مغز های کوچک زنگ زده یک فیلم درست و خوش ساخت و قابل باور

21 بهمن 1396 ساعت 11:52


"مغز های کوچک زنگ زده" هومن سیدی دقیقا علایق سازنده است که در فیلمهای قبلی حدودی پرداخته شد و حالا کامل و عیان به تصویر کشیده شده است. نسل جدید فیلمساز ابایی ندارد که فریاد بزند تمایل به طبقه پایین دارد و مطالعه خوبی داشته و از نزدیک احساسشان کرده است. سعید روستایی پدیده نوظهور این سبک فیلمسازی است که در این وادی قدم گذاشته و به طور کلی مردم و مخاطبان با این طبقه همذات پنداری بیشتری پیدا می کند و قاطعانه اعلام کرده که فیلمهای ونک به بالا و ریاکار و سفید نمای شیک و لاکچری را نمی پذیرد و نمی فهمد و باورش ندارد.

فیلمی مثل مغزهای کوچک زنگ زده قصد ندارد نمادین بگوید ایران ما اینگونه است. مسلما ایران بزرگ ما دستاوردها و احسنات فراوان دارد و مرده اش هم از خیلی کشورهای مدعی در حال توسعه مترقی تر است. ولی در حین حتی بی معضلی هم می شود در سینما جهان داستانی قابل باور را ساخت و مخاطب هم آن را بپذیرد و از معضلات گفت حتی احتمالی چه برسد از معضلاتی که هست و خیلی هم هست حرف بزنیم.

کاملا مشخص است که در فیلم مغزها ... برخوردی اگزجره با یک سری چیز ها صورت گرفته است و نویسنده و کارگردان از رئالیسم فراتر رفته و تخیلات خود را هم وارد قضیه کرده است و این اصلا جرم نیست.

مسلم است خشونت های فیلم و جنگ به سبک دارو دسته نیویورکی کاملا اغراق امیز و سینمایی شده است ولی لزوما نباید سند تصویری طبقه پایین شمرده شود چون در حال صحبت کردن با پدیده ای به نام سینما هستیم.

در تئاتر ها معمولا گریم ها اغراق امیز تر از سینماست و ممکن است ابروان و چشم ها گل درشت گریم شود به اقتضای هنر تئاتر که تماشاگر ته سالن هم متوجه شود ولی نمی گویند گریم صورت گرفته بر واقعیت تطابق دارد.

در سینما هم ممکن است در فیلمی اکشن با یک مشت ، کتک خوری ده ها متر پرواز کند. کسی نمی گوید که چون چنین چیزی امکان ندارد پس وجود ندارد.

مسلما برای نمایش فقر که بار دراماتیکی بیشتر از ثروت دارد برای بارور کردن درام متوسل به اغراق شویم که هیچ اشکالی ندارد و اتفاقا سازنده اثر را که موفق به این سطح از اجرا رسیده باید تحسین کرد و ستایشش کرد.

فیلم سینمایی صرفا فیلم سینمایی است و قرار نیست با یک فیلم اتفاقات محیر العقولی بیفتد
دو حالت وجود دارد. یا فیلمساز خوب دروغ می گوید که قابل تحسین است و سینما یک نوع دروغگویی است اتفاقا...

یا فیلمساز به درستی انگشت بر مضمونی واقعی گذاشته و نمونه های بارزش را مخاطبان هر روز می بینند که باز باید فیلمساز تحسین شود.

هومن سیدی در اجرا و رسیدن به فرم ایده ال نمایش این مضمون سربلند است که به همراه بازی بسیار جالب توجه بازیگرانش و ریتم قابل قبول موفق شده است.

در ضمن کپی برداری از فیلمها هم اصلا جرم نیست،همینکه با یک سکانس کوتاه شما به نام فیلمی از مارتین اسکورسیزی می رسید یعنی کارگردان قدم درستی برداشته و به این سطح از جسارت رسیده که این هم قابل تحسین است.


کد مطلب: 14786

آدرس مطلب: http://tahrireno.ir/vdcfvedy.w6djcagiiw.html

تحریر نو
  http://tahrireno.ir