علیاکبر ولدبیگی: متاسفانه در حال حاضر اگر هنرپیشهای، کوچکترین کار ممکن در عرصه عکاسی و یا نقاشی را انجام دهد، همهی روزنامهها و خبرگزاریها به آن میپردازند و خبرش را بهطور گستردهای پوشش میدهند.
تحریرنو: ساختن فیلم، عکاسی کردن، نقاشی کشیدن و یاری گرفتن از دیگر هنرها همواره راهیبوده تا فرهنگ و تمدن و اصالتها را به بهترین شکل ممکن بهتصویر کشید و آنها را بهدنیا معرفی کرد.
علیاکبر ولدبیگی یکی از همان هنرمندانی است که با فیلمسازی و عکاسی در راه پرداختن به فرهنگ و تمدن ایران زمین گام برداشته است.
ولدبیگی در این روزها مجموعهای از عکسهایش را در گالری شماره ۲ فرهنگسرای نیاوران به نمایش گذاشته است.
این عکاس برای نمایشگاهش عنوان "زمینی که بود" را انتخاب کردهاست. این نمایشگاه شامل ۱۷ فریم عکس با موضوع بررسی آثار تاریخ تمدن ایران است.
ولدبیگی در آثار نمایشگاه "زمینی که بود" به تاثیر تمدن ایران بر دیگر تمدنها پرداخته است.
اگر بینندهی این عکسها باشید، با اندکی آشنایی با تمدن و معماری باستان و معماری اسلامی در ایران، میتوانید وجوه اشتراک و تاثیرهای تمدن ایران بر دیگر تمدنها را دریابید. این عکسها تاثیر تمدن ایران بر تمدنهای بیزانس، بینالنهرین، ورآرودان و خوارزم را نشان میدهند.
ولد بیگی دربارهی برگزاری نمایشگاه عکس "زمینی که بود" میگوید: ما نخستین گروهی هستیم که از ایران به این مناطق رفته و از این مکانها تصاویری ثبت کردهایم. کاریکه ما انجام دادهایم برای ثبت فرهنگ و تمدن ایران بوده و حرکتی ملی محسوب میشود.
این هنرمند عکاس که از انعکاس رسانهای برگزاری نمایشگاهش چندان راضی نیست، میگوید: انتظار داشتیم که اهالی رسانه بیشتر به این نمایشگاه بپردازند و در رسانهها بازتاب خوبی داشته باشد. متاسفانه در چند روز گذشته هیچ روزنامهای دربارهی برگزاری نمایشگاه عکس "زمینی که بود" مطلبی ننوشته است.
وی ادامه میدهد: متاسفانه در حال حاضر اگر هنرپیشهای، کوچکترین کار ممکن در عرصهی عکاسی و یا نقاشی انجام دهد، همهی روزنامهها و خبرگزاریها به آن میپردازند و در بیشترین سطح ممکن آنرا پوشش میدهند. حال اینکه ما برای هر کدام از عکسهای این نمایشگاه زحمات بسیاری کشیدهایم و هزینه و انرژی زیادی صرف کردهایم. اما متاسفانه رسانهها کمترین نگاه را به این نمایشگاه دارند.
وی با اشاره به نقش رسانهها در شناختهشدن آثار هنری در جامعه، میگوید: بسیاری از عکاسان بزرگ دنیا، بخش زیادی از شناختهشدنشان در دنیای هنر را مدیون نقدهای رسانهای از آثارشان هستند. نبود چنین نقدهایی در کشور ما موجب شده که هنرمندان ما گمنام بمانند و یا این که مجبور به کوچ از ایران شوند. برای مثال آلفرد یعقوبزاده یکی از بهترین عکاسان جنگ در دنیا است و تا زمانیکه در ایران بود کسی او را نمیشناخت، اما پس از این که به خارج از ایران کوچ کرد، آثارش در سطح جهانی شناخته شدند.
آثاری که در نمایشگاه "زمینی که بود" به نمایش درآمدهاند، در جریان تهیهی مجموعهی تلویزیونی مستند "ایران فراسو" تهیه شدهاند. ۱۷ فریمی که در این نمایشگاه بهروی دیوار رفتهاند، از میان ۱۰هزار فریم عکس انتخاب شدهاند.
نمایشگاه عکسهای علیاکبر ولدبیگی تا دوم تیر ۱۳۹۳ در فرهنگسرای نیاوران برپا است. این نمایشگاه هر روز از ساعت ۱۰ تا ۲۰ و در روزهای تعطیل از ساعت ۱۴ تا ۲۰ میزبان علاقهمندان به عکاسی است.