تحریر نو - معجونی به نام «پدر»

بعد از تب و تاب افتادن بازار داغ جام جهانی چند شبی است که تلویزیون کنداکتور خالی یکی از شبکه های خود را با سریال « پدر» پر کرده است.

بعد از تب و تاب افتادن بازار داغ جام جهانی چند شبی است که تلویزیون کنداکتور خالی یکی از شبکه های خود را با سریال « پدر» پر کرده است.

سریالی که از همان قسمت اول به مخاطب خود فهماند که باید به تکرار مکررات در رسانه ملی عادت کند. حامد عنقا که با سریال « تنهایی لیلا» در خاطر مخاطبان جا باز کرده بود ، این شب ها نامش به عنوان نویسنده و تهیه کننده مقابل دیدگان مردم است ، اما انگار عنقا دست از کپی برداری برنداشته و این بار فیلم سینمایی « دل شکسته » را نیز در مخلوط کن سریال خود ریخته تا نهایت خلاقیت را بکار ببرد. از تکرار مکررات این سریال که بگذریم از تلمیح طنز آمیز داستان به قصه یوسف و زلیخا نخواهیم گذشت. نکته قابل تامل این است ، داستان عشقی پسر مذهبی با دختر غیر مذهبی فقط برای یک بار جذاب است ، حواسمان باشد تا شور این موضوع در نیاید. بیاید یک کلاس عاشقانه نویسی برای فیلمنامه نویسان بگذاریم تا بدانند جذابیت در تکرار نیست.

انگار این شب ها مدیران رسانه ملی وقتی برای دیدن این مجموعه ندارند تا ببینند چه نوع تفکر و سبک زندگی را دارند به خورد جوانان این مملکت می دهند. انگار مدیران تلویزیون و سازندگان این سریال سهوا و یا عمدا می خواهند ژن خوب را قالب کنند. آقازادگی در سریال «پدر» به یک امر عادی تبدیل شده تا جایی که مخاطب در یکی از قسمت های این مجموعه منتظر رونمایی از ماشین چند صدمیلیونی حامد و شرکا بود.

سوال اصلی اینجاست در این آشفته بازار اقتصادی این طور می خواهیم مروج زندگی آسان در جامعه باشیم؟؟ جالب است بعد از پایان این برژوازی مذهبی انتظارداریم جوانان و با یک شاخه نبات به خانه بخت بروند و همین رسانه ملی کنداکتور خالی خود را با برنامه هایی تحت عنوان ازدواج آسان پر می کند!

فائزه علیمردانی