واکنش امیر جعفری به اظهارات سرسنگی
جعفری: بعید می‌دانم هیچ فردی که من را بشناسد تصور کند که من شخصیتی لوده و لمپن دارم.
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۰ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۱۰
درحالی‌که شش شب تا پایان اجرای نمایش "پاییز" به کارگردانی نادر برهانی‌مرند باقی‌مانده بود، مجید سرسنگی (مدیر تماشاخانه‌ی ایران‌شهر) شخصا دستور توقف اجرای این نمایش را داد و در گفت‌و‌گویی غیرمستقیم، امیر جعفری بازیگر این نمایش را به سرپیچی از گفته‌های کارگردان و واردکردن بداهه‌هایی به کار که موجب مستهجن‌شدن نمایش شده است، متهم کرد. این اظهارات سرسنگی پاسخ جعفری را به‌هم‌راه داشت.
تحریرنو: این بازیگر باسابقه‌ی تئاتر تعجب خود را از اظهارات سرسنگی مطرح کرد و گفت: برای من عجیب است که یک استاد دانشگاه در رشته‌ی تئاتر و کسی که دکترای تئاتر دارد، فرق کاراکتر را باشخصیت یک بازیگر متوجه نمی‌شود. صحبت‌های این استاد دانشگاه چنین القا می‌کند که گویی من به‌عنوان امیر جعفری شخصیتی لمپن و لوده دارم، درصورتی‌که این نقش من در نمایش است، نه شخصیت خودم. چه‌طور است که این استاد دانشگاه درک نمی‌کند آن نقش من است نه خودم؟
او ادامه داد: بعید می‌دانم هیچ فردی که من را بشناسد تصور کند که من شخصیتی لوده و لمپن دارم.
جعفری در مورد ماجرایی که برای "پاییز" رخ‌داده است، اظهار کرد: از چند روز پیش صحبتی در مورد اصلاح نمایش شد. گفتند ۲۵ مورد اصلاحیه لازم است که بخش‌هایی از آن مربوط به من بود. اتفاقا در آن زمان اصلا صحبت از آقای سرسنگی و نظر ایشان مطرح نبود. اصلا من نمی‌دانم ایشان نمایش را دیده‌اند که چنین نظر می‌دهند یا نه.
این بازیگر تئاتر افزود: وقتی صحبت از ۲۵ مورد اصلاحیه مطرح شد، همه‌ی ما روی صحنه آن‌را رعایت کردیم، به‌گونه‌ای که وقتی اجرا تمام شد آقای برهانی به همه‌ی ما برای این‌که موارد مطرح‌شده را رعایت کرده بودیم خسته نباشید گفت. من در حالی این تغییرات را در شخصیت اعمال کردم و اصلاحات را رعایت کردم که معتقد بودم این تغییرات به شخصیت لطمه می‌زند. اصلا به خود آقای برهانی هم گفتم با این تغییرات، شخصیت شکل خود را از دست می‌دهد. من نقش یک لمپن را بازی می‌کنم و دیگری نقش یک بسیجی را، خب اگر قرار باشد من هم مثل او حرف بزنم و رفتار کنم که تفاوت این شخصیت‌ها اصلا نمایان نمی‌شود. اما خب من تئاتری هستم و می‌دانم جای‌گاه کارگردان چیست و گفته‌ی او را رعایت کردم.
جعفری با اشاره به این‌که این نمایش ۱۳ سال پیش نیز اجراشده است، گفت: این نمایش ۱۳ سال پیش هم اجراشده بود و جایزه‌ی جشنواره‌ی دفاع مقدس را به‌دست آورده بود. چه‌طور شده که در این مدت نظرات عوض‌شده است؟ چه اتفاقی افتاده است؟ نکند بچه‌های تماشاخانه‌ی ایران‌شهر هم جزو دلواپسان هستند؟
او در مورد آشنایی‌اش با سرسنگی گفت: من آقای سرسنگی را یک‌بار دیدم و آن‌هم در مراسم ختم استاد سمندریان بود. اصلا من هیچ مدیری را ملاقات نمی‌کنم. باورتان می‌شود الان وارد صداوسیما شوم اصلا نمی‌دانم مدیریت کجاست؟ من نمی‌دانم دفتر مدیریت ایران‌شهر کجاست؟ این به‌دور از انصاف است که یک مدیر صرفا به‌دلیل حفظ جای‌گاه خود به دیگری توهین کند. واقعا این برای من سوال است، چه‌طور کسی که تئاتر تدریس می‌کند و دکترای ادبیات نمایشی دارد تفاوت نقش من را با خود من درک نمی‌کند.
