تدارک برگزاری سیوچهارمین جشنوارهی سینمای ایران هر روز سرعت بیشتری بهخود میگیرد و امسال نیز این رویداد بههمت هنرمندان میکوشد تا تجلی آنچه در بود دارد را نمود بخشد.
تحریرنو: حدود سهماه به آغاز سیوچهارمین جشنوارهی فیلم فجر باقی مانده است، رویدادی که از آن نه تنها بهعنوان بزرگترین رخداد سینمایی سال یاد میشود، بلکه از نظر مدیران فرهنگی مهمترین اتفاق هنری سالانه کشور هم بهشمار میآید، تا آنجا که دیگر جشنوارههای فجر در اولویت بعدی قرار میگیرند.
دلیل این امر هم مشخص است، سینما هنری تکثیرپذیر از سایر شاخههای هنری است و در عین حال گسترهی وسیعی از مخاطبان را دربر میگیرد.
در روزهای باقیمانده تا آغاز رقابت آثار سینمایی علاوه بر فیلمسازان، مدیران جشنواره نیز تدارک برای برگزاری این جشن سینمایی را سرعت بخشیدهاند.
هرچند هنوز تا آغاز جشن سیوچهارم چندماه باقی مانده اما این مراسم آنقدر اهمیت دارد که از ماهها قبل برای برگزاری آن اقدامات مختلف و لازم انجام شود.
از آنجا که در کشور ما اغلب مباحث مرتبط با فرهنگ و هنر همواره حاشیههایی پررنگتر از متن دارد و حتی بسیاری از حواشی را اثرگذارتر از اصل ماجرا میدانند، بنابراین برای برگزاری یکی از معتبرترین رویدادهای هنری کشور باید بیش از هر چیز به کمکردن حاشیهها در اجرا و متن توجه داشت.
بعد از این مقدمهی کوتاه، اگر سری به اخبار و انتصابهای سیوچهارمین جشنوارهی فیلم فجر بپردازیم، بهنظر میرسد دبیران جشنواره تلاشهای خود را برای هرچه قویتر برگزار شدن آن بهکار بسته است.
از انتصاب هنرمندان جوان اما با سابقه در کسوت مشاور تا انتخاب بانوی پرکار اینروزهای سینما بهعنوان مدیر هنری، همه و همه نشان از عزمی جزم برای برگزاری هرچه حرفهایتر جشنوارهی فیلم فجر حکایت میکند.
اما پس از انتخاب شهاب حسینی و مهتاب کرامتی در بخش هنری و مشاورهای جشنوارهی فیلم فجر، صدای برخی از منتقدان که همواره ساز مخالف میزنند درآمد که این انتصابها بیشتر جنبهی تزئینی دارد و آقای دبیر جشنواره میتوانست بهجای این دو نفر، هر هنرمند دیگری را ملبس به این احکام کند.
این نوع نظر که خیلی زود پس از انتخابهای محمد حیدری، دبیر جشنوارهی فیلم فجر مطرح شد را میتوان بهنوعی دور از منطق دانست، چراکه هنوز مهر احکام این هنرمندان خشک نشده، چهطور میتوان حضور آنها را تزئینی خواند!
نکتهی دیگری که باید به آن توجه داشت، جایگاه هنری شهاب حسینی و مهتاب کرامتی بهعنوان دو بازیگر طراز اول سینمای ایران است که بدون شک زیر بار احکام تشریفاتی با توجه به سابقهی طولانی خود در سینما نخواهند رفت.
بیتردید محمد حیدری تلاش کرده در برگزاری جشن سیوچهارم فیلم فجر از ظرفیت هنری کشور استفاده کند و بنابراین از نظر هنرمندان این عرصه که سالها از نزدیک با مصائب و مشکلات آن آشنا هستند، استفاده کرده است.
باید این اقدام را که بهنوعی در ادوار گذشته جشنوارهی فجر بیسابقه بوده است به فال نیک گرفت و امیدوار بود با مشارکت هنرمندان سینما در جشنوارهی فیلم فجر شاهد شکوفایی این جشن سینمایی باشیم.
بدون شک حضور هنرمندان در بخش هنری و مشاورهای جشنوارهی فجر میتواند بر انتخاب دقیق و حرکت صحیح این رویداد مهم سینمایی کشور تاثیرگذار باشد و سینمای نجیب ایران را بهسمت تکامل سوق دهد.
سینمای ایرانِ بعد از انقلاب مانند ققنوس، همچنان زاده میشود و میمیرد تا روز به روز صیقل خورد، و از پس مصائب و نقد تند مطبوعات آبدیده شود و نمودی بارزتر از خود برجای گذارد و در این میان جشنوارهی فیلم فجر مهمترین صیقل هنر هفتم است و باید در راستای تعالی آن حرکت کرد.