گاهی اوقات نباید نقد کرد بلکه باید سوال پرسید
نمایش "هم‌هوایی" با بازیگران زن و موضوعاتی در مورد آن‌ها بسیار باظرافت بدون این‌که به‌سمتی حرکت کند تا به آن‌ها فمنیست بودن را نسبت دهند در جهت درستی حرکت کرده و به‌روی صحنه رفته است و مخاطب شاهد رنج‌ها و اتفاقات زن‌هایی است که نسبت به آن‌ها رفتار درستی از سوی جامعه صورت نگرفته است.
تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۴۴
نمایش "هم‌هوایی" با بازیگران زن و موضوعاتی در مورد آن‌ها بسیار باظرافت بدون این‌که به‌سمتی حرکت کند تا به آن‌ها فمنیست بودن را نسبت دهند در جهت درستی حرکت کرده و به‌روی صحنه رفته است و مخاطب شاهد رنج‌ها و اتفاقات زن‌هایی است که نسبت به آن‌ها رفتار درستی از سوی جامعه صورت نگرفته است.
تحریرنو: نمایش "هم‌هوایی" با بازیگران زن و موضوعاتی در مورد آن‌ها بسیار باظرافت بدون این‌که به‌سمتی حرکت کند تا به آن‌ها فمنیست بودن را نسبت دهند در جهت درستی حرکت کرده و به روی صحنه رفته است و مخاطب شاهد رنج‌ها و اتفاقات زن‌هایی است که نسبت به آن‌ها رفتار درستی از سوی جامعه صورت نگرفته است.
ستاره اسکندری، باران کوثری و الهام کردا بازیگران این نمایش هستند. حضور نمایش "هم‌هوایی" در جشنواره‌ای که دیدن تئاتر خوب و حتی متوسط در آن غنیمت به شمار می‌رود به جرات می‌توان گفت نمایش "هم‌هوایی" درطی سال‌های اخیر یکی از بهترین نمایش‌هایی بوده است که به‌روی صحنه رفته و با اقبال عمومی مواجه شده است.
باران کوثری
متن نمایش "هم هوایی" بسیار درست و اصولی نگارش شده‌است. و نویسنده به‌معنای واقعی توانسته برای هرکدام از اپیزود‌ها به‌طور مختص شخصیت‌پردازی کند که بیش‌ترین نقد را می‌توان به کاراکتری اشاره کرد که باران کوثری آن را ایفا می‌کرد که به نسبت دو داستان دیگر که توسط ستاره اسکندری و الهام کردا بازی می‌شد دارای درام کم‌تری بود.
نبود موقعیت‌های دراماتیک در این بخش حس می‌شد اما متاسفانه بازیگر هم نتوانسته بود آن‌چنان‌که باید حق مطلب را ادا کند. باران کوثری نشان داد که خیلی، توانایی انعطاف در تئاتر را ندارد و نتوانست به مخاطب شخصیت جدیدی را نشان دهد و بیش از هر‌چیز ما شاهد یک روایت ساده از فردی بودیم که به ابزار بازیگری تسلط دارد و فقط راحت دیالوگ می‌گوید، خوب داد می‌زند، ادای گریه و بغض را به‌راحتی درمی‌آورد و متکی بر تکنیک‌های ساده و اولیه‌ی بازیگری است.
باران کوثری در بسیاری از نقش‌هایی که بازی می‌کند چند ویژگی مشهود را به‌هم‌راه دارد که باعث شده وی کاراکتر‌های نزدیک و شبیه به‌هم را بازی کند و مخاطب در طیب این سال‌ها شاهدبازی‌های نه‌چندان متفاوت از او باشد. باران کوثری با پشت‌وانه‌ی حضور مؤثر و قوی در سینما به‌کار خود ادامه می‌دهد اما درواقع به‌روی صحنه تئاتر چیزی جز رعایت مسائل ابتدایی بازیگری از خود نشان نمی‌دهد. یاغی‌گری و فریاد‌های بی‌مهابا از سوی یک زن و حرکات بدنی مردانه و کم‌رنگ بودن زنانگی در بازی باران کوثری نه در این نقش بلکه در بسیاری از کار‌هایش به چشم می‌خورد در این‌جا است که نمی‌توان گفت این رفتار‌ها را به‌صورت اختصاصی برای این کاراکتر طراحی کرده است.
