در سومین جلسه از باشگاه فیلم کوتاه و مستند شهر که عصر روز گذشته (۳۰ آبان) در پردیس سینمایی ملت برگزار شد، علاوه بر نمایش سه فیلم کوتاه، کارگاه آموزشی "از فیلم کوتاه تا فیلم بلند" نیز توسط تینا پاکروان برگزار شد.
به گزارش تحریرنو بهنقل از روابطعمومی موسسهی تصویر شهر، در این برنامه فیلمهای کوتاه "اینجا شهر من بود" به کارگردانی تینا پاکروان، "باد هروقت که بخواهد میوزد" ساختهی مریم اسمیخانی و "قاچ" به کارگردانی میثم امینی به نمایش درآمد و تینا پاکروان در ابتدای کارگاه توضیحاتی دربارهی ساخت "اینجا شهر من بود" داد و گفت: این فیلم در یک پلان سکانس گرفته شده است و قطع دوربین نداشتیم. از همینرو من دو سال دنبال تصویربرداری بودم که جرات انجام این کار را داشته باشد، در این مسیر تنها دو نفر قبول کردند و در نهایت با آقای تورج اصلانی این فیلم را ساختیم.
پاکروان با تاکید بر اینکه جنگ و صحبت کردن از آن دغدغهی نسل خودش است، ادامه داد: جنگ برای کسانی مانند ما که در آن دوران بودیم، همیشه دغدغه خواهد ماند و در اتفاقات مختلف نیز نماد بیرونی پیدا میکند و برای من گفتن و نوشتن از این دوران و آدمها افتخار است.
کارگردان فیلم سینمایی "خانوم" با بیان اینکه در فیلمسازی سه علاقهی اصلی دارد، اظهار کرد: سینمای کودک همیشه برای من مهم بوده و هست، سینمایی که اینروزها در حال نابودی است و بهجز چند مورد هیچ اتفاق خاصی در آن نمیافتد، اعتقاد دارم اینکه امروز من و همنسلهایم به سینما علاقهمند شدهایم به این دلیل است که از همان سنین کودکی برایمان با آثار مختلف فرهنگسازی شده است و متاسفانه اینروزها ما چشممان را روی نسل بعدی بستهایم.
وی ادامه داد: موضوع دوم فیلمسازی دربارهی خانمهاست. فکر میکنم ما دربارهی خیلی چیزها فیلم ساختهایم و حرف زدهایم، اما خانمها خیلی کمتر بوده و متاسفانه در دنیای امروز وقتی خانمی دربارهی همجنسهای خودش کاری انجام میدهد به فمینیست بودن متهم میشود. در صورتیکه اصلا حرف درستی نیست و بهعنوان یک خانم جنس خودم را بهتر میشناسم و درک میکنم و میتوانم درباهی آنها حرف بزنم. بههمین دلیل اولین فیلم سینماییام را با عنوان "خانوم" ساختم.
این کارگردان همچنین افزود: سومین دغدغهی من حرفزدن دربارهی جنگ است که خودمان آنرا تجربه کردیم و میخواهم بیشتر دربارهی آن صحبت کنم.
کارگردان فیلم "خانوم" با عنوان اینکه ساخت آثار تاریخی پژوهش و تحقیقات زیادی لازم دارد، تاکید کرد: نکتهای که دربارهی آثار تاریخی وجود دارد این است که هر زمان که خودشان ساخته میشوند، حتی همان زمانی که اتفاق افتاده و در کتب مختلف نوشته شدهاند، مورر حریف قرار میگیرند و همین موضوع، کار کردن را سخت میکند. بههمین دلیل من ترجیح میدهم دربارهی تاریخ نسازم، اما در یک بستر تاریخی داستان اجتماعی را روایت کنم.
در ادامهی این کارگاه که دربارهی ساخت فیلم کوتاه و بلند بود، پاکروان تاکید کرد: ساخت فیلم کوتاه بهنوعی سنجش توانایی خودمان در ساخت آثار مختلف است، در فضای فیلمسازی مدیریت نکتهی بسیار مهمی است که در فیلم کوتاه میتوان آنرا تجربه کرد.
وی ادامه داد: برای خود من رسیدن به فیلمسازی بلند پلهپله اتفاق افتاد و در این مسیر نکتههای زیادی را یاد گرفتم و از همین رو بهکسانیکه میخواهند وارد عرصهی فیلمسازی بلند شوند، میگویم که شما هم تجربه کنید و دو نکتهی مهم را در نظر داشته باشد، یکی دستیار کارگردان بودن است که این امکان را بهشما میدهد تا با همهی عوامل ارتباط نزدیکی داشته باشید و دوم ساخت فیلم کوتاه است که در آن میتوانید خودتان را محک بزنید که اصلا در ساخت یک اثر ۲-۱۰ یا ۱۵ دقیقهای مفید بودهاید که فیلم بلند بسازید؟
با اینحال این کارگردان با تاکید بر اینکه دنیای امروز حوصلهی حرفهای طولانی را ندارد، گفت: در دنیا مقولهی فیلم کوتاه بخش مهمی از سینما را تشکیل داده ولی متاسفانه در ایران همه بهسمت بازیگر یا کارگردان شدن میروند. با اینکه شاید بتوان خیلی از حرفها را در مدتزمان کم گفت و امیدوار بود تعداد افراد بیشتری آنرا در گوشهای موبایل خودشان ببینند تا اینکه دو ساعت را در سالن سینما بگذرانند، شاید بههمین دلیل است افرادی که به سینما میروند کم هستند.
در پایان این کارگاه پاکروان در پاسخ به این درسش که چرا اکران فیلم کوتاه نداریم، اظهار کرد: گردش مالی سینماها در کشور بهقدری سخت شده که حتی فروش فیلمهای بلند با بازیگران و کارگردانهای بهنام نیز مشکل دارد. اما در بخش فیلم کوتاه که مخاطب خاص دارد، اطلاعرسانی خاص هم میخواهد و اصولا در همهی دنیا فیلمهای کوتاه بهجز در جشنوارهها، فضاهای مجازی و برخی اکرانهای خصوصی اکران داده نمیشوند.