تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۴۶

در مراسم تجلیل از پرویز بهرام هنرمندان قدیمی عرصه‌ی تصویر و صدا و دیگر حوزه‌ها حضور داشتند و کیک تولد وی را برش زدند.

تحریرنو: مراسم تجلیل از "پرویز بهرام" شام‌گاه شنبه دهم مردادماه با حضور چهره‌های پیش‌کسوت و هنرمندان قدیمی عرصه‌ی تصویر در فرهنگ‌سرای ارسباران برگزار شد.


این آیین که با سخنان جالبی از این هنرمندان هم‌راه بود بارها با دست‌زدن‌ها و تشویق‌های مردم و هم‌چنین ایستادن‌های آن‌ها به احترام استادان و پیش‌کسوت‌ها مواجه شد.

در این مراسم دوبلورهایی چون مهدی علی‌محمدی، منوچهر اسماعیلی، حسین عرفانی، ناصر ممدوح، بهمن هاشمی، منوچهر والی‌زاده و هنرمندانی از جمله ناصر ملک‌مطیعی، پوری بنایی، فیروزه اربابی، سعید راد، صدرالدین شجره، محمود بنفشه‌خواه، جعفر والی و بازی‌‎گران قدیمی عرصه‌ی تصویر و هم‌چنین افرادی از جمله حسین کلانی (بازیکن قدیمی پرسپولیس)، اسحاق خانزاده (صداگذار فیلم‌های پرویز بهرام)، رضا بانکی، میلاد کیایی (آهنگ‌ساز) و... حضور داشتند.

در ابتدای این مراسم حمیدرضا آشتیانی‌پور رییس هیئت‌مدیره‌ی انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم روی سن آمد و گفت: درود بر استاد پرویز بهرام ستاره‌ی درخشان هنر دوبله و درود بر همه‌ی ستارگان درخشان هنر دوبله که یا این‌جا هستند و یا در یاد ما می‌درخشند.

وی ادامه داد: سخن گفتن از پرویز بهرام باید از طریق کسانی باشد که در شان وی باشند و من‌توان سخن گفت از صفات و ویژگی‌های او را ندارم.

آشتیانی‌پور با اشاره به تقلید بعضی از جوانان در دوبله از صدا و لحن بهرام، بیان کرد: پرویز بهرام دانش این حرفه را دارد و در کارش خطایی ندارد بنابراین اگر هم کسی از او تقلید کند اثر سوئی نمی‌گذارد. من امیدوارم او همیشه جاویدان و درخشنده باشد تا بتوانیم زیر چتر او در عرصه‌ی فرهنگ و هنر رشد و توسعه داشته باشیم.

در ادامه، سعید راد بازی‌گر فیلم سینمایی "فرمان" ساخته‌ی کوپال مشکوت پشت تریبون قرار گرفت و درباره‌ی حضور خود در این مراسم عنوان کرد: من برای قلب بزرگ، بخشنده و مهربان پرویز بهرام این‌جا هستم. سال ۶۱ او افتخار داد که در فیلم "فرمان" به‌جای من حرف بزند که جزو فیلم‌های ماندگار من است.

وی بیان کرد: هرگاه صحبت صدا می‌شود من دلم می‌لرزد. در زمان قدیم که فیلم‌های فارسی هم دوبله می‌شدند ما جرات نمی‌کردیم وارد اتاق دوبله شویم و جای خودمان حرف بزنیم چون این حرفه بسیار تخصصی بود.

بازی‌گر فیلم "دوئل" اضافه کرد: اگر من در کارهایم موفق شده باشم مدیون صداهای باشکوه و جاویدان این عرصه بوده‌ام. به‌طور مثال من خود را مدیون صدای منوچهر (اسماعیلی) عزیزم می‌دانم.

این بازی‌گر سینما هم‌چنین به‌حضور "ناصر ملک‌مطیعی" و "بهمن مفید" دو بازی‌گر قدیمی سینما اشاره کرد و گفت: من همیشه رخصت گرفته‌ام و در کنار بعضی از بازی‌گران قرار گرفته‌ام. سه فیلم در کنار ناصر ملک‌مطیعی بازی کردم و چیزهای زیادی از بهمن مفید آموختم. خاطرم هست در تولید یکی از فیلم‌ها دو تن از کارگران فنی پولی نداشتند که به‌منزل خود بازگردند و مفید برای آن‌ها بلیت هوایپیما گرفت و ما چنین مَنشی در این فرد را داشته‌ایم.