متاسفانه برخی از بازیگران زن برای راحت بودن و به‌وجود آوردن قدرت برای خود و هم‌چنین ایجاد حاشیه امن در بازی که نشان‌دهنده‌ی جرات آن‌ها باشد به رفتاری روی می‌آورند که کم‌کم و آهسته بدون این‌که خود بازیگر علاقه‌مند باشد آن‌را به سمت حرکات مردانه سوق می‌دهد و وی از زنانگی و لطافتی که در ذاتش قرار دارد دور می‌کند و درنهایت مخاطب شاهد بازیگر زنی است، با حرکات مردانه و به‌دوراز لطافت و بغض‌های زنانه، از نوع استفاده حرکات دست و بدن و نوع آکسیون‌هایی که باران کوثری برای کارا‌ترهایش به‌خصوص نقشی که در هم هوایی بازی کرده بود به‌راحتی می‌شود به این نکته‌ها پی‌برد که البته بازیگری باتجربه باران می‌توان با درک درست از این مطالب آن‌ها را بهبود بخشد.
ستاره اسکندری
ستاره اسکندری بازیگری که به‌مراتب شایستگی‌هایش به روی صحنه تئاتر بیش‌تر دیده‌شده است تا در قاب تصویر و شاید هم‌چنان فرصت مناسبی برای دیده شدن توانایی بیش‌تر این بازیگر در سینما و تلویزیون فراهم نشده است. ستاره اسکندری بازیگر یکی از نقش‌های نمایش "هم‌هوایی"است که در ابتدا کمی بافاصله از نقش، خودش را به‌روی صحنه می‌دیدیم اما کم‌کم درروند نمایش به‌اصطلاح بیش‌تر در قالب نقش فرورفت و آن‌را به تصویر کشید وی از تکنیک‌های بازیگری برای نمایش این کاراکتر به‌درستی و به‌جا استفاده کرده بود. مثلا تند صحبت‌کردن را برای نشان دادن هیجانات دختری که عاشق شخص معروفی در فوتبال شده است را انتخاب کرده بود اما آن‌را به‌گونه‌ای نمایش می‌داد که گویا می‌خواهد به تماشاگر نشان دهد که این شخص این‌گونه هیجان دارد درصورتی‌که بهتر بود در اجرای آن تکنیک کمی لطافت بیشتری به خرج می‌داد تا مخاطب آن‌را نبیند بلکه حس کند و اگر هم بنا را بر این گذاشته بود که نکته اول اتفاق بیافتد وارد مباحث فاصله‌گذاری در بازیگری می‌شویم که جای صحبت بیشتری دارد و در این مجال نمی‌گنجد.
در پایان نمایش، خود بازیگر تحت‌تاثیر قرارگرفته بود و مخاطب سرخوردگی و رنج این دختر که تبدیل به زن بالغی شده است را بهتر حس می‌کرد. جای خالی اجرای نرم‌تر البته فقط در ابتدای بازی ستاره اسکندری خالی بود با دقت به این موضوع که وی نقش دختری کم‌سن‌و‌سال را بازی می‌کرد که به لحاظ سنی سال‌ها از وی فاصله داشت توانسته اجرای قابل قبولی را که از وی انتظار می‌رفت نشان دهد اما مخاطب را به کشف جدیدی از شخصیت نرساند.
الهام کردا
در ابتدا بنا داشتم در ارتباط با بازی الهام کردا به‌نقد موشکافانه‌تری بپردازم و تحلیلی‌تر در مورد آن حرف بزنیم البته از جنبه قدرت بازی وی برای نمایش کاراکتری که توسط او به‌روی صحنه در تمام مدت نفس می‌کشید آن‌چنان‌که نفس تماشاگر را بند آورده بود اما به‌نظرم باید بعضی وقت‌ها نقد نکرد و به هنرمندی هم‌چون الهام کردا آفرین گفت و با وی به گفت‌وگو نشست و سؤال‌های متمادی پرسید تا بیش‌تر متوجه شویم برای پرداخت چنین کاراکتری اصیل و دارای شناسنامه چه کرده است؟! باید پرسید تا افرادی که به بازیگری علاقه‌مند هستند بدانند که وی چه مسیر سختی را طی کرده تا به چنین خلقی از شخصیت رسیده است؟! به‌نظرم بار‌ها و بار‌ها قبل از نقد اجرای نقشی که الهام کردا در نمایش "هم‌هوایی" بازی کرده است باید آن‌را دید و به‌جای نت‌برداری که برای نقد استفاده کنیم سؤال‌هایی یادداشت کنیم مبنی بر این‌که تو چگونه این‌گونه آفریدی؟!
