بازیگرانی که فقط صدای‌شان شنیده می‌شود
بهرام شاه‌محمدلو و راضیه برومند بازیگران نمایش "دو لیتر در دو لیتر صلح" در این اثر نمایشی صداپیشگی نمی‌کنند بلکه نقش‌هایی مستقل دارند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۳
تحریرنو: راضیه برومند و بهرام شاه‌محمدلو دو هنرمند پیش‌کسوت عرصه‌ی تئاتر و تلویزیون در نمایش "دو لیتر در دو لیتر صلح" به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ که این روزها در تالار شمس روی صحنه است، حضور پررنگی دارند. این دو هنرمند در این اثر نمایشی به شکل معمول بازی نمی‌کنند و در تمام طول نمایش با وجودی‌که در صحنه حضور ندارند صدای‌شان از پشت‌صحنه شنیده می‌شود و با صدای‌شان نقش‌های متفاوتی از جمله نقش فرماندهان دو طرف جنگ و حتی چهار بازیگری را که روی صحنه حضور دارند، ایفا می‌کنند.
در گفت‌وگو با این دو هنرمند درباره‌ی نقشی که در نمایش "دو لیتر در دو لیتر صلح" ایفا می‌کنند و پیامی که قصد القا آن در این اثر نمایشی با بیانی فانتزی وجود دارد، صحبت کردیم.
بهرام شاه‌محمدلو در این گفت‌وگو با گلایه از این‌که برخی رسانه‌ها عنوان صداپیشه را به وی و راضیه برومند در این اثر نمایشی داده‌اند توضیح داد: نقشی که ما در این نمایش ایفا می‌کنیم برخلاف مطالبی که منتشر شده‌است صداپیشگی نیست بلکه اجراست. ما نقش‌های مختلفی را در این نمایش ایفا می‌کنیم اما هیچ‌کدام از ما در طول اجرا روی صحنه حضور نداریم و تنها صدای‌مان شنیده می‌شود.
برومند نیز با تایید صحبت‌های همسرش می‌گوید: حتی من زمانی‌که تیتراژ انیمیشن‌های بزرگ دنیا را نگاه می‌کنم هیچ‌کجا صحبت از صداپیشه نیست بلکه در تیتراز نام گوینده یا بازیگر شناخته شده‌ای را که جای هر شخصیت بازی می‌کند به‌عنوان بازیگر می‌نویسند و اگر کار عروسکی باشد نام عروسک‌گردان بعد از بازیگر آورده می‌شود در واقع این دو مکمل یک‌دیگر برای جان بخشیدن به شخصیت مورد نظر هستند.
شاه‌محمدلو درباره‌ی نقش‌هایی که در این نمایش ایفا می‌کنند، یادآور می‌شود: در این نمایش ما نقش ۴ بازیگری را که روی صحنه هستند اجرا می‌کنیم و بازیگرانی که روی صحنه حضور دارند این نقش‌ها را "اکت" می‌کنند. این اتفاق مثل هم‌کاری و هم‌آهنگی عروسک‌گردان و شخصی است که جای عروسک مورد نظر صحبت می‌کند.
وی ادامه می‌دهد: کلام و زبان و ادبیات و تفکر یک نقش به‌نوعی از بازیگران روی صحنه گرفته‌شده و آن‌ها این نقش‌ها را «"اکت" می‌کنند. ما دو نفر نیز این احساسات را با بیان‌مان روی صحنه اجرا می‌کنیم و به آن‌ها هویت می‌دهیم. این کار برای ما تازگی خاصی در تئاتر داشت چون این شیوه و این نوع بازی را در این چندین سالی که کار می‌کنیم ندیده‌ایم. بنابراین حضور در نمایش "دو لیتر در دو لیتر صلح" برای ما تجربه‌ی بسیار جذابی است.
بازیگر "افرا" در ادامه‌ی صحبت‌هایش متذکر می‌شود: شیوه‌ی جذاب برای من و خانم برومند در این اجرا این است که هر لحظه باید آمادگی تغییر در کار را داشته باشیم چون دیالوگ‌گویی ما کاملا در ارتباط بسیار نزدیک با رفتارها و حرکات بازیگران روی صحنه است و کوچک‌ترین تغییری از جانب ما و یا بازیگران می‌تواند باعث بروز اتفاقات تازه‌ای در کار شود.
شاه‌محمدلو می‌افزاید: بنابراین لحظه به لحظه‌ی این نمایش زنده و پویا است. ممکن است من یک شب از کلمه‌ای استفاده کنم که متفاوت با شب قبل باشد بنابراین در لحظه بازیگران باید نسبت به صحبت‌های من واکنش نشان دهند. هر اجرای این نمایش برای خودش چارچوب خاصی دارد، دو طرف نیز ارتباطی یک‌دهم ثانیه‌ای با هم دارند که از قواعد خاص این نمایش است.
راضیه برومند نیز درباره پیامی که این نمایش قصد القای آن‌را دارد این‌گونه می‌گوید: پیامی که در این نمایش به مخاطبان داده می‌شود بسیار با ارزش و انسانی است به‌همین دلیل من از حضور در این نمایش لذت می‌برم. بروز جنگ در هر زمانی زشت و فاجعه‌بار است و هر طور که فکرش را بکنید تبعات جنگ لطمات جبران ناپذیری به روح و روان هر دو طرف درگیر وارد می‌کند.
شاه‌محمدلو نیز در این‌باره عنوان می‌کند: جنگ را می‌توانیم از زاویه‌های دیگری هم نگاه کنیم. جنگ انسان با خودش، جنگ انسان با همسر و هم‌کارش و هر فرد دیگری. همین‌طور جنگ‌ها گسترش پیدا می‌کنند و طیف‌های مختلفی با اندیشه‌های متفاوت را در بر می‌گیرند. همه‌نوع جنگی در جهان تقبیح می‌شود اما زمانی‌که با نگاه فانتزی و کاریکاتوری البته با مبنای رئالیستی به این مقوله نگاه می‌شود برای مخاطب جذابیت بیش‌تری به‌وجود می‌آید.
وی در پایان صحبت‌هایش می‌افزاید: زمانی‌که انسان تلاش می‌کند جنگ خودش با خودش را به پایان برساند در درونش شاهد رخوت و خستگی زیادی می‌شود حالا اگر این برقراری صلح را بیاوریم در فضای بیرونی انسان‌ها یعنی از خانواده گرفته تا جنگ بین ملل‌ها، شاهد تبعات بسیار زیادی خواهیم بود. متاسفانه هرچه انسان‌ها متمدن‌تر می‌شوند برنامه‌ریزی‌شان برای جنگ و استفاده از ادوات و ابزار آلات جنگی برای‌شان اهمیت زیادی می‌یابد و این مسئله جای تاسف دارد.
کد مطلب: 379