او در مورد این بخش از سخنان سرسنگی نیز که به مشکل‌آفرینی جعفری در نمایش‌های دیگر اشاره‌کرده است، اظهار کرد: سوال من این است که اصلا آقای سرسنگی چند نمایش از من دیده‌اند. اگر من در کارهای دیگر مشکل‌سازی کرده بودم که حتما الان ممنوع‌الکار بودم. نمایش "ترن" مشکل داشت یا نمایش "شکلک" یا تئاتر آقای مهرجویی، "درس"؟ کدام یک از این کارها مشکل داشتند که من برای آن‌ها مشکل‌سازی کرده باشم؟
جعفری سخنان خود را چنین پایان داد: من بازیگر تئاتر هستم و می‌دانم باید مطابق خواسته‌ی کارگردان پیش بروم. آقای سرسنگی در صحبت‌های خود به من توهین کرده‌اند که این باید پاسخ داده شود. توهین مستقیم به یک بازیگر برای حفظ میز، قطعا اتفاق بدی است. من سال‌هاست کار تئاتر می‌کنم، ممکن است بعداز این آقای سرسنگی نخواهند من در ایران‌شهر روی صحنه بروم. نمی‌روم. مشکلی نیست، ما هنرمندیم و می‌مانیم، این مدیران‌اند که یک روز هستند و روز دیگر نه.
شایان ذکر است، بعدازظهر سه‌شنبه ۱۹ اسفندماه مجید سرسنگی درباره‌ی دلایل توقیف نمایش "پائیز" چنین گفت: حتی اگر یک‌شب دیگر از اجرای این نمایش باقی‌مانده بود، بازهم آن‌را توقیف می‌کردم. آقای برهانی‌مرند متنی خوب را پیش‌نهاد داد و من هم پذیرفتم اما متاسفانه در طول کار، یکی از بازیگران نمایش مطالبی را اضافه کرد که در متن نبود و تماما از آن رکاکت و استهجان می‌بارید.
سرسنگی در پاسخ به این پرسش که چرا به‌جای تذکر دادن نمایش را توقیف کرده است، توضیح داد: چندین بار تذکر دادم و حتی خود آقای برهانی‌مرند حاضر و ناظر است اما متاسفانه این آقای بازیگر حتی به حرف کارگردان هم گوش نداد. این سالن یک هویت فرهنگی دارد. مردم انتظار ندارند روی صحنه این‌جا سیاه‌بازی‌های "گلریزی" ببینند. بعد از چندین بار تذکر، بار دیگر نمایش را دیدم و با این‌که آقای برهانی‌مرند قول داده بود اصلاحات انجام شود متاسفانه آقای بازیگر دست از شیطنت برنداشت.
وی اضافه کرد: تا زمانی‌که کار اصلاح نشود و بازیگر متوجه نشود صحنه‌ی تئاتر جای چنین سخنانی نیست، این نمایش توقیف خواهد بود. بنابراین باید اصلاح و بار دیگر بازبینی شود تا در صورت برطرف شدن مشکلات، اجرایش را از سر بگیرد. اصلاح این نمایش زمان‌بر نخواهد بود چون فقط کافی است آن‌چه را بازیگر اضافه کرده، حذف کند.
مدیرعامل خانه‌ی هنرمندان در پاسخ به این پرسش که آیا فشارهای بیرونی باعث توقیف این نمایش شده است، تاکید کرد: هیچ فشار بیرونی نبود، بلکه تصمیم شخصی من بود و تمام مسئولیتش هم متوجه من است زیرا به‌عنوان مدیر در قبال تماشاگران مسئول هستم و در این مدت تماشاگرانی که با خانواده آمده بودند نسبت به آن‌چه در این نمایش گفته می‌شد، اعتراض داشتند.
