کارگردان فیلم ارغوان گفت: موسیقی و عشق، تم اصلی فیلم سینمایی "ارغوان" است.

تحریرنو: کیوان علیمحمدی، کارگردان فیلم "ارغوان" در نشست نقد و بررسی این فیلم در جمع اصحاب رسانه گفت: این اثر قصه‌ی بسیار زیبای دارد که در سال ۸۶ اتفاق می افتد و به‌خاطر بار عاشقانه و دراماتیک‌اش بسیارجذاب است به‌همین دلیل وقتی ساخت آن به من پیش‌نهاد شد به‌سرعت ساخت آن‌را آغاز کردم.

وی با بیان این‌که امیدوارم فیلم اثرگذار باشد، اضافه کرد: ما تلاش کردیم فضا و رنگ‌بندی کار وقتی مربوط به سال‌های ۵۰ متناسب با آن‌روزها باشد.چیدمان اشیا، طراحی لباس، فضا و حتی صدای بازیگران به شیوه‌ی اغراق‌شده بوده است. اما در بخش‌هایی که قصه مربوط به دهه‌ی ۸۰ است فضا را با فرم و قاب‌بندی متفاوت عرضه کردیم و به‌سمت فضای رمانتیسم رفتیم.

به گفته‌ی این کارگردان، بردیا کیارس سازنده‌ی موسیقی این کار اثری متفاوت عرضه کرده است و برای ساخت موسیقی این کار دست‌اش باز بوده‌است.

امید بنکدار، یکی دیگر از کارگردانان فیلم "ارغوان" نیز عنوان کرد: ایده‌ی این فیلم از داستان کوتاه علی‌اکبر حیدری با عنوان "ممکن است خیلی‌ها برای مردنش گریه کرده باشند" گرفته شده‌است. من با نویسنده‌ی این کار از قبل آشنا بودم و وقتی که کار منتشر شد قصه‌ی آن‌را بسیار دوست داشتم.

وی افزود: بعد از خواندن قصه به کیوان علیمحمدی پیش‌نهاد ساخت این‌کار را کردم و به‌صورت مشترک فیلم‌نامه آماده شد.

این کارگردان سینما عنوان کرد: موسیقی و عشق دو تم پررنگی که در فیلم دیده می‌شود در قصه‌ی اولیه هم بودند.

علی‌اکبر حیدری، نویسنده نیز عنوان کرد: این فیلم داستان کوتاه از یک شبانه‌روز است که بین آوا و فربد می گذرد که در شهرکتاب یک‌دیگر را ملاقات می‌کنند و زمانی‌که آوا از خانه‌ی فربد خارج می شود، به پایان می‌رسد.

مرتضی پورصمیمی، فیلم‌بردار فیلم هم درباره‌ی شیوه‌های تصویربرداری کار گفت: فیلم به‌صورت نگاتیو ساخته شده اما بعد به دیجیتال تبدیل شده‌است. البته این اولین فیلم نیست که به این صورت است. امسال فیلم "بوفالو" هم به این شیوه فیلم‌برداری شده‌است.

وی افزود: همه‌ی ابزار برای عیش ما در این فیلم از طراحی صحنه‌، لباس و گریم فراهم بود. در واقع این فیلم تجربه‌ی جذابی به لحاظ بصری برای من بود.

به گفته‌ی این فیلم‌بردار ،بنکدار و علیمحمدی از زبان مدرن و پیچیده‌ی فیلم‌های گذشته‌ی خود فاصله گرفته‌‎اند و به شیوه‌ی روایت کلاسیک برگشته‌اند که به‌نظرم این باعث خوش‌حالی است و باید این مسیر را ادامه دهند.

