در نشست "شرفناز" مطرح شد:

نجفی: جسارت پذیرفتن ضعف‌هایم را دارم

18 بهمن 1393 ساعت 22:12

حسن نجفی کارگردان فیلم سینمایی "شرفناز" گفت: گیشه‌ی فیلم برایم مهم نیست، "شرفناز" را برای دل خودم و با بودجه‌ی شخصی ساخته‌ام.


حسن نجفی کارگردان فیلم سینمایی "شرفناز" در نشست رسانه‌ای این فیلم گفت: گیشه‌ی فیلم برایم مهم نیست، "شرفناز" را برای دل خودم و با بودجه‌ی شخصی ساخته‌ام.


تحریرنو:‌ نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی "شرفناز" امشب در سالن سعدی مرکز همایش‌های برج میلاد تهران برگزار شد.


در ابتدای این نشست حسن نجفی کارگردان فیلم سینمایی "شرفناز" گفت: در طول جشنواره بیش‌تر از آن‌که منتظر نمایش فیلم باشم، منتظر نشست رسانه‌ای آن بودم و دوست دارم جلسه گرم باشد و درباره‌ی فیلم بحث باشد. جسارت پذیرفتن ضعف‌هایم را دارم زیرا هیچ مقامی روشن‌تر از این جلسه نیست که به‌من درس یاد دهد.

وی سپس به‌ سختی‌های تولید فیلم "شرفناز" اشاره کرد و گفت: کسی از لحاظ بودجه هم‌راه من نبود و باید با پول جیبی خودم یک بازی عجیبی را آغاز می‌کردم زیرا از آن دست کارگردان‌هایی هستم که چنین مسائل و موضوعاتی برایم دغدغه است.

به گفته‌ی این کارگردان سینما، برای تولید "شرفناز" نزدیک به یک‌میلیارد پول خرج کردم و به هیچ‌کس هم بدهکار نیستم.

این کارگردان درباره‌ی چه‌گونگی شکل‌گیری هم‌کاری با حسین علیزاده به‌عنوان آهنگ‌ساز فیلم "شرفناز" توضیح داد: آثار علیزاده را رصد می‌کنم و یکی از موسیقی‌دانان محبوب من است. از ابتدای این پروژه، من، بایرام فضلی و حمیرا ریاضی مثلثی بودیم که هوای فیلم را داشتیم. از همان ابتدا تصمیم ما این بود که حسین علیزاده موسیقی فیلم را بسازد.

وی ادامه داد: اولین‌باری که علیزاده فیلم را دید ساخت موسیقی آن‌را قبول کرد، زیرا نوستالژی مشترکی با فیلم داشت و زاویه‌ی اصلی آن‌را که شخصیت شرفناز بود کشف کرده بود.

نجفی در ادامه‌ی نشست درباره‌ی گویش بازیگران فیلم "شرفناز" بیان کرد: گویش چندپاره‌ای که در فیلم وجود دارد کاملا تعمدی و دست‌پخت خودم است و لحظه‌به‌لحظه فیلم‌برداری کسانی از طیف بلوچی و پاکستانی این گویش‌ها را کنترل می‌کردند.

وی در ادامه‌ی این نشست در دفاع از این‌که فیلم‌هایش شبیه به آثار مجید مجیدی نیست گفت: نمی‌خواهم مجید مجیدی باشم و اگر روزی یک پلان از فیلمم شبیه او باشد آن‌را از فیلم درمی‌آورم.

کارگردان فیلم سینمایی "اسب‌ها همچنان می‌تازند" اظهار داشت: گیشه‌ی فیلم برایم مهم نیست، "شرفناز" را برای دل خودم و با بودجه‌ی شخصی ساخته‌ام.

در ادامه بایرام فضلی، مدیر فیلم‌برداری "شرفناز" نیز با حضور در این نشست گفت: مجبور بودیم برای این فیلم دیافراگم دوربین را بازکنیم و این به‌دلیل جنبه‌ی شاعرانگی آن بود به‌همین دلیل از لنزهایی استفاده می‌کردم که پس‌زمینه را تار کند.

حمیرا ریاضی بازیگر فیلم سینمایی "شرفناز" با اشاره به ایفای نقش خود گفت: فیلم‌نامه، راه را نشان می‌دهد و فکر می‌کنم وظیفه‌ی بازیگر این است که در جهت فیلم‌نامه حرکت کند و هر آن چیزی گه درباره‌ی نقش وجود دارد را بسط دهد و بازی کند.

وی ادامه داد: در شخصیت "شرفناز" طراوت، زنانگی و کودکی باهم دیده می شد و زندگی زنانی را نشان می داد که در پاکستان درگیر عقب‌ماندگی هستند. "شرفناز" زنی است که نگاهی متفاوتی به‌دنیا دارد. او به موسیقی علاقه نشان می‌دهد و گاهی در خلوت قیچک هم می‌نوازد.

علی اوسیوند دیگر بازیگر این اثر سینمایی درباره‌ی گویشی که در فیلم داشت، عنوان کرد: همه‌ی ما در ایران گویش یک‌سانی نداریم، در پاکستان هم به‌همین شکل است و من سعی کردم لحن پاکستانی داشه باشم.

وی ادامه داد: لحن و لهجه باهم متفاوت است و من به‌دنبال باورپذیر کردن نقش برای مخاطب ایرانی بودم.

این بازیگر هم‌چنین درباره‌ی ریتم کندی که گاهی در فیلم وجود داشت، عنوان کرد: هر پلان و موقعیت‌نمایشی ریتم مربوط به خودش را دارد و از نظر من فیلم "شرفناز" یک تراژدی معاصر و یک وسترن آسیایی است.

فرخ فدایی که صدابرداری این اثر سینمایی را بر‌عهده داشت، گفت: در ۲۵ سالی که در این حوزه کارکردم، فضای فیلم‌های مستند را بیش‌تر می‌پسندیدم و بیش‌تر فیلم‌هایی هم که کارکرده‌ام در فضای بیرون بوده‌اند.

وی درباره‌ی تجربه‌ی صدابرداری "شرفناز" نیز توضیح داد: صدای این فیلم با دوربین و گوشی ضبط‌ شده‌است و همه‌ی تلاش من نشان دادن فضاهای واقعی در فیلم بود.

حسین قورچیان، صداگذار این اثر سینمایی نیز با اشاره به این‌که فیلم را به‌دلیل فضا، لحن و تصویر خوبی که دارد، می‌پسندد، یادآور شد: همه‌ی تلاش من این بود که بار دراماتیکی بر دوش صدا بگذارم تا مجموعه‌ی خروجی صدای فیلم در ترکیب با موسیقی حسین علیزاده، شکل قابل قبولی داشته باشد.

حسین حشمت‌نیا نیز که تدوین‌گر فیلم سینمایی "حشمت" بوده‌است، عنوان کرد: بخش زیادی از ریتمی که در فیلم می‌بینید، به فیلم‌نامه برمی‌گردد، ولی من خوش‌حالم که آقای نجفی این امکان را به‌من داد که با فراغ بال روی سکانس‌ها کارکنم.

وی ادامه داد: ما هفت‌ماه روی پلان‌های مختلف این فیلم کارکردیم و جابه‌جایی‌هایی را انجام دادیم تا به ریتم قابل قبولی برسیم که بیننده بتواند آن‌را تحمل کند.


کد مطلب: 2534

آدرس مطلب: http://tahrireno.ir/vdcf.md0iw6dtjgiaw.html

تحریر نو
  http://tahrireno.ir