سرسنگی در پایان گفت: کار درستی انجام دادم چون آدم تئاتری فقط کسی نیست که تحصیلات تئاتر داشته باشد یا در این رشته کار کند بلکه باید نسبت به سرنوشت تئاتر دل‌سوز باشد و کاری نکند تئاتر مورد بی‌مهری قرار بگیرد، درحالی‌که این آقای بازیگر برای بسیاری از نمایش‌ها مشکل درست کرده است.
تحریرنو: این بازیگر باسابقه‌ی تئاتر تعجب خود را از اظهارات سرسنگی مطرح کرد و گفت: برای من عجیب است که یک استاد دانشگاه در رشته‌ی تئاتر و کسی که دکترای تئاتر دارد، فرق کاراکتر را باشخصیت یک بازیگر متوجه نمی‌شود. صحبت‌های این استاد دانشگاه چنین القا می‌کند که گویی من به‌عنوان امیر جعفری شخصیتی لمپن و لوده دارم، درصورتی‌که این نقش من در نمایش است، نه شخصیت خودم. چه‌طور است که این استاد دانشگاه درک نمی‌کند آن نقش من است نه خودم؟
او ادامه داد: بعید می‌دانم هیچ فردی که من را بشناسد تصور کند که من شخصیتی لوده و لمپن دارم.
جعفری در مورد ماجرایی که برای "پاییز" رخ‌داده است، اظهار کرد: از چند روز پیش صحبتی در مورد اصلاح نمایش شد. گفتند ۲۵ مورد اصلاحیه لازم است که بخش‌هایی از آن مربوط به من بود. اتفاقا در آن زمان اصلا صحبت از آقای سرسنگی و نظر ایشان مطرح نبود. اصلا من نمی‌دانم ایشان نمایش را دیده‌اند که چنین نظر می‌دهند یا نه.
این بازیگر تئاتر افزود: وقتی صحبت از ۲۵ مورد اصلاحیه مطرح شد، همه‌ی ما روی صحنه آن‌را رعایت کردیم، به‌گونه‌ای که وقتی اجرا تمام شد آقای برهانی به همه‌ی ما برای این‌که موارد مطرح‌شده را رعایت کرده بودیم خسته نباشید گفت. من در حالی این تغییرات را در شخصیت اعمال کردم و اصلاحات را رعایت کردم که معتقد بودم این تغییرات به شخصیت لطمه می‌زند. اصلا به خود آقای برهانی هم گفتم با این تغییرات، شخصیت شکل خود را از دست می‌دهد. من نقش یک لمپن را بازی می‌کنم و دیگری نقش یک بسیجی را، خب اگر قرار باشد من هم مثل او حرف بزنم و رفتار کنم که تفاوت این شخصیت‌ها اصلا نمایان نمی‌شود. اما خب من تئاتری هستم و می‌دانم جای‌گاه کارگردان چیست و گفته‌ی او را رعایت کردم.
جعفری با اشاره به این‌که این نمایش ۱۳ سال پیش نیز اجراشده است، گفت: این نمایش ۱۳ سال پیش هم اجراشده بود و جایزه‌ی جشنواره‌ی دفاع مقدس را به‌دست آورده بود. چه‌طور شده که در این مدت نظرات عوض‌شده است؟ چه اتفاقی افتاده است؟ نکند بچه‌های تماشاخانه‌ی ایران‌شهر هم جزو دلواپسان هستند؟
او در مورد آشنایی‌اش با سرسنگی گفت: من آقای سرسنگی را یک‌بار دیدم و آن‌هم در مراسم ختم استاد سمندریان بود. اصلا من هیچ مدیری را ملاقات نمی‌کنم. باورتان می‌شود الان وارد صداوسیما شوم اصلا نمی‌دانم مدیریت کجاست؟ من نمی‌دانم دفتر مدیریت ایران‌شهر کجاست؟ این به‌دور از انصاف است که یک مدیر صرفا به‌دلیل حفظ جای‌گاه خود به دیگری توهین کند. واقعا این برای من سوال است، چه‌طور کسی که تئاتر تدریس می‌کند و دکترای ادبیات نمایشی دارد تفاوت نقش من را با خود من درک نمی‌کند.
