تحریر نو - یاد "احمد رسول‌زاده" در خانه‌ی هنرمندان ایران زنده شد

یاد "احمد رسول‌زاده" در خانه‌ی هنرمندان ایران زنده شد

در این مراسم که پنج‌شنبه دوم بهمن‌ماه با هم‌کاری جامعه‌ی فرهنگی یاوری در تالار استاد شهناز خانه‌ی هنرمندان ایران برگزار شد، جمعی از پیش‌کسوتان عرصه‌ی دوبله و هنر در گرامی‌داشت زنده‌یاد احمد رسول‌زاده به ایراد سخن‌رانی پرداختند.

سخن‌ران ابتدایی این مراسم امیر فلسفی، خطاط و خوش‌نویس بود که با اشاره به خدمات رسول‌زاده گفت: نمی‌توان حق مطلب را در مورد خدمات احمد رسول‌زاده ادا کرد. او نیز هم‌چون دیگر هنرمندانی که اعتبار خود را وقف جامعه‌ی یاوری فرهنگی کرده‌اند، سراسر زندگی هستند. اگرچه فقدان چنین افرادی برای ما دشوار است، اما به‌نظر من این اساتید سه زندگی دارند، نخست حیات آن‌ها مانند تمام انسان‌های دیگر. دوم آثار آن‌ها که تا ابد جاودانه باقی می‌ماند و در نهایت آن زندگی که در دنیایی تازه آغاز می‌کنند.

در ادامه منوچهر اسماعیلی، پیش‌کسوت عرصه‌ی دوبله به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: به‌دلیل بیماری قادر به ادای دین به استاد خودم نیستم. من در دوران تحصیل با مرحوم رسول‌زاده آشنا شدم و درس‌های فراوانی از او آموختم. در تمام مراحل کاری نیز سایه او را بالای سر خود داشتم و پیش‌رفت خود را مدیون او می‌دانم.

پس از اسماعیلی، محمد سریر رئیس شورای عالی خانه هنرمندان ایران ویژگی‌های رسول‌زاده را مورد اشاره قرار داد و گفت: متاسفانه در دوران حیات کم‌تر از یک‌دیگر یاد کرده و به‌هم محبت می‌ورزیم. سینمای ایران مرهون افرادی هم‌چون احمد رسول‌زاده است. همه‌ی کسانی که در این حوزه اثری درخشان ارائه داده‌اند، هم‌واره با صدای خود در میان ما حضور خواهند داشت. حضور مرحوم رسول‌زاده که سال‌ها پیش در شورای عالی داوری فعالیت می‌کرد، شان و منزلتی به این شورا می‌بخشید که قادر به مجاب کردن دیگران بود و من نیز تحت‌تاثیر او قرار داشتم. وی انسانی دقیق و نکته‌سنج بود و هم‌واره خود را در لذت‌های دیگران شریک می‌دانست و از شادی دیگران خوش‌حال می‌شد. این نشان از حس انسانی و مهر و محبت فراوان او دارد.

نصراله مدقالچی، دیگر دوبلور پیش‌کسوتی که در این برنامه حضور داشت نیز لحظاتی به‌روی صحنه آمد و گفت: من در مورد رسول‌زاده هیچ سخن نخواهم گفت. هر آن‌چه رسول‌زاده گفت سخن ما نیز است و سایه‌ی او بر سر همه‌ی ماست. وی سپس نامه‌ای منسوب به چارلی چاپلین را برای حاضران در سالن قرائت کرد و آن‌را به احمد رسول‌زاده تقدیم کرد که به‌گفته‌ی وی غرور را بدترین آفت انسان می‌دانست. از دیگر بخش‌های این برنامه می‌توان به پخش کلیپ‌هایی اشاره کرد که در خصوص زندگی مرحوم رسول‌زاده ساخته شده بودند.