣٥٥ در رِم فرانسه است. پس از گرفتن مدرک کارشناسی ارشد در رشته سینما، به فیلمنامه نویسی برای کارتون در تلویزیون می پردازد.

او از سال ٢٠٠٢ در آثار خود چندین رشته‌ هنر، علم و سیاست را به هم می‌پیوندد، تا بتواند حول کنترل ارتباط تکنولوژیک با بدن ها و موجودات زنده و تشابه و زیبایی‌شناسی آنها، موضوعات خود را مطرح کند. بدین ترتیب، وی با موضوعاتی چون پرتقال برای استراحت و سبزیجات روی رایانه و یا نصب ماشین برگشت زمان، فیلم می‌سازد: تمام این موضوعات کاملاً جدی هستند و برای زنده کردن حس باور به توهمی آگاهانه‌اند با هدف تعریف کردن چیزی غیر ممکن ولی امکان پذیر.

پرفورمنس‌ها، چیدمان‌ها، نوشته‌ها و نمایش‌ها و دیگر آثار او در موسساتی چون کاخ توکیو (palais Tokyo) و (Gaîté lyrique ) در پاریس و موزه ی تاریخ علوم در ژنو به اجرا در آمده‌اند.

لورنت ون لانکر

لورنت ون لانکر در دو زمینه فیلم و انسان شناسی تحصیل کرده است. او دارای مدرک دکترای هنر صوتی و تصویری است.

وی سخنران مدارس فیلم (ال.یو. سی.ای و آی.ان.اس.ای.اس) و دانشگاه های (اف.یو برلین) و مرکز فرهنگی صوتی و تصویری است. مستندهای ابتدایی او نشان دهنده موضوعات اجتماعی و مسایل دینی است. (مانند: ما به روح اعتقاد داریم، ماکو، ... (برنده جایزه بی.رایت) در ادامه مجموعه کارهای کوتاه «تجربیات قوم شناسی» (برنده جایزه ویدئو اکس) . فیلم مستند بلند او «سوریه» برنده جوایز معتبر بین المللی بوده و در بلژیک فیلم تحسین شده است.

وی هم‌چنین یک وب‌پروژه‌ی هنری را انجام داده است. ون لانکر سال‌ها به تولید فیلم کوتاه داستانی اشتغال داشته است (مانند: میان دو دریا ۱۹۹۴، پیِر ۲۰۰۰) . او نخستین ساخته‌ی ‌بلند سینمایی‌اش "براک" را به‌تازگی به پایان رسانده است.

فیلم‌های او نمایش‌گر گفت‌وگوهای چندفرهنگی و ترسیم‌کننده‌‌ی سبک‌های گوناگون: خودبازتابی، نمایشی، و سینمای حسی هستند.

این فیلم‌ها نمایش‌دهنده‌ی گفت‌وگو بین اخلاق و زیبایی‌شناسی، شاعرانگی و سیاست هستند.

وی در مجامع ، مدارس، دانشگاه ها و رویدادهای بسیار معتبری به‌عنوان سخن‌ران حضور داشته و به کشورهای بسیاری سفر نموده است.

استیون مارتین

استیون مارتین متولد ٣٠ فروردین ١٣٦٤ در شهر مان فرانسه است. او حرفه‌های مختلفی را در سینما انجام می‌دهد، کارشناس فنی سینما است و محدوده‌ی کاری او از کارگردانی آغاز می شود و تا آموزش، تدوین فیلم، صدابرداری و تمامی کارهای بعد از فیلم‌برداری گسترش می‌یابد. او مدیر اتاق‌های فرمان سینمای پانتئون شرکت تهیه و تولید why not است و هم‌زمان مدیریت شرکت تهیه و تولید les films grands ۸ را بر‌عهده دارد. استیون مارتین به‌دلیل چند حرفه‌ای بودن در سینما، در پروژه‌های خاص و نوآور و تجربه‌گرا شرکت داشته و در چندین و چند اثر سینمایی داستانی، مستند و تجربی و مستقل، تجاری و آموزشی هم‌کاری کرده است.

در حال حاضر وی در موسسه‌‌ی بین المللی صدا‌و‌سیما در پاریس تدریس می‌کند و کلاس‌های او شامل مسایل تئوریک و عملی است.

گیتا اصلانی

گیتا اصلانی‌شهرستانی متولد ١٣٦١ در تهران، پس از دوره‌ی آموزش نقاشی با بهزاد شیشه‌گران در سال ١٣٨٠ و ١٣٨١ در گالری سرور و کاخ نیاوران نمایشگاه تلفیقی نقاشی، عکاسی، تئاتر و فیلم را بر اساس دو داستانش با نام‌های "درخت پرنده" و "او" برگزار کرد و بخش نقاشی و تئاتر را بر‌عهده داشت. سال ١٣٨٢ تئاتر "خانه برناردا آلبا" را به زبان اسپانیایی در تهران کارگردانی کرد. از سال ١٣٨٣ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و موفق به دریافت دو لیسانس تاریخ هنر‌ و تئاتر ‌و‌ سینما شد وی تحصیلات خود را در رشته سینما ادامه داد و در حال حاضر در مقطع دکترا با تخصص آوانگاردیسم در سینما، سینمای هنری و تجربی فرانسه، ایران و ترکیه در دانشگاه پاریس (سوربن) ١٠ تدریس می‌کند و مقالاتی در مجلات و کتاب‌های سینمایی فرانسه چاپ کرده است.

وی از سال ١٣٨٩ مسئولیت انجمن فرهنگی هنری هم قدم را بر‌عهده گرفته است و موفق به برگزاری چندین فستیوال فیلم، عکس و نقاشی با هم‌کاری شهرداری پاریس و دانشگاه پاریس ١٠ شده است. امسال گیتا اصلانی‌شهرستانی در غالب انجمن هم‌قدم با جشنواره خورشید هم‌کاری می‌کند و بخش فرانسه این جشنواره را به‌کمک دکتر مژده بویراحمدی (محقق، مورخ و ایران شناس) بر‌عهده گرفته است. وی در فرانسه موفق به اجرای دو نمایشگاه انفرادی نقاشی نیز شد و برای سال ١٣٩٥ نمایشگاه نقاشی بعدی خود را برگزار خواهد کرد. او هم‌چنین سه فیلم کوتاه ساخته است و در حال به پایان رساندن دو فیلم کوتاه داستانی دیگر است.

پنجمین جشنواره‌ی فیلم کوتاه مستقل "خورشید" به‌عنوان رویداد ویژه‌ی سینمای مستقل تجربی در کشور، ۲۲ الی ۲۵ دی ماه سال جاری در پژوهش‌کده‌ی فرهنگ، هنر و معماری تهران، واقع در خیابان انقلاب، بین خیابان فلسطین‌جنوبی و چهار‌راه‌ولیعصر، نبش خیابان شهید مظفر‌جنوبی، شماره ۱۱۷۶ برگزار می‌شود.