رضا کیانیان به توضیح بلاهایی پرداخت که در سالهای اخیر بر سر تئاترشهر نازل شده و راهکارهایی را برای تعمیرات دوبارهی این مجموعه ارائه کرد.
تحریرنو: این بازیگر تئاتر از تصاحب پارکینگ تئاترشهر و گودبرداری غیراصولی در کنار آن، ساخت ایستگاه مترو در حریم این بنا و بازسازی غیراصولی سال ۱۳۸۶، بهعنوان سه بلایی یاد کرد که در این سالها بر سر این مجموعه آمدهاست.
او در ادامه به تشریح هر یک از این بلایا پرداخت و گفت: اولین بلا وقتی بر سر تئاترشهر آمد که پارکینگ آن تصاحب و بهجای آن، سازهای بنا شد. برای ساخت این سازه، گودبرداری غیراصولی در کنار تئاترشهر انجام شد و با همین گودبرداری غیرحرفهای بود که دیوارهی تئاترشهر ترک خورد و هنوز هم این ترک وجود دارد. ضمن اینکه این گودبرداری باعث شد زیربنای تئاترشهر نشست کند که حالا باید بهجای آن، بتن تزریق شود.
کیانیان با یادآوری ساخت ایستگاه مترو در حریم مجموعهی تئاترشهر، افزود: در آن دوره، تمام هنرمندان تئاتر و حتی زندهیاد آقای سمندریان در مجموعهی تئاترشهر جمع شدیم و از شهرداری و مسئولان مترو خواستیم تا این ایستگاه را در حریم تئاترشهر نسازند. ما از آنها خواستیم این ایستگاه در ضلع دیگر پارک "دانشجو" ساخته شود و قرار هم بود چنین شود، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و با ساختهشدن این ایستگاه، بهزیبایی تئاترشهر لطمه زده شد.
او خاطرنشان کرد: در آن دوره، هنرمندان تئاتر میتوانستند بهدلیل این بدقولی، شلوغ کنند، اما نکردند و ما خیلی منطقی با این قضیه کنار آمدیم، ولی مترو نباید زیر حرف خود میزد.
بازیگر نمایش "یادگار سالهای شن" با اظهار تاسف از بازسازی مجموعهی تئاترشهر در سال ۱۳۸۶، توضیح داد: این بازسازی بدون در نظر گرفتن معماری و ساختار بیرونی و درونی تئاترشهر اتفاق افتاد. در واقع، یک طراحی ارزانقیمت و بازاری را به این بنا تحمیل کردند و به وجههی هنری آن ضربه زدند که ضربهای به روح تئاترشهر بود.
کیانیان ادامه داد: درست است که تمام سالنهای پایین تئاتر شهر غیراستاندارد هستند و اگر ریزش کنند یا آتشسوزی در آنجا رخ دهد، این سالنها راه فرار ندارند، اما میتوان راهکار مناسبی برای تعمیرات این مجموعه ارائه کرد.
او با تاکید بر اینکه دولت باید از تئاتر، مرکزیتزدایی کند، اضافه کرد: لازم نیست در یک منطقه، بیشمار سالن نمایش ساخته شود، بلکه دولت هر جایی که بتواند یک سالن بلک باکس بسازد، باید چنین کند. همچنان که در حال حاضر تئاتر در نقاط گوناگون، تماشاخانههایی مانند "مان"، "آو"، "تالار خلیج فارس فرهنگسرای ارسباران"، "تالار شمس موسسهی فارسیزبانان" و... رونق دارند و همهی این سالنها، تماشاگر خود را دارند.
کیانیان با اشاره به از سرگیری تعمیرات در مجموعهی تئاترشهر افزود: در خبرها شنیده و دیدهام که اینروزها مهندسان مشغول تعمیر تئاترشهر هستند. معتقدم اگر مرکز هنرهای نمایشی این اثر حفاظتشده و ثبت ملی را به شهرداری بسپارد، شهرداری میتواند آنرا براساس نقشههایی که تئاترشهر بر مبنای آن ساخته شده، تعمیر و بازسازی کند تا معماری داخلی این بنای هنری حفظ شود. همچنین میتواند آن بخشهایی را که سال ۱۳۸۶ به تئاترشهر تحمیل شدند و زیبایی آنرا خدشهدار کردند، پاک کند و وقتی مجموعه آماده شد، آنرا به مرکز هنرهای نمایشی بسپارد.
او با تشریح مزایای واگذاری تعمیرات تئاترشهر به شهرداری، گفت: با این شیوه هم بودجهای به مرکز هنرهای نمایشی تحمیل نمیشود و مرکز میتواند این بودجه را صرف آبادی گروههای تئاتری کند و هم امکانات سختافزاری و نرمافزاری که شهرداری در اختیار دارد، باعث بهبود وضعیت تئاترشهر میشود. همچنان که در سالهای اخیر، شهرداری نشان داده که میتواند ساختمانهایی زیبا، درست و اصولی را بسازد، چون هم بودجهاش را دارد و هم امکاناتش را.
بازیگر نمایشهای "بازی استریندبرگ" و "حرفهایها" ادامه داد: من بهعنوان یک تئاتری فکر میکنم دادن مسئولیت تعمیر تئاترشهر به شهرداری، راه حلی معقول و درست باشد، زیرا تعمیرات تئاترشهر نیازمند اقدام مهمی است. از آنجاکه زیربنای این مجموعه نشست کرده، باید به آن بتن تزریق شود و انجام این کار از عهدهی شهرداری برمیآید نه مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد.
او همچنین پیشنهاد دیگری را دربارهی بهبود وضعیت پارک "دانشجو" ارائه کرد: شهرداری میتواند برای این پارک برنامهریزی کند تا کل فضای این پارک به مکانی فرهنگی متناسب با تئاترشهر تبدیل شود، نه اینکه فعالیتهای تئاترشهر و پارک دانشجو مجزا باشند و هیچ تناسبی با هم نداشته باشند، زیرا متاسفانه در حال حاضر در این پارک شاهد اتفاقات غیرفرهنگی هستیم.
کیانیان در پایان سخنانش گفت: میتوان این پارک را به پارک "مایش" تبدیل کرد؛ آمفیتئاترهای کوچک و روباز با سقفهای متحرک در آن ایجاد کرد که حتی زمستان هم فعال باشند. با این شیوه، شهرداری و مرکز هنرهای نمایشی همکاری و زمینهای ایجاد میکنند تا دانشجویان تئاتر، آثار نمایشی خود مانند پرفورمنس یا دیگر انواع نمایش را اجرا کنند که اگر چنین شود، این پارک به نقطهی تلاقی فرهنگی مرکز هنرهای نمایشی، شهرداری و دانشگاه تبدیل خواهد شد.