تحریر نو - "ایتالیا ایتالیا" فیلم تجربی نیست!

دومین فیلمی که امشب در کاخ جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، اولین ساخته کاوه صباغ زاده «ایتالیا ایتالیا» بود. در نشست رسانه ای این فیلم درباره تفاوت آن با فضای فعلی سینما صحبت شد.

دومین فیلمی که امشب در کاخ جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، اولین ساخته کاوه صباغ زاده "ایتالیا ایتالیا" بود. در نشست رسانه ای این فیلم درباره تفاوت آن با فضای فعلی سینما صحبت شد.

به گزارش تحریرنو، در نشست فیلم "ایتالیا ایتالیا"، در کنار کاوه و مهدی صباغ زاده کارگردان و تهیه کننده فیلم دو بازیگر اصلی این فیلم سارا بهرامی و حامد کمیلی به همراه فرید سجادی حسینی دیگر بازیگر فیلم حضور داشتند و از عوامل فیلم نیز فیلمبردار جوان فیلم معین مطلبی و ژینوس پدرام تدوینگر فیلم در نشست حاضر شده بودند.

کاوه صباغ زاده پیش از این نزدیک به دو سال برای ساخت فیلم «دیو باید بمیرد» تلاش کرده و به نتیجه نرسیده بود، پس از انصراف از ساخت این فیلم نگارش «ایتالیا ایتالیا» را آغاز کرده بود که فیلمی که کاملا متفاوت با تصمیم قبلی او برای ساخت فیلم است. این کارگردان درباره روندی که به ساخت این فیلم منجر شده است گفت: «شاید دلیل این که از یک فیلم نوار تلخ به فیلمی طنز و موزیکال رسیدم این بود که در آن زمان فشار بسیاری روی من بود. فکر می کنم این فشار خودش را به این شکل نشان داد. از ابتدا قرار نبود این فیلم طنز باشد و فکرش را هم نمی کردم.»

صباغ زاده در یکی از مصاحبه هایش پیش از نمایش فیلم گفته بود زمانی که فیلم نامه را به سارا بهرامی ارائه کرده بهرامی آن را بدترین فیلم نامه ای دانسته که تا کنون خوانده است، اما ظرف ۴۸ ساعت صباغ زاده نظر این بازیگر را عوض کرده است. بهرامی درباره این اتفاق این طور توضیح داد: «در واقع نگفتم بدترین فیلم نامه بلکه چیزی گفتم که الان نمی توانم تکرار کنم. به اندازه رفاقتی که با کاوه صباغ زاده داشتم به خودم اجازه دادم که این طور نظر بدهم. یک فیلم نامه ای به من داده شده بود که در تمام آن نوشته شده بود دیالوگ، کلیپ، دیالوگ، کلیپ... و من واقعا نمی فهمیدم قرار است چه اتفاقی بیافتد. مخصوصا که چنین تجربه ای نداشتم. به او گفتم چه نوشته ای؟ ریسک این فیلم نامه بسیار بالاست. قرار شد دوباره فیلم نامه را بخوانم و این بار پای تلگرام بودم و هر چند دقیقه یک بار یک تکست برای صباغ زاده می فرستادم.»

صباغ زاده صحبت های بهرامی را این طور تکمیل کرد: «به من گفت این فیلم یا یک شاهکار سینمایی می شود یا فیلمی که خودمان هم رویمان نمی شود آن را در برج میلاد ببینیم.»

بهرامی در ادامه در پاسخ به انتقاد یکی از خبرنگاران از فیلم این طور گفت: «وقتی فیلم نامه را برای بار دوم خواندم با صدای بلند اعتراف کردم که اشتباه کرده ام.»

مهدی صباغ زاده تهیه کننده فیلم نیز در ادمه درباره «ایتالیا ایتالیا» این طور اظهار نظر کرد: «فیلم کاوه فیلمی حرفه ای است. این را به عنوان یک کارشناس می گویم، به عنوان یک تهیه کننده و کارگردان. وقتی فیلم را دیدم واقعا از آن لذت بردم. نسل جوان می تواند در آن هم مشکلاتش را ببیند هم طراواتی و شادابی در آن وجود دارد. هیچ چیز سخیفی در فیلم به کار نمی رود. در میان فیلم هایی که فیلمسازان جوان می بینند من یک طراوت و شادابی در این فیلم حس می کردم و بعضی اوقات نیز زمان تماشای آن گریه ام گرفت. بازی ها بسیار خوب بود و تمام جزئیات کارگردانی در آن رعایت شده بود. به هر حال ممکن است فیلم کاستی هایی هم داشته باشد که امیدوارم در کارهای بعدی کاوه برطرف شود.»

