تحریر نو - گزارشی از مراسم تشییع "ولی‌اله مومنی"

پیکر زنده‌یاد ولی‌اله مومنی صبح امروز دهم دی‌ماه با حضور هنرمندان تئاتر، سینما و تلویزیون و جمعی از گویندگان واحد دوبلاژ از مقابل خانه‌ی سینما به‌سمت قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع شد.

به گزارش تحریرنو، جلیل فرجاد، علی دهکردی، منوچهر والی‌زاده، منوچهر اسماعیلی، جواد پزشکیان، افشین زی‌نوری، سیامک اطلسی، مجید قناد، پرستو صالحی، عزت‌اله رمضانی‌فر، مجید رجبی‌معمار (رئیس خانه‌ی هنرمندان)، منوچهر آذری، بهمن هاشمی، گیتی معینی، حسین عرفانی، میرطاهر مظلومی، علی لدنی (تهیه‌کننده‌ی "معمای شاه")، حبیب دهقان‌نسب، تورج نصر و جمع کثیری از هنرمندان و گویندگان واحد دوبلاژ در مراسم تشییع پیکر این هنرمند فقید شرکت کرده بودند.

حمیدرضا آشتیانی‌پور، رئیس انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم نخستین سخن‌ران این مراسم بود که طی سخنانی کوتاه در توصیف شخصیت این بازیگر پیش‌کسوت سینما، تئاتر و تلویزیون اظهار کرد: سخن گفتن در این شرایط واقعا سخت است و رغبتی برای آدم به‌وجود نمی‌آید. درگذشت این بزرگ‌مرد را به خانواده‌ی عزیزش و هم‌چنین انجمن بازیگران و گویندگان تسلیت می‌گویم. آقای مومنی صفات بارز زیادی داشت و از جمله ویژگی‌هایی که می‌توان از او یاد کرد، این بود که ایشان حداقل ۱۰۰۰ بیت شعر حفظ بود، او خط خوشی داشت، اهل ورزش بود و از سلامت نسبتا خوبی برخوردار بود.

آشتیانی‌پور هم‌چنین خاطرنشان کرد: ولی‌اله مومنی زبان‌زد بود. اکنون ترک کردن یاران و دوستان به‌ویژه یارانی که جای‌گزینی برای آن‌ها نیست و سالیان سال طول می‌کشد تا کسی جای‌گزین آن‌ها شود، سخت است. حال خداحافظی می‌کنیم با زنده‌یاد مومنی. دیگر نمی‌دانم چه بگویم، سخن گفتن در لحظه‌ی وداع سخت است.

علی دهکردی، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون از دیگر چهره‌هایی بود که در این مراسم حضور داشت.

وی که عضو شورای مرکزی انجمن بازیگران سینمای ایران است، خاطرنشان کرد: من‌هم از طرف خودم به‌عنوان یک دوست و هم‌کار به خانواده‌ی مرحوم مومنی و عزیزانی که در این مراسم حضور دارند، تسلیت می‌گویم. ما امروز در سوگ یک هنرمند بزرگ و ملی نشسته‌ایم. سوگ‌واران یک هنرمند فقط هم‌کاران و خانواده نیستند بلکه آحاد مردم هستند که از هنرمندان خاطره دارند.

دهکردی در ادامه‌ی سخنانش بیان کرد: شاید منصفانه‌ترین و عادلانه‌ترین شکل صحبت را در جشن تجلیل هنرمندان بتوان گفت نه این‌که در غم از دست‌دادن آن‌ها. ای کاش در کنار انجمن بازیگران و گویندگان فیلم، یک انجمن دیگر به‌نام انجمن هنرمندان و آدم‌های مهربان وجود داشت. زنده‌یاد مومنی بازیگری بود که امتحان خودش را در اجرای ژانرهای مختلف پس داد. به‌همین خاطر است که ماندگار شد.

این هنرمند در پایان صحبتش گفت: امیدوارم ما از این پس بتوانیم و شرایط به‌گونه‌ای فراهم شود که در تقدیر و ستایش عزیزان زمانی که خودشان در صحنه حضور دارند، حرف بزنیم و از آن‌ها قدردانی کنیم.