وی سوال کرد که چرا نباید بهمن مفید و ناصر ملک‌مطیعی در سینمای ایران حضور داشته باشند و گفت: یک ملت با این دو نفر خاطره دارند، چرا ما باید صبر کنیم تا ماهواره‌های آن طرف تصویر این افراد را نمایش دهند.

بازی‌گر فیلم "عقاب‌ها" درباره‌ی پرویز بهرام یادآور شد: استاد بهرام قلبش بسیار بزرگ است. من در این جمع غیر از او کسانی را می بینم که اسم دوبله با صدای آن‌ها عجین شده‌است. آن‌ها یادگار این حرفه هستند و من می‌خواهم برای بهرام و تمام آن نسل با شکوه بایستید.

وی در پایان سخنانش گفت: من بسیار خوش‌حالم که توانستم آن‌چه را که سال‌ها در دلم بود در برابر کسانی که به گردنم حق دارند بیان کنم و امیدوارم این‌روزها و زحمت این دوستان فراموش نشود.

در این مراسم بخش‌هایی از سریال "سلطان صاحب‌قران" ساخته‌ی علی حاتمی، با بازی ناصر ملک‌مطیعی و با صدای پرویز بهرام پخش شد. سپس ناصر ملک‌مطیعی به‌سختی روی سن آمد و مردم ایستادند و او را تشویق کردند.
.
ناصر ملک‌مطیعی در ابتدای سخنان خود بیان کرد: من حب و بغضی نسبت به‌چیزی ندارم و اگر روزی هزار‌بار سجده شکر کنم باز‌هم کم است. درباره‌ی سینمای گذشته بحثی نمی‌کنم چراکه فقط عشق بود. ما خواستیم کاری کنیم که جزو کاروان سینمای ایران باشیم اما تکنیک، سواد سینمایی و ابزار ما را از این مسیر بازداشت با این حال لنگ‌لنگان خود را به نقطه‌ی کنونی رساندیم.
.
وی با اشاره سریال "سلطان صاحب‌قران" ادامه داد: اگر ما سهمی در بعضی آثار داریم خوش‌حال می‌شویم که از ما یادی کنند. من عاشق سریال "سلطان صاحب‌قران" بودم چون نمی‌شود کسی عاشق امیرکبیر نباشد. من با افتخار تمام در این نقش بازی کردم و البته نمی گویم توانستم یا نه با این حال این نقش برای من یک خاطره و یک یادگار بود.

بازی‌گر فیلم "برزخی‌ها" بیان کرد: سینمای ما عشق بود و من دست تمام کسانی را که با آن‌ها کار کردم، می‌بوسم. در آن زمان این‌گونه نبود که ما رفاقت و لوطی‌گری خود را سر کارهای سطحی بگذاریم و سعی‌مان برای آن بود که بتوانیم کار خوب انجام دهیم.

ملک‌مطیعی با بیان این‌که منتظر فرصتی بوده‌است تا در جمع مردم حرف‌هایی بزند، در سخنان طنزی گفت: من ۸۵ سال دارم و کمر درد و پا درد دارم البته خودم فکر می کنم ۲۵ سال دارم.

حرف های ملک‌مطیعی با دست‌زدن‌های مردم هم‌راه شد و او خطاب به پرویز بهرام بیان کرد: امشب، شب پرویز بهرام است و با شعر ای خسرو پرویز به پا خیز، او را به لحظه‌ای ایستادن دعوت کرد.

وی هم‌چنین با اشاره به منوچهر اسماعیلی، گوینده‌ی پیش‌کسوت درباره‌ی تاثیر دوبله بر فیلم‌های سینمای ایران عنوان کرد: من این‌جا منوچهر اسماعیلی را دیدم که او هم افتخار دوبله‌ی ماست. ما در زمان قدیم ابتدا نمی‌دانستیم در فیلم‌ها چه‌گونه باید حرف بزنیم و دوبله نقش بسیاری در موفقیت این‌کارها داشت.