او در مورد این بخش از سخنان سرسنگی نیز که به مشکل‌آفرینی جعفری در نمایش‌های دیگر اشاره‌کرده است، اظهار کرد: سوال من این است که اصلا آقای سرسنگی چند نمایش از من دیده‌اند. اگر من در کارهای دیگر مشکل‌سازی کرده بودم که حتما الان ممنوع‌الکار بودم. نمایش "ترن" مشکل داشت یا نمایش "شکلک" یا تئاتر آقای مهرجویی، "درس"؟ کدام یک از این کارها مشکل داشتند که من برای آن‌ها مشکل‌سازی کرده باشم؟
جعفری سخنان خود را چنین پایان داد: من بازیگر تئاتر هستم و می‌دانم باید مطابق خواسته‌ی کارگردان پیش بروم. آقای سرسنگی در صحبت‌های خود به من توهین کرده‌اند که این باید پاسخ داده شود. توهین مستقیم به یک بازیگر برای حفظ میز، قطعا اتفاق بدی است. من سال‌هاست کار تئاتر می‌کنم، ممکن است بعداز این آقای سرسنگی نخواهند من در ایران‌شهر روی صحنه بروم. نمی‌روم. مشکلی نیست، ما هنرمندیم و می‌مانیم، این مدیران‌اند که یک روز هستند و روز دیگر نه.
شایان ذکر است، بعدازظهر سه‌شنبه ۱۹ اسفندماه مجید سرسنگی درباره‌ی دلایل توقیف نمایش "پائیز" چنین گفت: حتی اگر یک‌شب دیگر از اجرای این نمایش باقی‌مانده بود، بازهم آن‌را توقیف می‌کردم. آقای برهانی‌مرند متنی خوب را پیش‌نهاد داد و من هم پذیرفتم اما متاسفانه در طول کار، یکی از بازیگران نمایش مطالبی را اضافه کرد که در متن نبود و تماما از آن رکاکت و استهجان می‌بارید.
سرسنگی در پاسخ به این پرسش که چرا به‌جای تذکر دادن نمایش را توقیف کرده است، توضیح داد: چندین بار تذکر دادم و حتی خود آقای برهانی‌مرند حاضر و ناظر است اما متاسفانه این آقای بازیگر حتی به حرف کارگردان هم گوش نداد. این سالن یک هویت فرهنگی دارد. مردم انتظار ندارند روی صحنه این‌جا سیاه‌بازی‌های "گلریزی" ببینند. بعد از چندین بار تذکر، بار دیگر نمایش را دیدم و با این‌که آقای برهانی‌مرند قول داده بود اصلاحات انجام شود متاسفانه آقای بازیگر دست از شیطنت برنداشت.
وی اضافه کرد: تا زمانی‌که کار اصلاح نشود و بازیگر متوجه نشود صحنه‌ی تئاتر جای چنین سخنانی نیست، این نمایش توقیف خواهد بود. بنابراین باید اصلاح و بار دیگر بازبینی شود تا در صورت برطرف شدن مشکلات، اجرایش را از سر بگیرد. اصلاح این نمایش زمان‌بر نخواهد بود چون فقط کافی است آن‌چه را بازیگر اضافه کرده، حذف کند.
مدیرعامل خانه‌ی هنرمندان در پاسخ به این پرسش که آیا فشارهای بیرونی باعث توقیف این نمایش شده است، تاکید کرد: هیچ فشار بیرونی نبود، بلکه تصمیم شخصی من بود و تمام مسئولیتش هم متوجه من است زیرا به‌عنوان مدیر در قبال تماشاگران مسئول هستم و در این مدت تماشاگرانی که با خانواده آمده بودند نسبت به آن‌چه در این نمایش گفته می‌شد، اعتراض داشتند.
سرسنگی در پایان گفت: کار درستی انجام دادم چون آدم تئاتری فقط کسی نیست که تحصیلات تئاتر داشته باشد یا در این رشته کار کند بلکه باید نسبت به سرنوشت تئاتر دل‌سوز باشد و کاری نکند تئاتر مورد بی‌مهری قرار بگیرد، درحالی‌که این آقای بازیگر برای بسیاری از نمایش‌ها مشکل درست کرده است.
کد مطلب: 2725
