مراسم تشییع پیکر احمد رسولزاده دوبلور و مدیر دوبلاژ پیشکسوت در خانهی سینما برگزار شد.
تحریرنو: مراسم تشییع احمد رسولزاده دوبلور و مدیر دوبلاژ پیشکسوت با حضور هنرمندان دوبله، سینما و تلویزیون روز یکشنبه ۲۱ دیماه در خانهی سینما برگزار شد.
نظامالدین کیایینظامالدین کیایی صدابردار پیشکسوت اجرای این مراسم را بر عهده داشت و در ابتدا بیان کرد که به پاس احترام به رسولزاده، حضار کلاه از سر بردارند.
وی عنوان کرد: خدا را سپاسگزارم که در عمر خود افرادی مثل رسولزاده را دیدم. خانهی سینما متعلق به اهالی سینماست چه در زمانیکه در قید حیات هستند و یا نباشند، البته جناب رسولزاده ظاهرا از این دنیا رفته است وگرنه همواره با ماست.
محمدمهدی عسگرپورهمچنین محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل خانهی سینما در سخنانی گفت: بهواقع سینمای ایران یکی از بزرگترین هنرمندان خود را از دست داد. من حدود ۲۷ سال پیش با او همکاری داشتم در آن زمان فیلمها بیشتر دوبله میشد و من از نزدیک افتخار همکاری با او را داشتم.
وی افزود: رسولزاده با شور و اشتیاق کار میکرد و دقت داشت که نسل بعد از خود را تربیت کند.
مدیرعامل خانه سینما با اشاره به خلق و خوی رسول زاده بیان کرد: همه شهادت می دهند که او الگوی بسیار خوبی برای حرفهای است که در آن کار میکرد. مادامیکه ما صدایش را میشنویم او زنده است و در بین ما وجود دارد.
حمیدرضا آشتیانیپوردر ادامهی این مراسم حمیدرضا آشتیانیپور، رئیس انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم با اشاره به خصوصیات رسولزاده، بیان کرد: سخن گفتن در چنین مجالسی کار سختی است. من از طرف انجمن گویندگان و سرپرستان خدمت خانواده آقای رسولزاده، همکاران و همهی مردم تسلیت میگویم. رسولزاده بهعنوان یک همکار صنفی، متعلق به ما نبود، بلکه به همهی مردم تعلق داشت. ما تعداد زیادی رسولزاده داریم که در چنین مراسمی حاضر شدهاند.
وی اضافه کرد: احساس من این است که ما هماکنون در مجلس ترحیم هنر حاضر شدهایم. امیدوارم این داغ دیدنها موجب شود که یاد چنین افرادی همیشه زنده بماند و ما ویژگی آنها را تداوم بخشیم، چرا که ما جایگزینی برای احمد رسولزاده نداریم.
منوچهر اسماعیلیدر ادامه، منوچهر اسماعیلی گویندهی پیشکسوت در حالیکه بغضش شکسته بود پشت تریبون قرار گرفت و بیان کرد: من حال خوبی ندارم چراکه پدر ما از دست رفت.
وی ادامه داد: برگ اول شناسنامهی عرصهی دوبله و گویندگی از دست رفت، حالا چه میتوانیم بکنیم؟ تنها باید تحمل کنیم و من به خانواده و همسر او این واقعه را تسلیت میگویم.
محمد سریرهمچنین محمد سریر، عضو هیئتمدیرهی خانهی سینما با اشاره به ویژگیهای احمد رسولزاده، عنوان کرد: او غمخوار انسانها بود و شخصیتهای بسیاری در سینما با صدای او درخشیدند.
وی با اشاره به حضور رسولزاده در هیئتداوری، عنوان کرد: در سالهای بسیار دور که رسولزاده در هیئتداوری حضور داشت، حضورش عین عدل و انصاف بود و همه از او تبعیت میکردند. درواقع همه او را شخصیتی میدانستند که با حضورش روابط انسانی را برقرار میکند و وجودش باعث آرامش است.
سریر اضافه کرد: شاید ظرفیتهای جسمی او باعث شده بود، اما هنوز بسیاری از ظرفیتهای روحی و معنوی او آشکار نشده بود.
عضو هیئتمدیرهی خانهی سینما با بیان اینکه رسولزاده به بخشهایی از سینما جان میداد، بیان کرد: من هیچگاه با کلمه گویندگی و صداپیشگی کنار نیامدم، چرا که فکر میکنم بخشی از تمام حضور یک بازیگر، صداست.
وی در پایان بیان کرد: حضور رسولزاده برای ما غنیمت بود و فقدانش باعث تاسف است. چنین انسانهایی باید بمانند و من فکر میکنم وقتی ما صدای رسولزاده را میشنویم، انسانیت او همواره با ماست.