کیوان علی‌محمدی در ادامه درباره‌ی نوع بازی بازیگران افزود: بازی‌ها در فیلم تصنعی نیست، از ابتدا که در مقوله‌ی بازی صحبت کردیم، یک وحدت هارمونیک در بازی را در‌نظر داشتیم و درعین حال می خواستیم که نوع بازی‌ها در زمان‌های مختلف تضاد داشته باشد. شما در فیلم‌های خارجی تضاد بازی را بسیار می‌بینید، در واقع شما اغراق و تصنع در لباس، گریم، کفش و ایست بازیگر را به وضوح می‌بینید که این کاملا تعمدی است. بازی مهدی احمدی و مهتاب کرامتی بازی سرد و مینی‌مالی فارغ از تصنع است وکاملا عمدی که البته بنیان‌گذار این نوع از بازی ما نیستیم و می‌توانیم با این جنس بازی کنار بیاییم.

کرامتی نیز درباره‌ی تجربه‌ی این هم‌کاری و نوع بازی خود در ارغوان گفت: با امید بنکدار و کیوان علی‌محمدی که همیشه در کنار هم هستند از زمان ساخت مستند "سرخ" آشنا شدم و تمام آن تجربیات در نهایت منتهی به فیلم "شبانه‌روز" شد و "ارغوان" دنباله‌ای از فیلم "شبانه‌روز" است با کمی پیش‌رفت در قصه‌گویی.

وی ادامه داد: نوع بازی، گریم، راه‌رفتن و میزانسن به سلیقه‌ی این دو کارگردان بر می‌گردد که بسیار نگاه خاصی است و آن‌را می‌پسندم و این تجربه‌کردن را دوست دارم. در جشنواره‌ی امسال چهار فیلم دارم که تضادهای متفاوتی با هم دارند. این فیلم سبک بازی خود را می‌طلبید که خیلی کوتاه، مینی‌مال و نزیک به فرم اما در راستای کمک به داستان‌گویی باشد.

مهدی احمدی، بازیگر نقش "یگانه" در این فیلم نیز اظهار کرد: در تایید حرف خانم کرامتی می‌توانم بگویم وقتی قاب‌بندی و حرکت دوربین و صحنه‌آرایی دقیق و حساب شده‌است، بازیگر نیز باید کنترل‌شده و متناسب با فضای کلی ذهن کارگردان کار کند. وقتی قاب‌ها از روی نقاشی‌ها برداشته شده بازیگر نیز باید همین بازی را در نوع کار داشته باشد. باید مجموع کار را دید که بازیگری هم در دل کار قرار دارد.

آزاده صمدی، دیگر بازیگر فیلم "ارغوان" که در نقش "لیلی" ایفای نقش کرده است افزود: ما در این فیلم با بازی رئال مواجه نیستیم. در کارهای این دو کارگردان همیشه با فیلمی رو‌به‌رو هستیم که از مجموعه، صدا، موسیقی و تلفیقی از تمام هنرها شکل گرفته است. بازیگری هم به‌نوعی ابزاری درخدمت فیلم. کار این دو کارگردان بیش از هرچیز به فرم نزدیک است اما در فیلم آخر قصه‌گویی در خدمت فرم است و به‌طور معمول رعایت شده‌است. فیلم فضای عاشقانه‌ای دارد و همه‌چیز با صدا، موسیقی و تصاویر خوب تعریف می‌شود.

صمدی در ادامه‌ی این نشست گفت: کیوان علی‌محمدی و امید بنکدار همیشه پیش از شروع فیلم‌برداری برای تک‌تک پلان‌ها استوری‌برد طراحی می‌کنند و هیچ‌چیز تصادفی ایجاد نمی‌شود و کاملا هوش‌مندانه و بسیار دقیق است.

بردیا کیارس که کار موسیقی این فیلم را برعهده داشت درباره‌ی موسیقی ارغوان نیز افزود: برای موسیقی این فیلم صحبت از ارکستر فیلارمونیک می‌شود و هنرجویانی که کار می‌کنند. در واقع ما از یک رپرتوار از قبل شنیده‌شده برای این فیلم استفاده کردیم. در روایت موسیقی سعی نکردم که قصه را تعریف کنم که مربوط به چه دوره‌ای است، بنابراین موسیقی را کلی کار کردم و بیش‌تر سعی کردم حس و ارتباط آدم‌ها با فیلم را برای موسیقی در‌نظر بگیرم.

تحریر نو