دو ماه و یا کمی بیشتر از افتتاح شبکهی نسیم میگذرد و برنامهسازان این شبکه در روزهای گذشته تمام توان و تلاششان را بهکار گرفتهاند تا از زیر تیغ تیز انتقادات جان بهدر برده و توانایی خودشان را در جذب مخاطب و کاستن بحران تماشاگر تلویزیونی نشان دهند.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۴ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۴۱
تحریرنو: دو ماه و یا کمی بیشتر از افتتاح شبکهی نسیم میگذرد و برنامهسازان این شبکه در روزهای گذشته تمام توان و تلاششان را بهکار گرفتهاند تا از زیر تیغ تیز انتقادات جان بهدر برده و توانایی خودشان را در جذب مخاطب و کاستن بحران تماشاگر تلویزیونی نشان دهند.
در این میان عینک آفتابی برنامهای جمعی و بر اساس تیتراژ آن گروهی ۵۰ نفره دارد که میکوشد با بهرهگیری از متد کمدی موقعیت و تکرار تجربههای موفق هنرمندانی مانند مدیری، کاردان و...، مخاطب را پای جعبهی جادو کشانده و لبخندی بر لبانش بنشاند.
گروههای مختلف طنز در سالهای گذشته نشان دادند که ساخت طنز مقبول تلویزیونی علاوه بر دکور و گریم پرخرج نیاز به اتاق فکر مهندسی شده دارد وگرنه محصول آن جز لودگی و اتلافوقت نخواهد بود.
گروهی از کارشناسان برنامههای طنز تلویزیونی را فاقد هرگونه حداقل نوآوری و مهندسی طنز تهی میدانند و معتقدند گروههای برنامهساز هرگز نتوانستند به اعتباری چشمگیر با سر تیتر تولد یک گروه جدید طنز برسند.
بنابراین عرصهی طنز تلویزیون کماکان تکسوار و بیرقیب ماند و تولید برنامهی پر زرقوبرق شوخی کردم در سینمای خانگی خلا طنزسازان موفق در تلویزیون را بیشازپیش عیان کرد. اما ظاهرا این بار مدیران تلویزیون هوشمندی بهخرج داده و با یک ارتش تلویزیونی به جنگ با بحران و نقدهای تند برخاستهاند.
رشیدپور در هدایت عینک آفتابی هرچند در چند هفتهی اول بهشدت بیرمق و بیدقت نشان داد، اما بستر زمان و سکوت خبری را با هوشمندی بهکار گرفت تا با گردهم آوردن جمعی از طنزپردازان مطبوعاتی نفس تازهای به برنامه دمیده و گرد تکراری و بیمحتوا بودن را از شیشههای عینک آفتابی پاک کند.
او با یک ریسک مرگآور و عدم استفاده از چهرههای شناختهشده و جذاب در عرصهی بازیگری، حداکثری از نقدهای تند را بهجان خرید تا اینک پس از دوماه نوید تولد یک گروه جدید طنز در تلویزیون با بازیگران جوان و غیر تکراری را بدهد.
عینک آفتابی برنامهی مطلق و بینقصی نیست و اتفاقا از زاویههای مختلف مانند نورپردازی، تصویربرداری، انتخاب موسیقی و... دارای ضعفهای شدید است. اما با در نظر گرفتن طوفان روز پخشی که آفت مهلک بسیاری از برنامههای تلویزیونی است، میتوان با کمی ارفاق به آن نمرهی قبولی داد.
هر چند که بسیاری از مخاطبان پس از غیبت ششسالهی "رشیدپور" از او انتظار بازگشت در اوج را داشتند اما وی نشان داد که بیش از محبوبیت و موج رسانهای به خود رسانه و تخصص آن پایبند است و حتی در بحرانیترین روزهای ممکن میتواند گلیمش را از آب بیرون بکشد. پس باید به او یک خسته نباشید و تبریک ساده گفت.