تحریر نو - بهترین نقش‌های مریل استریپ؛ از «ماما میا» تا «کریمر علیه کریمر»

بهترین نقش‌های مریل استریپ؛ از «ماما میا» تا «کریمر علیه کریمر»

به مناسبت ۷۰ سالگی مریل استریپ بانوی بازیگر سینمای دنیا، نشریه ایندیپندنت ۷ نقش برتر دوران حرفه‌ای این بازیگر را معرفی کرده است.

به مناسبت ۷۰ سالگی مریل استریپ بانوی بازیگر سینمای دنیا، نشریه ایندیپندنت ۷ نقش برتر دوران حرفه‌ای این بازیگر را معرفی کرده است.

ایندیپندنت در این باره نوشت:‌ مریل استریپ آن‌قدر بازیگر بااستعدادی است که انتخاب چند فیلم از میان کارهای او کاری سخت به نظر می‌رسد. کدام نقش‌هایش دوست‌داشتنی‌تر هستند؟ مادر مستاصلی که در «کریمر علیه کریمر» دیدیم، ملکه یخی ظالم «شیطان پرادا می‌پوشد»، بانوی خانه‌دار خسته و تنها در «پل‌های مدیسن کانتی»یا صاحب اراده‌ای راستین در «انتخاب سوفی»، کدام‌یک را می‌توان بر بقیه ترجیح داد؟

استریپ که وارد ۷۰ سالگی شده ، طی دوره کاری ۴۵ ساله‌اش تا امروز ۲۵ بار نامزد جایزه اسکار شده است. او نخستین بار در ۱۹۷۷ درکنار جین فوندا و ونسا رگریو با فیلم «جولیا» به پرده سینماها پاگذاشت. یک سال بعد از اینکه نگاه‌ها به سویش جلب شد، به آرامی به «لیندا» ی «شکارچی گوزن» رسید. استریپ قدرتی پنهان و استحکامی به نقش داد که طی چهار دهه فعالیت حرفه‌ای او را از یک دختر ساده بااستعداد به یک والامقام سینمایی تبدیل کرده است.

به مناسبت ۷۰ سالگی مریل استریپ (۲۲ ژوئن ۱۹۴۹) در این گزارش ۶ نقش از بهترین کارهای او را معرفی می‌کنیم:

مرگ درخور اوست Death Becomes Her/ ۱۹۹۲

دو زن، یک نویسنده گرفتار (گلدی هون) و یک بازیگر میانسال (استریپ) به معجونی جادویی دست می‌یابند که به آنها جوانی و زیبایی ابدی را وعده می‌دهد. استریپ در نقش مدلین اشتون بسیار خنده‌دار ظاهر شده است؛ یک ستاره‌ی خودخواه برادوی که درگیر جنگ و جدل با دوست خود هلن شارپ است و جراح نگون‌بخت ارنست منویل (با بازی بروس ویلیس) در بین این دو گرفتار شده است.

ماما میا Mamma mia /۲۰۰۸

گرچه این بازیگر به خاطر نقش‌های سنگینش مشهور است، در فیلم کمدی «فلیدا لوید» که الهام‌گرفته از برترین ترانه‌های پرفروش گروه «آبا» است جهتی کاملا متفاوت در پیش گرفته است. استریپ در این فیلم در نقش دانا شریدن کارمایکل ظاهر شده است که آواز می‌خواند و هم مدیر یک هتل-ویلا در یک جزیره یونانی است. دانا در آستانه ازدواج دخترش سوفی با حقایقی از زندگی گذشته‌اش مواجه می‌شود. استریپ گرچه پیشتر در فیلم Postcards from Edge خوانندگی کرده بود ولی اجرای قطعات مختلف در یک فیلم تجربه‌ای بود که با مامامیا شروع شد. قسمت دوم این فیلم با نام «ماما میا! دوباره شروع کنیم» در سال ۲۰۱۸ اکران شد.

