گزارشی از یک کنسرت آنلاین رایگان؛
هم‌خوانی مجازی با علیرضا قربانی در «روزگار غریب» کرونا
علیرضا قربانی در کنسرتی آنلاین با صندلی‌های خالی تالار وحدت و تاکید بر رایگان بودنش تلاش کرد با فراموشی تلخی‌های کرونا لحظاتی شیرین را برای مخاطب خود به ارمغان آورد.
تاریخ انتشار : شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۲۰
به گزارش تحریرنو از ایسنا ؛ «نیست شو»، «چهارراه استانبول»، «روزگار غریب»، «بوی گیسو»، «عاشقانه نیست»، «پل»، «ارغوان»، «عشق آسان ندارد» و «مدار صفر درجه» قطعاتی بودند که شامگاه پنجشنبه (هشتم خرداد ماه) در کنسرت آنلاین علیرضا قربانی در تالار وحدت اجرا شدند.
این کنسرت، با قطعه «نیست شو» آغاز شد و نورپردازی سالن به نورپردازی سلسله اجراهای «با من بخوان» شباهت داشت. اجرا پس از لحظاتی با نواختن کمانچه همراه شد و صدای قربانی و کمانچه در هم آمیخته شد. پس از اوج خوانی‌های خواننده لحظاتی تار نواخته شد و خواننده خواند: «امروز من و جام صبوحی در دست/ می افتم و می‌خیزم و می‌گردم مست».
خواننده گاهی در اوج می‌خواند و گاهی زمزمه می‌کرد. در این بین صدای دو ساز کمانچه و تار در اولویت قرار داشت. این قطعه که شعری از مولانا بود به صورت بداهه اجرا شد.
در ادامه قربانی بیان کرد: بی نهایت خرسندم که خدمت تک تک شما عزیزان خیر مقدم بگویم. با خودم فکر می‌کردم که کرونا در همه جای دنیا مشکلات و مصیبت‌هایی را به وجود آورده است ولی فضای مجازی باعث شده است تا حدودی روی این مشکلات مرهم گذاشته شود و امکان ادامه فعالیت‌های هنری و دیدار دوستان و خانواده‌هایی که به لحاظ جغرافیایی فاصله زیادی داشتند، به صورت مجازی فراهم شود. خوشحالم تالار وحدت که خانه ما است برای اجرای این برنامه انتخاب شد.
قطعه بعد «بوی گیسو» بود که قربانی با ریتمی آرام می‌خواند:«فکر زنجیری کنید ای عاقلان بوی گیسویی مرا دیوانه کرد/ پیش هر بیگانه گویم راز خود آشنا رویی مرا دیوانه کرد»؛ در ادامه همراهی سازهای ایرانی و کلاسیک درهم آمیخت و گویا رفته رفته صدا از لحاظ صدابرداری قوی‌تر شد. همچنان که صدای خواننده اوج می‌گرفت سازها نیز سرعت می‌گرفتند.
پس از آن قربانی اظهار کرد: قطعه «روزگار غریب» در سال گذشته ۴۶ بار اجرا شد. این قطعه شعری از احمد شاملو است که به صورت آوازی می‌خوانم و شاید دلیلی که نام تور سال گذشته را «با من بخوان» گذاشتیم، این قطعه بود. به یاد دارم سال گذشته مردم با تمام قدرت این قطعه را با من می‌خواندند ولی امسال از این همراهی بهره‌مند نیستیم. دلم می‌خواهد همانگونه که در خانه هستید این قطعه را با ما بخوانید و حتی از این همراهی برای ما فیلم بگیرید تا همراهی شما را حس کنیم.
قطعه با زمزمه کردن «روزگار غریبی است نازنین» شروع شد. تار و هنگ درام نواخته می‌شد و خواننده با همان ریتم ابتدایی ادامه داد، «دهانت را می‌بویند مبادا گفته باشی دوست دارم».
قربانی در اوج می‌خواند: «شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد، عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد نازنین» و نوازندگان سه تار و تار او را همراهی می‌کردند. این بخش با خوانده شدن «بخوان مرا ای امید رفته از یاد» در اوج خوانی و همراهی کر پایان یافت.
این خواننده همچنین درباره اثر «عاشقانه نیست» توضیح داد: آنچه در این بخش می‌شنوید شعر کم نظیری دارد و تمام فضای این شعر و موسیقی، عاشقانه است. از نهایت قلبم دلم می‌خواهد این قطعه را ضمن سپاس از کادر درمانی که نزدیک به ۱۱۰ تن از آنها را از دست دادیم به همه عزیزانی که برای سلامتی و حفظ ایمنی ما زحمت کشیدند، تقدیم کنم.
در ابتدا برای لحظاتی صدای ویولن و پیانو به گوش رسید و خواننده با ریتمی آرام با همراهی کر خواند، «شیرین من بمان مگر این روزگار تلخ فرهاد خسته را به نگاهی امان دهد». در این بخش صدای سازهای کلاسیک بیشتر به گوش می‌رسید و اثر ریتمی تقریبا ثابت داشت و در جاهایی خواننده در اوج می‌خواند « با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم».
اجرای قطعه «عشق آسان ندارد» که دو سال گذشته برای سریال پدر ساخته شده است بخش دیگر این اجرا بود؛ آهنگسازی این قطعه را ستار اورکی با شعری از اهورا ایمان انجام داده است.
قطعه «پل» نیز با آهنگسازی حسام ناصری و شعر احمد امیرخلیلی خوانده شد. این قطعه نیز با همراهی سازهای کلاسیک اجرا شد.
اثر «ارغوان» با شعر سایه و آهنگسازی مهیار علیزاده هم در این اجرا خوانده شد. در ابتدا صدای هوشنگ ابتهاج پخش شد که می گفت: «ارغوان؛ شاخه‌ی همخونِ جدا مانده‌ی من/ آسمان تو، چه رنگ است امروز؟....»
پس از آن خواننده با همراهی ارکستر شروع به خواندن کرد. شعر این قطعه به جهت اینکه یکی از اشعار معروف ابتهاج است در بین مردم شناخته شده و معروف است.
در بخش بعد، قربانی درباره اثر «چهارراه استانبول» گفت: این اثر را برای فیلمی به همین نام و برای یادبود آتش سوزی پلاسکو ساختیم. امیدوارم هیچگاه از این حوادث در هیچ جای دنیا رخ ندهد.
او در ادامه خواند: «رویای منی خواب منی درد دل بیداری من تو حسرت پنهان شده در خنده و در زاری من». این قطعه که مفهوم غمگینی داشت در اوج‌خوانی‌ها و گاهی با ریتمی آرام خوانده می‌شد.
کد مطلب: 20432