در ادامه‌ی این مراسم سیامک اطلسی، بازیگر و دوبلور پیش‌کسوت که سابقه‌ی هم‌کاری با مرحوم مومنی را داشت در سخنانی یادآور شد: خبر درگذشت این عزیز را که شنیدم شوکه شدم، چون به قد و قامت این آدم نمی‌آمد که به این زودی قهر کند و از دنیا برود. ولی‌اله مومنی شریف بود، انسان بود و در کارهایش همیشه موفق بود، او هیچ‌وقت گدایی کار نمی‌کرد. من با زنده‌یاد مومنی در دو صنف گویندگی و بازیگری هم‌کار بودم و به‌یاد دارم زمان‌هایی که برای کار گویندگی دعوت به‌کار می‌شدیم از صبح زود با‌هم کار می‌کردیم و تا دیروقت در کنار هم بودیم. ما بیش‌تر از این‌که کنار خانواده‌های‌مان باشیم کنار هم بودیم. او هنرمند شوخ‌طبعی بود. ولی‌اله مومنی در سینما هم خوب درخشید و چند نقش ماندگار ایفا کرد.

وی سپس با بیان این‌که از هم‌کاری با زنده‌یاد مومنی افتخار می‌کرد، خاطرنشان کرد: وقتی خبر درگذشت این دوست عزیز را شنیدم یک ساعت سکوت کردم و با خود می‌گفتم چه‌طور ممکن است قد و قامتی مثل مومنی با روحیه شاد و ورزش‌کار سکته‌ی قلبی کند، حتما درونش چیزی بود که او را اذیت می‌کرد. به‌هر‌حال من به خانواده‌ی وی و هنرمندان تسلیت می‌گویم.

رضا صفایی، بازیگر سینما از دیگر سخن‌رانان این مراسم بود که در سخنانی کوتاه ضمن تسلیت به خانواده‌ی مومنی اظهار کرد: در مقام یک دوست قدیمی ولی‌اله مومنی که حداقل در چهار الی پنج فیلم سینمایی با وی هم‌راه بودم، چیزهای زیادی از او یاد گرفتم. ادب، تواضع و منش از جمله ویژگی‌هایی بود که من از او یاد گرفتم. اکنون به خانواده‌ی عزیزش و همه‌ی هنرمندان تسلیت می‌گویم.

آرش معیریان، کارگردان سینما و تلویزیون که سابقه‌ی هم‌کاری با زنده‌یاد ولی‌اله مومنی را داشت، از دیگر سخن‌رانان مراسم امروز بود.

وی گفت:‌ دو شب قبل، اولین باری بود که پیامک ولی‌اله مومنی برایم ارسال نشد. اول کمی خوش‌حال شدم که این‌بار من کمی پیش‌دستی کردم و برایش پیام تبریک فرستاده‌ام غافل از این‌که این خوش‌حالی یک تراژدی غمگینی بود. وقتی خبر درگذشت آقای مومنی را در یکی از سایت‌های خبری خواندم، یک فلاش‌بک ۳۵ ساله در ذهنم شکل گرفت. از سردار جنگل (میرزاکوچک‌خان) گرفته تا امروز، همه را در ذهنم مرور کردم. او اخلاق و حافظه‌ی خوب و روحیه‌ی خوبی داشت.

معیریان هم‌چنین یادآور شد: به‌یاد دارم یک روز سر صحنه آمد، دیدیم برخلاف همیشه آقای مومنی دیالوگ‌هایش را درست حفظ نکرده است و از من ۱۰ دقیقه فرصت خواست. این اتفاق در کم‌تر از ۱۰ دقیقه رخ داد و بعد از پایان کار دستیارم به‌من اطلاع داد که اگر آقای مومنی دیالوگ‌هایش را حفظ نکرده، به این خاطر بوده که این استاد بزرگوار شب گذشته تا صبح در اتاقش در هتل در نطنز مشغول مداوای بچه‌های فیلم‌برداری بود، به‌همین خاطر بوده که نتوانسته بود دیالوگ‌هایش را بخواند. آن‌جا بود که من فکر کردم یک هنرمند، فقط یک هنرمند نیست. اکنون من در این غم بزرگ شریکم و برای آن بزرگ‌وار آرزوی مغفرت می‌کنم. هنوز هم دست‌خط نازنین ولی‌اله مومنی در سایبان اتومبیلم به یادگار دیده می‌شود. امیدوارم ما قدر هنرمندانی که الان در جمع ما هستند و فرداها ممکن است نباشند را بدانیم.

