"من ناصر حجازی هستم" مستندی ساختهی نیما طباطبایی که روز یکشنبه ۲۲ آذرماه در انخستین روز از نهمین دورهی جشنوارهی "سینماحقیقت" در سینما فلسطین به نمایش در آمد.
به گزارش تحریرنو، در طی مراسمی که در آن کیک تولد ۶۶ سالگی اسطورهی فوتبال ایران هم بریده شد. با حضور تنی چند از بازیکنان اسبق تیم ملی و چهرههای عرصهی ورزش فوتبال کشور، در میان استقبال چشمگیر مخاطبین علاقهمند به مرحوم حجازی، این مستند ۹۰ دقیقهای به اکران عموم درآمد.
ناصر حجازی، اسطورهی ورزشی همیشه جاوید که دروازهبان دوران طلایی تیم ملی فوتبال کشورمان بود و در فراز و نشیبهای مختلف جایگاه مربیگری تیم استقلال را هم برعهده داشت و موفقیتهای زیادی را کسب کرد.
پیش از نمایش فیلم، در سالن تاریک سینما، جمعیت حاضر در سالن که بیش از ظرفیت صندلیهای سالن بود یک صدا فریاد میزدند، حجازی کاپلو! و وقتی آتیلا حجازی روی سن رفت یک صدا فریاد میزدند. یادگار اسطوره بخشی از تماشاگران که گویا طرفداران استقلال با مدیریت لیدرهایشان بودند با تشویقهایی همآهنگ، فضا را در همان ابتدای نمایش فیلم همانند استادیوم آزادی، کاملا فوتبالی کردند.
فیلم شامل چهار روایت مختلف از مقاطع مختلف زندگی مرحوم ناصر حجازی می شد، مقاطعی که با ترکیبی متفاوت از زندگی عادی یک فرد از کودکی تا پیری روایت می شد و بهطور غیرخطی و با ایدههایی دراماتیک در روایت، مخاطب را جذب خود کرده و با طرح پرسشهایی تا انتها جذابیتش را حفظ میکرد.
اولین سکانسهای مستند در واقع مربوط به آخرین روایت از زندگی مرحوم حجازی میشد که شامل تصاویری مستند از خداحافظی مردم و طرفداران با پیکر ایشان در استادیوم آزادی بود، تصاویری که همراه با صدای گرم و پختهی مهران مدیری بهعنوان راوی، آغازگر مستند بودند. اما این روایت بهطور اجمالی در چند صحنه پخش شد تا آغازگر سیری روایی از زندگی حجازی باشد تا بهگونهای فلاش بک وار مخاطب را با آنچه بر این اسطوره فراموشنشدنی فوتبال گذشته است آشنا کند.
شهاب حسینی، بهرام رادان، پرویز پرستویی، مسعود رایگان و رویا تیموریان دیگر راویان این مستند هستند که هر کدام در بخشی عهدهدار گویندگی نریشن را دارند و البته مسعود رایگان متفاوتتر از همه بهعنوان اول شخص و از زبان خود ناصر حجازی صحبت میکند. "من ناصر حجازی هستم"
فیلم ترکیبی از تصاویر آرشیوی مختلف همراه با مصاحبههایی با آدمهای صاحب نظر دیدار و همصحبتی با حشمت مهاجرانی مربی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۷۸ که جوانیاش هم دیده میشود. همصحبتی با علی پروین که جملاتش فضای فیلم را با آن لحن شیرین مخصوص به خود مفرح هم کرده بود. همصحبتی با بازیکنان استقلال قدیم و اخیر.
متن خوب و تحقیقی جامع و همچنین نگاهی منصافانه، همراه با ایدههای متفاوت به زندگی یک قهرمان ورزشی ملی که طرفداران بیشماری دارد، از "من ناصر حجازی هستم" فیلم مستند خوبی ساخته است. همراه با موسیقی ورزشی، صدای رضا یزدانی در تیتراژ انتهایی و مروری بر مهمترین بازیهای ناصرخان از جمله بازی مهم با کرهشمالی که نام خود را بر زبانها انداخت و... .
البته که در بخشهایی از آن حس میشد اقداماتی تلافیجویانه هم صورت گرفته. مثلا موضعگیریهای مستقیم علیه امیر قلعهنوعی. جملهای از ناصر حجازی تیتر میشود که امیر قلعهنوعی از پشت بهمن خنجر زد و در پلانی کوتاه خنده موذیانهای از امیر قلعهنوعی نشان داده میشود که حس بدجنس بودنش را به بیننده القا کند و اینکه در زمان بیماری ناصرخان این امیر قلعهنوعی دشمن سابق است که در کنار ایشان حاضر میشود که فضای فیلم، ریاکارانه بودن این اقدام را قصد دارد بپذیراند.
البته که ناصرخان مورد ظلمهای عدیده قرار گرفت، در اوج شکوفایی تواناییهایش در ۲۹ سالگی از جانب مسئول تربیت بدنی دولت شهید رجایی قانونی طرحریزی میشود که بالای ۲۷ سال حق حضور در تیم ملی را ندارند و تنها قربانی این قانون ناصر حجازی میشود که دوستان حجازی صراحتا میگویند هدف از اجرای این قانون فقط زمین زدن ناصر حجازی بود.
اکران بعدی این فیلم در جشنوارهی "سینماحقیقت" جمعه، ۲۷ آذرماه ساعت ۱۸:۱۵ در سینما سپیده ۱ خواهد بود که گویا با شکایت امیر قلعهنویی اکران فیلم "من ناصر حجازی هستم" متوقف شد.