ملک‌مطیعی در پایان سخنان خود گفت: امیدوارم خداوند حق‌شناسی را از من نگیرد، این‌جا سرزمین پدران و مادران من است و من هیچ‌گاه آن‌را ترک نمی‌کنم. هیچ توقعی هم از هیچ مسئول و دستگاهی ندارم و شما در تمام این سال‌ها یک مقاله از من نمی‌بینید که از کسی انتقاد کرده باشم.

در این قسمت از مراسم مجری برنامه اعلام کرد که بنا به درخواست پرویز بهرام، قطعه‌ای با صدا و اجرای "پرواز همای" اجرا خواهد‌شد. سپس پرواز همای روی صحنه رفت و قطعه‌ای را به‌صورت زنده اجرا کرد که در مصرعی از آن آمده بود "هر واژه که بر زبانت رفت، ماناست" و با استقبال مردم هم‌راه شد.

بعد از اجرای وی صحنه‌هایی از فیلم "اتللو" با صدای پرویز بهرام پخش شد و سپس منوچهر اسماعیلی استاد پیش‌کسوت عرصه‌ی دوبله با دست‌زدن‌های مردم که به افتخار این گوینده‌ی نام‌دار ایستادند، پشت تریبون قرار گرفت.

وی در ابتدای سخنان خود با سلام و خوش‌آمدگویی عنوان کرد: شما به جشن برگ زرین دوبلاژ ایران آمدید و من به شخصه افتخار دارم که خود را به‌عنوان شاگرد این فرد معرفی کنم.

دوبلور سریال "هزار دستان" با بیان جمله‌ای از فیلم "اتللو" بیان کرد: من قبل از این‌که وارد کار دوبلاژ شوم شیفته‌ی فیلم "اتللو" و بیان شیوای پرویز بهرام بودم. جمله‌ی وی در این فیلم که می‌گوید "اول شمع را بکشم و بعد شمع وجود تو را..." هرگز از ذهن من خارج نمی‌شود و شاید یکی از انگیزه‌هایی که مرا به‌عرصه‌ی دوبله کشاند همین جمله و این بیان بود. منِ حیران و سرگردان، این ناز و این حلقه عشق را که به‌دنبالش بودم سرانجام در وجود پرویز بهرام، این وجود زرین دوبلاژ ایران پیدا کردم.

اسماعیلی در پایان با تشکر از همه‌ی برگزارکنندگان این مراسم یادآور شد: نمی‌خواهم بگویم وظیفه‌ی افراد دیگری بوده‌ست که این مراسم را برگزار کنند. شما همه‌چیز را می‌دانید پس گفتن آن جز اتلاف‌وقت نیست، بگذارید با نگاه‌ها به‌هم تفهیم کنیم که می‌دانیم چه می‌گذرد پس بگذار بگذرد آن‌طور که ما می‌خواهیم پس آن‌طور که پرویز بهرام عمر گذراند و خم به ابرو نیاورد ما هم بیاموزیم.

از دیگر سخن‌رانان این مراسم منوچهر والی‌زاده بود که به‌دعوت مجری روی سن آمد و بیان کرد: در مقابل همه‌ی کسانی که این‌جا هستند من کوچک‌تر از آن هستم که بخواهم صحبت کنم اما از خداوند سپاس‌گزارم که یک مساله به‌حقیقت پیوست، من همیشه آرزو داشتم که تا زنده هستیم از بزرگان‌مان تجلیل شود و خوش‌حالم که این مساله به‌حقیقت پیوست.

والی‌زاده که هنوز کمی هیجان زده بود و سخنانش با کمی تپق هم‌راه شد، گفت: ما سال‌هاست از رو خوانده‌ایم و شاید بلد نیستیم که حرف بزنیم بنابراین طبیعی است که تپق بزنیم.

وی به‌خاطراتی از ناصر ملک‌مطیعی و پرویز بهرام اشاره کرد و گفت: من فیلم "غفلت" و "ولگرد" را ۱۵ بار دیده‌ام. تمام بچه‌هایی که سینما را دوست داشتند به عشق ملک‌مطیعی وارد سینما شدند و تمام کسانی‌که وارد دوبله شدند به عشق پرویز بهرام وارد این حوزه شدند. خود من در محله‌ی لاله‌زار تهران به‌دنیا آمدم و هر‌بار از مدرسه فرار می‌کردم تا بروم فیلم و تئاتر ببینم. یک‌بار در حالی‌که به منزل برمی‌گشتم صدای گوینده‌ی فیلم "اتللو" را از کنار یک قنادی در همان حوالی شنیدم و قسم می‌‌خورم که همان باعث شد من وارد دوبله شوم و حالا به‌جایی برسم که ۷۵ سال دارم.