کاوه صباغ زاده که در فیلمش به برخی از مشکلات فیلم اولی ها نیز اشاره کرده بود در ادامه صحبت هایش در این باره گفت: «به هر حال ساخت فیلم اول در ایران کار بسیار سختی است. فراهم کردن سرمایه کار سختی است چون کارگردانی فیلم اولی نمونه کاری ندارد و طبیعی است که سرمایه گذار حساس باشد. به غیر از آن نیز موانعی دیگری هست که سرراه فیلمساز قرار دارد. گرفتن مجوز ساخت و نمایش آنقدر انرژی می گیرد که مسیر را سخت می کند. فکر می کنم این برای همه اتفاق می افتد، وقتی نتوانستم فیلم اولم را بسازم سعی کردم بخشی از مشکلاتم را در این فیلم ترکیب کنم که در نهایت به این فیلم رسیدم.»

صباغ زاده در ادامه در پاسخ به برخی صحنه های فیلم که از نظر برخی خبرنگاران دچار کرختی شده بود این اتفاق را عامدانه و مربوط به داستان فیلم دانست: «در آغاز آشنایی ما همه چیز خوب و سریع پیش می رود و اغلب می گوییم نمی دانیم چطور گذشت. بعد از آن است که همه چیز دچار رکود می شود می خواستم ببیننده هم این را حس کند.»

در صحنه پایانی این فیلم یک درگیری فیزیکی اتفاق می افتد که حذف آن به فیلم ضربه می زند، مهدی صباغ زاده درباره ریسک این صحنه که ممکن بود حذف شود این طور توضیح داد: «این صحنه به شدت تاثیرگذار بود و حتی در وزارت ارشاد نیز از این صحنه خوششان آمده بود. خود من با دیدن این صحنه گریه کردم. دوستان عزیز در وزارت ارشاد از این صحنه گذشتند ممکن بود بخواهند آن را حذف کنند که جا دارد این جا از آن ها تشکر کنم.»

در ادامه معین مطلبی نیز درباره ریتم فیلم برداری در این فیلم که صحنه های رئال و کلیپ با هم ترکیب شده بود توضیحاتی داد.

با توجه به این که سارا بهرامی و حامد کمیلی در دو سریال «پروانه» و «پرده نشین» نیز با یکدیگر همکاری کرده بودند؛ از صباغ زاده سوال شد از این که این تکرار یادآور تجربیات قبلی این دو بازیگر باشد نگران نبود که گفت: «هر سه به شدت نگران این تکراری شدن بودیم و خیلی تلاش کردیم از آن فرار کنیم. همین نگرانی و ترس باعث شد این اتفاق نیافتد.»

بهرامی نیز در ادامه درباره تفاوت این فیلم با فیلم های دیگری که در آن ها حضور داشته است گفت: «من بازیگر و عاشق تفاوت در کارم هستم و این که این یک شانس برای بازیگر است که به او پیشنهادهای متفاوت بشود. این برای من یک ماجرایی بود که باید تصمیم می گرفتم وارد آن شوم یا نه.»

کاوه صباغ زاده در ادامه درباره تدوین این فیلم نیز به این نکته اشاره کرد که تنها از ژینوس پدرام خواسته است به دکوپاژ دقیق فیلم وفادار باشد اما دست او را برای خلاقیت باز گذاشته است، صباغ زاده ابراز امیدواری کرد باز هم با این تدوینگر همکاری داشته باشد.

صباغ زاده در ادامه درباره اظهار نظر برخی خبرنگاران درباره تجربی بودن اولین اثرش گفت: «این فیلم خیلی تجربی نیست. برای من تجربه جدیدی است اما نمی توانیم بگوییم در سینما تجربه جدیدی است چون کارهای بسیار متفاوت تر و بهتری از این فیلم ساخته شده، با این حال می توان این فیلم را در سینمای ایران متفاوت دانست.»

کمیلی که در طول نشست صحبتی نکرده بود در پایان درباره این که چطور بازی در این تجربه متفاوت را پذیرفته است گفت: «به عنوان یک بازیگر تجربه کردن برای من جالب و جذاب است، زمانی که فیلم نامه را خواندم می دانستم که این ریسک را برای من دارد اما از این تجربه جدید و کارم راضی هستم. جسارت کاوه صباغ زاده برایم جذاب بود، زمانی که سینمای ایران به سمتی می رفت که به یک تعریف مشخص نزدیک شود و با موجی از فیلم های اجتماعی روبرو هستیم، صباغ زاده این جسارت را به خرج داد که فیلمی متفاوت بسازد.»

او صحبت هایش را با اشاره به نکاتی درباره جشنواره امسال به اتمام رساند: «آخرین حرفم این است که در جشنواره امسال جای بزرگان سینما خالی است بزرگانی که حضور آن ها می تواند باعث افتخار باشد. بزرگانی مثل کیانوش عیاری و احمدرضا معتمدی کسانی که فیلم هایی ساخته اند که باید در جشنواره می بود و می توانستند حتی به جشنواره اعتبار بدهند و جشن ما را با شکوه کنند.»

صباغ زاده نیز در تکمیل حرف های کمیلی این موضوع را اضافه کرد که بازی در این فیلم به بازیگران بسیاری پیش از او پیشنهاد شده بود اما همه به خاطر تفاوت کار آن را رد کرده بودند.