دل به دریا زد و رفت، مرثیه‌ای برای ناصر عبدالهی
1 دی 1393 ساعت 15:11
هشت‌سال از درگذشت مرحوم "ناصر عبداللهی" می‌گذرد اما ذره‌ای از یاد و خاطره "ناصریا" از ذهن هوادارانش پاک نشده است.
تحریرنو: مرحوم "ناصر عبداللهی" خواننده‌ی جوان موسیقی پاپ که با قطعه‌ی "ناصریا" به‌شهرت رسید در زمستان ۴۹ به دنیا آمده و در خزان ۸۵ چشم از دنیا فروبست.
ناصر بچه‌ی سرزمین ریتم و حرکت یعنی بندرعباس و بچه‌ی محله‌ی سیدکمال از یک پدر کارگر و مادر خانه‌دار بود.
ناصر از ۱۳ سالگی علاقه و توجه خود را به موسیقی نشان می‌دهد و از دوران نوجوانی فعالیت خود را در صداوسیما و مرکز حوزه‌ی هنری استان هرمزگان آغاز می‌کند.
دوران حرفه‌ای مرحوم "ناصر عبداللهی" از سال ۱۳۷۴ آغاز شد و با مهاجرتش به تهران و آشنایی‌اش با استاد "محمدعلی بهمنی" موجبات هم‌کاری وی با موسسه‌ی دارینوش را فراهم آورد که در آن دوران نقش به‌سزایی در بازار نشر ترانه و موسیقی پاپ ایرانی داشت، که همین آشنایی موجب انتشار آلبوم‌های "عشق است" و "دوست دارم" از همین موسسه و انتشارات شد.
پس از اختلافات ناصر با انتشارات دارینوش وی آلبوم‌های "بوی شرجی"، "هوای حوا" و "ماندگار" را توسط انتشارات آوای نکیسا منتشر کرد، البته که آلبوم "ماندگار" که مجموعه‌ای از بهترین قطعات وی است در زمان نبود این هنرمند جوان و تاثیرگذار موسیقی در دوران گذار موسیقی پاپ منتشر شد.
"ناصر عبداللهی" در سوم آذرماه ۱۳۸۵ در بندرعباس به‌دلایل نامشخصی بی‌هوش شد او پس از ۲۷ روز کما سرانجام در ۲۹ آذر همان سال در بیمارستان هاشمی نژاد در سن ۳۶ سالگی دار فانی را وداع گفت. اطرافیان و دوستان وی هنوز که هنوز است از مرگ ناصر به‌عنوان واقعه‌ای تلخ و دردناک و مشکوک یاد می‌کنند.
مرحوم "ناصر عبداللهی" در موسیقی و ترانه از کسی تقلید نمی‌کرد و صدایی بم، خاص و منحصربه‌فرد داشت. بیش‌تر ترانه‌های وی از استاد "محمدعلی بهمنی" است و توجه وی به سرزمین خود ایران و به‌خصوص خطه‌ی جنوب و بندرعباس و ائمه‌ی اطهار (ع) چون حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) در آثارش محسوس و قابل‌درک است.
"ناصر عبداللهی" در موسیقی به‌شدت تحت تاثیر "ابراهیم منصفی" بود و حتی در ابتدای خوانندگی‌اش آثاری از منصفی را بازخوانی می‌کرد.
از "ناصر عبداللهی" آثار ماندگاری چون "یادم باشد"، "کودکان خیابانی"، "سربلند"، "شیوه‌ی ما"، "مهر علی و زهرا"، "احمد ثانی"، "یا فاطمه"، "مهر دلبر"، "تو ای عشق"، "ماه من"، "بهت نگفتم" و "راز" به یادگار مانده است.
هم‌کاری "پرویز پرستویی" بازیگری که در آن دوران نامش سر زبان‌ها افتاده بود در دو آلبوم "ناصریا" و "دوست دارم" به‌عنوان دکلمه از نکات جالب‌توجه این دو آلبوم بود.
پس از انتشار ترانه‌ی "ناصریا" منتقدان "ناصر عبداللهی" معتقد بودند که این کار یک کاور اسپانیش است و از ملودی‌های "جیپسی کینگ" کاور شده است اما خود ناصر چنین اعتقادی نداشت و معتقد بود که این کار ریتم عربی دارد ریتمی که بیش از این بارها توسط عود، دهل و دف نواخته شده اما تاکنون کسی با گیتار آن را نزده است اما "ناصر عبداللهی" این ریتم عربی را با گیتار نواخت.
ملودی ترانه‌ی "ناصریا" به سال ۷۶ بازمی‌گردد و شعر آن گویشی بندری، ملودی و ریتمی عربی دارد که هدف از ساخت آن اعتراض به ظلم در جهان و نیز همدردی با ستمدیدگان جهان بوده است. مضمون ترانه‌ی "ناصریا" بر این پایه بنانهاده شده است که "اگر کسی قصد یاری مظلومی را داشته باشد پس از تحمل سختی بسیار و دشواری‌های این راه در پایان پیروز خواهد شد".
"ناصر عبداللهی" تاثیر بسیار بر شناخت من در موسیقی پاپ داشت و دوره‌ای که موسیقی در ایران چندان شکل درست و درمانی نداشت افرادی چون ناصر به‌درستی در موسیقی فعالیت می‌کردند و این‌که بگوییم خیلی از هنرمندان امروزه‌ی ما در موسیقی دلیل ستاره‌شدن‌شان هم‌کاری با "ناصر عبداللهی" است اغراق نکرده‌ایم.
القصه "ناصر عبداللهی" دیر اسم‌ورسمی دست‌وپا کرد و زود هم از میان ما رفت اما عمر هنری پربار و پرکاری داشت این‌همه قطعه از یک خواننده با این کیفیت در یک مدت‌زمان کوتاه نشان از توجه و علاقه‌ی وی به موسیقی دارد اما در حال حاضر جای خالی وی در موسیقی حقیقتا حس می‌شود و اگر قرار است که صدایی بماند این صدا جایش در موسیقی بی‌کیفیت و فالش امروز ایران خالی است.
مدتی است که "نامی عبداللهی" فرزند ناصر خوانندگی را آغاز کرده و در سکوت خبری با "مهرداد نصرتی" کارهایی می‌کند حجم صدای نامی به صدای "ناصر عبداللهی" نزدیک است و امیدوارم به‌زودی نامی از ناصر عبداللهی دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد.
زمانی که این یادداشت را می‌نوشتم بهانه‌ای پیش آمد تا آلبوم‌های ناصر را مرور کنم و در آلبوم ماندگار چشمم به نامی خورد که درگذشت وی نیز مثل "ناصریا" قصه‌ی ما بسیار رنجورم کرد با این تفاوت که ناصر را ندیده اما با نیمای وارسته‌ی "منو ببخش" ناصر عبداللهی چند باری هم‌کلام شده بودم.
یاد و خاطره‌ی هردوی شما در قلب موسیقی پاپ ایران زنده خواهد ماند.
مهدی خان‌محمدی
کد مطلب: 2047
آدرس مطلب: http://tahrireno.ir/vdce.e8wbjh87f9bij.html