جلیل فرجاد، بازیگر پیش‌کسوت سینما، تئاتر و تلویزیون که او هم سابقه‌ی هم‌کاری با زنده‌یاد مومنی را داشت، درحالی‌که به‌شدت ناراحت بود، صحبت‌های کوتاهی در توصیف شخصیت این بازیگر پیش‌کسوت بیان کرد.

فرجاد در سخن‌رانی‌اش گفت: همان‌طور که دوستان گفتند درباره‌ی یک دوست حرف زدن به‌خصوص عزیزی مثل ولی‌اله سخت است. دوستان همه صفات این عزیز را گفتند، از خوش‌رویی، فتوت و مردانگی‌اش. از کدام بگویم، از جگر خانواده‌اش یا جگر شما عزیزان. من هیچ‌وقت ناراحتی و رفتاری ناپسند از او ندیدم. حتی وقتی گاهی او را اذیت می‌کردم همیشه با بزرگی خودش مرا می‌بخشید. چقدر بخشندگی و بزرگ‌واری ولی‌اله مومنی زبان‌زد بود. من تا به‌حال ندیدم او سیگار بکشد، او همیشه ورزش می‌کرد و سرحال بود. نمی‌دانم آیا کسی از دست ولی‌اله مومنی دل‌خور است؟ روحش شاد و یادش گرامی.

مجید رجبی‌معمار، رئیس خانه‌ی هنرمندان هم در صحبتی کوتاه ضمن تسلیت به جامعه‌ی هنرمندان و خانواده زنده‌یاد مومنی خاطرنشان کرد: همه‌ی صحبت‌ها درباره‌ی ولی‌اله مومنی شنیده شد. همه‌ی ما می‌دانیم حقیقی‌ترین واقعیت بعد از تولد، مرگ است و یکی از مهم‌ترین کارهایی که هر انسانی باید انجام بدهد تکریم متوفی است. ما باید قدر این آدم‌ها را بدانیم. اکنون از همه‌ی هنرمندانی و عزیزانی که به این محل آمدند تشکر می‌کنم و از جانب خانه‌ی هنرمندان ایران و سایر اصناف هنری غم از دست دادن ولی‌اله مومنی را تسلیت می‌گویم.

رجبی‌معمار هم‌چنین خاطرنشان کرد: ‌ا‌ن‌شااله خداوند ایشان را با محمد (ص) و آل محمد محشور بگرداند و همه‌ی ما مسئولان قدرشناس هنرمندان باشیم تا زمانی که در قید حیات هستند و بعد از وفات‌شان هم تجلیل شایسته‌ای از آن‌ها بکنیم.

امیر محمد صمصامی، گوینده‌ی واحد دوبلاژ از دیگر سخن‌رانان این مراسم بود.

این دوبلور خاطرنشان کرد:‌ من کوچک‌ترین فرد این جمع هستم اما احساس کردم حتما باید چیزی بگویم. ما ولی‌اله مومنی را دوست داریم و آمده‌ایم بگوییم الان اگر در بین ما نیستی، ولی هستی. او همیشه جمع گویندگان را دوست داشت. وقتی ۲۲ سالم بود وارد این حرفه شدم و ولی‌اله مومنی از جمله افرادی بود که یکی از خاطراتی که از او به‌یاد دارم این است که واقعا مرا تحویل گرفت و راهنمایی‌های زیادی در حقم کرد. به‌یاد دارم در فیلم "ساوالان" یداله صمدی که باید یک شعر آذری را می‌خواندم، از آن‌جا که با زبان آذری آشنایی نداشتم، آن بزرگ‌وار به‌من خیلی کمک کرد. ولی‌اله مومنی از دل‌ها وارد شد نه از درها.

مراسم تشییع پیکر ولی‌اله مومنی با سخنرانی کوتاه برادر آن مرحوم به پایان رسید.

وی در پایان این مراسم از جمیع هنرمندان تئاتر، سینما، تلویزیون و واحد دوبلاژ تشکر کرد و گفت: ما به‌لحاظ روحی وضعیت خوبی نداریم. همه‌ی ما از غم از دست دادن برادرم متاثر شدیم و در غم و اندوه از دست دادن ایشان شریکیم.

امین طاهری (خواننده) در پایان مراسم چند بیتی در وصف حضرت علی (ع) خواند.

اجرای این مراسم بر‌عهده‌ی کامران ملکی، دبیر هیئت‌مدیره‌ی خانه‌ی سینما بود.