اگر تلویزیون ملی است پس شجریان و بیضایی کجایند؟
سیدجواد یحیوی، مجری سابق تلویزیون انتقاداتی را نسبت به عملکرد و مدیریت صداوسیما مطرح کرد.
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۰۰
سیدجواد یحیوی، مجری سابق تلویزیون انتقاداتی را نسبت به عملکرد و مدیریت صداوسیما مطرح کرد و گفت: تلویزیون ما امروز یک بازندهی بزرگ در جنگ رسانهای است و در این رقابت ته صف قرار دارد.
تحریرنو: سیدجواد یحیوی که سالهای نه چندان دور بهعنوان مجری فعال و شناختهشده در تلویزیون فعالیت داشت، چند سالی است که دیگر چهرهاش در صداوسیما دیدهنشده و اینروزها صحنهی تئاتر را ترجیح داده و در آخرین اجرا، در نمایش "هر کس با تنهاییاش" بهعنوان بازیگر حضور دارد.
یحیوی در پاسخ به این پرسش که آیا خودش پیگیری برای صحبت با مسئولان صداوسیما دربارهی ممنوعالکاریاش داشته است یا خیر، گفت: اگر پیگیری به این معناست که من مثل عابری بروم و درهای متعدد یک وزارتخانهی عریض و طویل، بیدر و پیکر یا بیسر و ته را بزنم و بگویم تو را بهخدا یکی بگوید چرا من نمیتوانم در این سرزمین کاری که بلدم را انجام دهم، نه اینکار را انجام ندادهام.
این بازیگر با اشاره به هنرمندان دیگری که اجازهی فعالیت در تلویزیون را ندارند، گفت: از آقای دارابی بپرسیم سهیل محمودی، ساعد باقری، محمدرضا شجریان و بهرام بیضایی کجا هستند، اینها چرا حتی اسمشان هم روی آنتن صداوسیما نیست، مگر اینها آدمهای شاخص و شناختهشدهای در فرهنگ و هنر این سرزمین و روزگار معاصر نیستند. اگر تلویزیون رسانهی همهی مردم است و اسمش "ملی" است، این افراد هم کسانیاند که مخاطبانی دارند و عدهای به آنها علاقه دارند و دوست دارند ردشان را جایی پیدا کنند.
این بازیگر با بیان اینکه معاون صداوسیما حرف رندانهای دربارهی عدم ممنوعالکاری هنرمندان در تلویزیون زدهاست که جای فرار داشته باشد، گفت: آقای دارابی گفتند از طرف ما بهعنوان سازمان صداوسیما هیچ ممنوعالکاری وجود ندارد، ولی سازمان صداوسیما یک حراستی دارد که هر کس بخواهد آنجا باشد، باید با حراست چک شود. این حراست مأموریتهای خود را با خط مشی وزارت اطلاعات و سرویسهای امنیتی مدیریت میکند، منظور آقای دارابی این است که این آدمها با سازمان صداوسیما مشکلی ندارند، ولی مشکلات امنیتی، اطلاعاتی دارند که ما از حضورشان معذوریم، وگرنه خود ما با آنها مشکلی نداریم. در حالیکه ما داریم از یک رسانهی واحد با یک پیکرهی واحد با یک شخصیت فرهنگی، اجتماعی حرف میزنیم، در عرصهی فرهنگ و هنر اگر یک نفر متولی است و معتقد است که حضورش تاثیر مستقیم در تعاملات اجتماعی دارد، دیگر نمیتواند بگوید من اجازه میدهم اما حراست ما اجازه نمیدهد.
یحیوی این اتفاق در صداوسیما را به اصطلاح شتر مرغ بودن تشبیه و عنوان کرد: این یعنی هر جا لازم باشد، شتر باشیم و هر جا لازم بود مرغ باشیم. حالا اگر همان حراست یکروز با یکنفر مشکل داشته باشد و تلویزیون او را بخواهد، زمین و زمان بههم دوخته میشود، تلفنها زنگ میخورد، لابیها انجام میشود تا آن آدم برگردد.