تحریرنو: نمایش "هم‌هوایی" با بازیگران زن و موضوعاتی در مورد آن‌ها بسیار باظرافت بدون این‌که به‌سمتی حرکت کند تا به آن‌ها فمنیست بودن را نسبت دهند در جهت درستی حرکت کرده و به روی صحنه رفته است و مخاطب شاهد رنج‌ها و اتفاقات زن‌هایی است که نسبت به آن‌ها رفتار درستی از سوی جامعه صورت نگرفته است.
ستاره اسکندری، باران کوثری و الهام کردا بازیگران این نمایش هستند. حضور نمایش "هم‌هوایی" در جشنواره‌ای که دیدن تئاتر خوب و حتی متوسط در آن غنیمت به شمار می‌رود به جرات می‌توان گفت نمایش "هم‌هوایی" درطی سال‌های اخیر یکی از بهترین نمایش‌هایی بوده است که به‌روی صحنه رفته و با اقبال عمومی مواجه شده است.
باران کوثری
متن نمایش "هم هوایی" بسیار درست و اصولی نگارش شده‌است. و نویسنده به‌معنای واقعی توانسته برای هرکدام از اپیزود‌ها به‌طور مختص شخصیت‌پردازی کند که بیش‌ترین نقد را می‌توان به کاراکتری اشاره کرد که باران کوثری آن را ایفا می‌کرد که به نسبت دو داستان دیگر که توسط ستاره اسکندری و الهام کردا بازی می‌شد دارای درام کم‌تری بود.
نبود موقعیت‌های دراماتیک در این بخش حس می‌شد اما متاسفانه بازیگر هم نتوانسته بود آن‌چنان‌که باید حق مطلب را ادا کند. باران کوثری نشان داد که خیلی، توانایی انعطاف در تئاتر را ندارد و نتوانست به مخاطب شخصیت جدیدی را نشان دهد و بیش از هر‌چیز ما شاهد یک روایت ساده از فردی بودیم که به ابزار بازیگری تسلط دارد و فقط راحت دیالوگ می‌گوید، خوب داد می‌زند، ادای گریه و بغض را به‌راحتی درمی‌آورد و متکی بر تکنیک‌های ساده و اولیه‌ی بازیگری است.
باران کوثری در بسیاری از نقش‌هایی که بازی می‌کند چند ویژگی مشهود را به‌هم‌راه دارد که باعث شده وی کاراکتر‌های نزدیک و شبیه به‌هم را بازی کند و مخاطب در طیب این سال‌ها شاهدبازی‌های نه‌چندان متفاوت از او باشد. باران کوثری با پشت‌وانه‌ی حضور مؤثر و قوی در سینما به‌کار خود ادامه می‌دهد اما درواقع به‌روی صحنه تئاتر چیزی جز رعایت مسائل ابتدایی بازیگری از خود نشان نمی‌دهد. یاغی‌گری و فریاد‌های بی‌مهابا از سوی یک زن و حرکات بدنی مردانه و کم‌رنگ بودن زنانگی در بازی باران کوثری نه در این نقش بلکه در بسیاری از کار‌هایش به چشم می‌خورد در این‌جا است که نمی‌توان گفت این رفتار‌ها را به‌صورت اختصاصی برای این کاراکتر طراحی کرده است.