ترانه‌های خوانده شده در فیلم ماما میا!، همگی با صدای اصلی هنرپیشگان ضبط شده‌اند. مریل استریپ برای بازی در این فیلم نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین هنرپیشه زن فیلم موزیکال یا کمدی شده‌ بود.

شکارچی گوزن /Deer Hunter/ ۱۹۸۷

بعد از اینکه رابرت دنیرو او را بر صحنه تئاتر باغ آلبالوی چخوف در مرکز تئاتر لینکلن دید استریپ به جمع بازیگران «شکارچی گوزن» پیوست. استریپ انقلابی بود در تز بی‌رحمانه «مایکل چیمینو» از رنج‌های جنگ ویتنام. در فیلم، زمانی که فضا به شدت مردانه و خشن می‌شود، استریپ همچون نغمه‌ زنانه باشکوهی آنجا ایستاده است؛ در دوراهی میان تعهدی که به نامزدش (کریستوفر واکن) دارد و عشقی که میان او و بهترین دوستش (رابرت دنیرو) روییده است.

پل‌های مدیسن کانتی /The Bridges of Madison Country/ ۱۹۹۵

مریل استریپ در اقتباس «کلینت ایستوود» از رمان پرفروش رابرت جیمز والر در نقش بانوی خانه‌داری به نام فرانسیس جانسون ظاهر شد که اغلب نادیده گرفته شده است. او تجسم تنهایی و استیصال است که در یک مزرعه ایزوله به همراه همسر و فرزندانش در زمین‌های پهناور آیوا زندگی می‌کند

ساعت‌ها /The Hours/ ۲۰۰۲

«ساعت‌ها» به کارگردانی استیون دالدری و با هنرمندی نیکول کیدمن، جولین مور و مریل استریپ ساخته شد.

«ساعت‌ها» بدون استریپ می‌توانست در سکوت از بین برود، اما او با حضور خود گرمای زیادی را به این فیلم اقتباسی از رمان مایکل کانینگهام برنده‌ جایزه‌ پولیتزر داد. استریپ در نقش کلاریسا بازی می‌کند، معشوقه‌ سابق شاعر معروف ریچارد (با بازی اد هریس) که مبتلا به ایدز و در حال مرگ است. او در این نقش کلیشه‌ها را بر هم می‌زند و به‌خوبی نقش زنی رمانتیک را بازی می‌کند که نمی‌تواند درک کند چرا خوشبختی مدام از او در حال فرار کردن است.

شیطان پرادا می‌پوشد/ The Devil Wears Prada/ ۲۰۰۶

فیلمی کمدی به کارگردانی دیوید فرانکل است بر اساس رمانی به‌همین نام از لورن ویزبرگر است که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد. فیلم موفقیت تجاری و نقدهایی مثبت به‌ویژه برای بازیگری مریل استریپ در نقش میراندا پریسلی سردبیر یک مجله مد کسب کرد.

کریمر علیه کریمر/ Kramer vs Kramer/ ۱۹۷۹

پاگذاشتن در نقشی که ابتدا برای جنیفر جکسن بازیگر «فرشتگان چارلی» نوشته شده بود، مریل استریپ را برای اولین بار برای بازی در فیلم احساسی و کوبنده «رابرت بنتون» برنده جایزه اسکار کرد. فیلمی که تصویرگر فروپاشی یک زندگی زناشویی بود. استریپ نقش «جونا» زن به ستوه‌آمده‌ای را ایفا می‌کند که همسرش (داستین هافمن) و پسر ۶ ساله‌اش ترک می‌کند. آنگاه ۱۸ ماه بعد بازمی‌گردد تا برای کسب حضانت فرزندش مبارزه کند.

استریپ گرچه برای این فیلم برنده جایزه بازیگر نقش مکمل شد، « کریمر علیه کریمر » از مهم‌ترین نقش‌های دوران کاری او محسوب می‌شود.

پانا/عاطفه بزرگ‌نیا