ناصر ممدوحدر ادامهی این مراسم ناصر ممدوح، دیگر گویندهی پیشکسوت پشت تریبون قرار گرفت و یادآور شد: من نمیدانم دربارهی استاد بزرگم چه باید گفت. من در کنار وی زندگی کردم و یاد و خاطرهاش همیشه در قلب من است.
وی با بیان اینکه فقدان رسولزاده درد بزرگی است، اظهار کرد: ما از این بزرگان در جامعهی دوبلاژ کم داریم، بهگونهای که تعدادشان به انگشتان یکدست هم نمیرسد و متاسفانه شاهد از دستدادن تکتک آنها هستیم.
این گویندهی پیشکسوت ادامه داد: رسولزاده نهتنها چهره و صدای ماندگاری داشت، بلکه انسانی فرهیخته، مهربان و متواضع بود که همیشه بر لبش لبخند داشت.
حسین عرفانیحسین عرفانی، دوبلور پیشکسوت سینما و تلویزیون با تاکید بر اینکه هنر دوبله ایران یتیم شد، با بغض گفت: درواقع هنر ایران یتیم شد.
وی در سخناتی کوتاه بیان کرد: همچنان که دختر رسولزاده در کنار پیکر پدرش به او خطاب کرد که مثل گل بوده است، من هم باید بگویم که او بهواقع همچون گل بود.
محمود قنبریمحمود قنبری، استاد صداپیشه سینما و تلویزیون با بیان اینکه ما صدای بزرگی را از دست دادیم، تصریح کرد: او صدای لطیفی داشت، از تئاتر آمده بود و استاد مسلم دوبله بود، بهگونهای که بسیاری از دوبلورها شاگرد او بودند.
وی با اشاره به یکی از سفرهای خود با رسولزاده، اظهار کرد: من در سال ۷۷ در سفر به خانهی خدا، در کنار او بودم و ۲۰ روز تمام از وی فیض بردم. رسولزاده اهل شعر، حافظ و مولانا بود و همچنین مرد شریفی در زندگی و در همکاری با دوستانش بود.
ایرج رضاییدر این مراسم ایرج رضایی، پیشکسوت عرصهی صداپیشگی و گویندگی با اظهار تاسف، بیان کرد: من در راهی که به این مراسم میآمدم، به ۵۵ سال کار دوبله فکر میکردم. رسولزاده همچون معلمی دلسوز بود که این حرفه را به شاگردان میآموخت.
وی ادامه داد: این یک حقیقت است که وقتی یک فیلم دوبله میشد، تمام توجه او معطوف به کار بود. او به هستی، آبرو و اعتبار خود و ما فکر میکرد و برای کار خود غصه میخورد. اگر چنانچه او تپق میزد، ناگهان فرو میریخت.
این مدیر دوبلاژ شعری را که خطاب به رسولزاده سروده است، خواند که با این مطلع آغاز میشود:
"زدی بر بوم عشق رنگ جدایی / نیاید چون صدای تو صدایی
صدایت عشق، صدایت مهر و عرفان / زمینی بود، کنون شد آسمانی"
در پایان این مراسم نوهی احمد رسولزاده پشت تریبون قرار گرفت و با اشاره به ناهمآهنگیها در صداوسیما برای برگزاری مراسم، بیان کرد: من از خانهی سینما که مجری این مراسم بود، تشکر ویژه دارم.
وی در این مراسم متنی را خطاب به پدربزرگ خود خواند که این گونه آغاز میشد: احمد، رسول، "محمد" و "عمر مختار" اینها واژگانی مرتبط با توست.
نوهی رسولزاده با اشاره به اینکه او در روز ولادت پیامبر (ص) از دنیا رفت، عنوان کرد: پدربزرگ تو خیلی چیزها به ما آموختی از جمله عشق به کتاب، موسیقی، انساندوستی، صبر و جدی نگرفتن ناملایمات دنیا. تو واقعا مردی برای تمام فصول بودی و مبارز همچون عُمر مختار. میدانم که این اواخر سختیهایی کشیدی و با اینکه در محاصرهی بیماری بودی، زبان بهگله نگشادی. بهترین تشبیه صدای تو همان است که محمد صالحعلا گفت که صدایت طنین سمفونی شمارهی ۹ بتهوون را دارد.
در این مراسم هنرمندان دیگری همچون مهدی علیمحمدی، چنگیز جلیلوند، پرویز ربیعی، معصومه آقاجانی، منوچهر والیزاده، سعید پورصمیمی، سیامک اطلسی، گیتی معینی، علی دهکردی، مهدی میامی، علیمحمد اشکبوس، ناهید شعشعانی، کامران ملکی، مژگان عظیمی، آرزو روشناس، مهوش افشاری و... حضور داشتند.
شایان ذکر است، مراسم ختم این هنرمند پیشکسوت، سهشنبه ۲۳ دیماه ساعت ۱۵ الی ۱۶:۳۰ در مسجد حجتابنالحسن (ع) واقع در سهروردیشمالی برگزار خواهد شد.