متاسفانه برخی از بازیگران زن برای راحت بودن و به‌وجود آوردن قدرت برای خود و هم‌چنین ایجاد حاشیه امن در بازی که نشان‌دهنده‌ی جرات آن‌ها باشد به رفتاری روی می‌آورند که کم‌کم و آهسته بدون این‌که خود بازیگر علاقه‌مند باشد آن‌را به سمت حرکات مردانه سوق می‌دهد و وی از زنانگی و لطافتی که در ذاتش قرار دارد دور می‌کند و درنهایت مخاطب شاهد بازیگر زنی است، با حرکات مردانه و به‌دوراز لطافت و بغض‌های زنانه، از نوع استفاده حرکات دست و بدن و نوع آکسیون‌هایی که باران کوثری برای کارا‌ترهایش به‌خصوص نقشی که در هم هوایی بازی کرده بود به‌راحتی می‌شود به این نکته‌ها پی‌برد که البته بازیگری باتجربه باران می‌توان با درک درست از این مطالب آن‌ها را بهبود بخشد.
ستاره اسکندری
ستاره اسکندری بازیگری که به‌مراتب شایستگی‌هایش به روی صحنه تئاتر بیش‌تر دیده‌شده است تا در قاب تصویر و شاید هم‌چنان فرصت مناسبی برای دیده شدن توانایی بیش‌تر این بازیگر در سینما و تلویزیون فراهم نشده است. ستاره اسکندری بازیگر یکی از نقش‌های نمایش "هم‌هوایی"است که در ابتدا کمی بافاصله از نقش، خودش را به‌روی صحنه می‌دیدیم اما کم‌کم درروند نمایش به‌اصطلاح بیش‌تر در قالب نقش فرورفت و آن‌را به تصویر کشید وی از تکنیک‌های بازیگری برای نمایش این کاراکتر به‌درستی و به‌جا استفاده کرده بود. مثلا تند صحبت‌کردن را برای نشان دادن هیجانات دختری که عاشق شخص معروفی در فوتبال شده است را انتخاب کرده بود اما آن‌را به‌گونه‌ای نمایش می‌داد که گویا می‌خواهد به تماشاگر نشان دهد که این شخص این‌گونه هیجان دارد درصورتی‌که بهتر بود در اجرای آن تکنیک کمی لطافت بیشتری به خرج می‌داد تا مخاطب آن‌را نبیند بلکه حس کند و اگر هم بنا را بر این گذاشته بود که نکته اول اتفاق بیافتد وارد مباحث فاصله‌گذاری در بازیگری می‌شویم که جای صحبت بیشتری دارد و در این مجال نمی‌گنجد.
در پایان نمایش، خود بازیگر تحت‌تاثیر قرارگرفته بود و مخاطب سرخوردگی و رنج این دختر که تبدیل به زن بالغی شده است را بهتر حس می‌کرد. جای خالی اجرای نرم‌تر البته فقط در ابتدای بازی ستاره اسکندری خالی بود با دقت به این موضوع که وی نقش دختری کم‌سن‌و‌سال را بازی می‌کرد که به لحاظ سنی سال‌ها از وی فاصله داشت توانسته اجرای قابل قبولی را که از وی انتظار می‌رفت نشان دهد اما مخاطب را به کشف جدیدی از شخصیت نرساند.
الهام کردا
در ابتدا بنا داشتم در ارتباط با بازی الهام کردا به‌نقد موشکافانه‌تری بپردازم و تحلیلی‌تر در مورد آن حرف بزنیم البته از جنبه قدرت بازی وی برای نمایش کاراکتری که توسط او به‌روی صحنه در تمام مدت نفس می‌کشید آن‌چنان‌که نفس تماشاگر را بند آورده بود اما به‌نظرم باید بعضی وقت‌ها نقد نکرد و به هنرمندی هم‌چون الهام کردا آفرین گفت و با وی به گفت‌وگو نشست و سؤال‌های متمادی پرسید تا بیش‌تر متوجه شویم برای پرداخت چنین کاراکتری اصیل و دارای شناسنامه چه کرده است؟! باید پرسید تا افرادی که به بازیگری علاقه‌مند هستند بدانند که وی چه مسیر سختی را طی کرده تا به چنین خلقی از شخصیت رسیده است؟! به‌نظرم بار‌ها و بار‌ها قبل از نقد اجرای نقشی که الهام کردا در نمایش "هم‌هوایی" بازی کرده است باید آن‌را دید و به‌جای نت‌برداری که برای نقد استفاده کنیم سؤال‌هایی یادداشت کنیم مبنی بر این‌که تو چگونه این‌گونه آفریدی؟!
کد مطلب: 2383
