قرار است اثر هنری یک مجسمه ساز زن فرانسوی به کره ماه فرستاده شود و از کره زمین هم قابل رویت باشد.
به گزارش تحریرنو؛ سرن به کمک آژانس فضایی اروپا، سازه آنیلور بنون را به ماه میفرستد تا ضمن مطالعه ماندگاری این اثر، پیام صلح و دوستی را نیز در لحظاتی از پیش تعیین شده با چراغ چشمک زن برای زمین مخابره کند. آنیلور بنون معتقد است اثر هنری او فاقد ملیت است و به همه مردم دنیا تعلق خواهد داشت.
این پروژه که ویته (حیات) نام دارد چهار مرحله دارد و اکنون در مرحله پیشنهایی، اثر دست یک میلیون نفر از مردم دنیا در حال جمعآوری است تا با چاپ آن روی سازه، به ماه فرستاده شوند. در میان دستها اثر دست نیل آرمسترانگ، اولین کسی که قدم بر ماه گذاشت، نیز به ماه فرستاده خواهد شد.
همه مراحل این طرح از سال ۲۰۱۱ تاکنون شبیهسازی و امتحان شدهاند و در مرحله پیشین که لبه فضا نام داشت، یک نمونه به مدار نزدیک زمین (LEO) در ارتفاع دوهزار کیلومتری فرستاده شد. سازه آنیلور بنون در ابتدا شبیه یک پیله (یا غنچه بسته) است که در آن پرسوناژهایی بصورت فشرده در کنار هم قرار گرفتهاند.
براثر گرمای خورشید سازه مثل گلبرگ باز میشود و پرسوناژها مثل پرچم گل برافراشته میشوند. روی گلبرگها اثر یک میلیون دست زمینی حک خواهد شد و در وسط گل، از سر دو پرچم، نور سبزی بعنوان منبع زندگی ساطع خواهد شد. این گل در شب ماه باز و در روز ماه بسته میشود. در طول روز ماه، باتری خورشیدی زیر گل، انرژی ذخیره میکند تا برای شکفتن در شب ماه از آن استفاده کند. اما چون هر شب و روز ماه تقریبا معادل یک ماه زمینی است، مشاهده آن در زمانهای خاص و با عینک خاص اما سادهای ممکن خواهد بود.
آنیلور بنون میگوید: در ابتدا، شکفتن گل در شب حرکتی نمادین بود برای اینکه مردم کره زمین شبها با ماه ارتباط برقرار میکنند. اما در طول مراحل فنی پروژه با توجه به سرمای زیاد شب ما، فهمیدیم که این کار در واقع اجتناب ناپذیر بود. این اثر به سبک یک ارگامی کاملا کوچک طراحی شده و در ابتدا یک کیلوگرم وزن دارد. پس از آن به تناسب شرایط حمل و نقل وزن و ابعاد آن میتواند تا چهار کیلوگرم (یک متر و نیم تا چهار متر و نیم پنها) تغییر کند.
آنیلور بنون میگوید: شکفتن گل فقط به خاطر خاصیت مواد آن است که تغییر دما در روز و شب باعث باز و بسته شدن آن میشود و مکانیزمی برای این حرکت تعبیه نشده است اما برای استفاده بهینه از انرژی خورشید، باتری کوچکی زیر آن کار گذاشتیم که گل را در جهت حرکت خورشید بچرخاند. اما اگر قرار باشد که گل در جهت یک جسم نورانی بچرخد، در شب ماه، زمین نورانیترین جرم آسمان خواهد بود.
شان وایت هد، مدیر فنی شرکت اسکوتک در بریتانیا توضیح داد که به همین خاطر لیزری در این سازه نصب شده که موقعیت زمین را تشخیص دهد. شرایط جوی ماه شرایط سختی است. یکی از مشکلات این پروژه گرد و غبارهای بسیار ریز و سابنده ماه بود و برای جلوگیری از اثر مخرب آنها، این سازه يكپارچه و بدون اتصال ساخته شده است. شهابوارههای خرد و اشعه ماورای بنفش، ذرات پرانرژی یونیزان و دمای سطح ماه که بین ۱۵۰ درجه مثبت و منفی در تغییر است، از دیگر مزاحمان این پروژهاند.
شان وایت هد در جلسه رونمایی این اثر در سرن گفت: باید موادی انتخاب میشد که براحتی در برابر پرتوهای یونیزان تجزیه نشوند و در شرایط خشن ماه از بین نروند. تخمین زده میشود این سازه تا ده سال روی ماه سالم باقی خواهد ماند و در صورت امکان سفر به ماه بازدید از آن نیز ممکن خواهد شد. اما راه انتقال این سازه به ماه هنوز مشخص نشده است.
گروه تحقیقاتی این پروژه امیدوارند فضانوردی را پیدا کنند که مجسمه آنها را روی ماه قرار دهد. ژان اودوز، اخترفیزیکدان و مدیر تحقیقات مرکز ملی پژوهشهای علمی فرانسه میگوید: از سال ۱۸-۲۰۱۷ شرکتهای خصوصی مث گوگل و دیگران پرتاب سفینههای خصوصی را به ماه آغاز میکنند و به احتمال زیاد چین، روسیه و آمریکا نیز دوباره به سوی ماه بازخواهند گشت. در آن زمان بالاخره کسی را پیدا میکنیم که وسیله ما را با خودش ببرد.
خانم بنون میگوید: گذشته از نگرانی در مورد آلودگی محیط زیست، احتمال تغییر منظره طبیعی ماه مرا بسیار متاثر کرده بود اما مواد بکار رفته در مجسمه قابل بازیافتند و برای رویت آن هم فقط تاریخهای مشخصی تعیین خواهد شد. این اولین باری نیست که مجسمهای روی ماه قرار میگیرد.
"فضانورد افتاده" نام آدمک آلومینیومی هشت سانتی متری در لباس فضانوردی است که به یاد فضانوردانی که در راه اکتشافات فضایی جان خود را از دست دادهاند در تاریخ اول اوت ۱۹۷۱ در ماه قرار داده شد.