با این سخنان والی‌زاده جمعیت سالن برای او کف زدند و بیان کردند که هنوز صدا و ظاهر جوانی دارد، که والی‌زاده هم با طنازی پاسخ داد گوش‌های‌تان جوان می‌شنوند.

وی هم‌چنین درباره‌ی ملک‌مطیعی با توصیف پالتو و عینک او در زمان نوجوانی خود گفت: آن‌زمان هنرمندان بعد از سینما و تئاتر برای گپ زدن با‌هم به کافه لاله‌زار می‌رفتند و من خاطرم هست هر‌بار ملک‌مطیعی را می‌دیدم آن‌قدر ابهت داشت که چند‌بار از یک طرف به طرف دیگر خیابان می‌دویدم تا او را ببینم.

والی‌زاده در پایان با بیان این‌که آیا نباید عاشق پرویز بهرام و ناصر ملک‌مطیعی باشیم؟ عنوان کرد: امیدوارم که سایه‌ی آن‌ها همیشه بالای سر ما باشد. امشب جای دیگر بزرگانی هم‌چون علی نصیریان نیز خالی است.

در ادامه، دیگر هنرمند پیش‌کسوتی که با هم‌راهی دیگران روی سن آمد، مهدی علی‌محمدی گوینده و مدیردوبلاژ بسیاری از فیلم و سریال‌ها بود که در ابتدا گفت: من چندی است که ناراحت هستم و حال خوبی ندارم اما به عشق شما مردم به این‌جا آمدم.

وی با خاطراتی از چه‌گونگی حضور خود به‌عرصه‌ی هنر که با زبانی شیرین و طنز برای مردم تعریف می‌کرد، توضیح داد: من در جوانی علاقه‌مند به مطالعه و ورزش بودم و خیلی اتفاقی از طریق اصرار یکی از دوستانم وارد هنرستان هنرپیشگی شدم. آن‌زمان ورزش را بیش‌تر دوست داشتم و معلم من پدر همین بهمن مفید بود که این‌جا نشسته است.

مدیر دوبلاژ فیلم‌هایی چون "دور دنیا در هشتاد روز" و "ربکا" درباره‌ی سال‌های حضور خود در هنرستان عنوان کرد: بعد از حضورم در این هنرستان من بهترین شاگرد استادان خود شدم و با این‌که ما ۸۱ نفر بودیم نمی‌دانم آن ۸۰ نفر دیگر اکنون کجا هستند.

در انتها وی با همان لحن طنز خود بیان کرد که باید زودتر سخنانش را تمام کند قبل از این‌که به او گفته شود که دیگر وقت ندارد.

حسین عرفانی، دوبلور و گوینده او را تا پایین سن هم‌راهی کرد و خیلی کوتاه درباره‌ی وی گفت: مهدی علی‌محمدی یکی از بزرگ‌ترین هنرپیشه‌های رادیو بود. زمانی‌که برنامه‌ی "داستان شب" اجرا می‌شد او نقش‌های اول را می‌گفت و همه جذب داستان می‌شدند و صدایش را دوست داشتند. گاهی متن‌های ما ۲۰دقیقه‌ای بود و باید در نیم‌ساعت اجرا می‌شد و زمانی که ۱۰دقیقه کم می‌آوردیم نقش‌ها را به او می‌سپردند و او با ناز و کرشمه‌ای که داشت می‌توانست بر این زمان‌بندی بی‌افزاید.

در پایان این مراسم و بعد از همه‌ی سخنرانی‌ها و پخش کلیپ‌های دیگری از صدای پرویز بهرام، وی روی صحنه دعوت شد. مردم بار دیگر به احترام یک هنرمند دیگر ایستادند و او را تا رسیدن پای سن تشویق کردند.

بهرام در جای‌گاه قرار گرفت و گفت: ببخشید من آمده‌ام بالا که چه بگویم. تنها از همه‌ی کسانی‌که به این مراسم آمدند تشکر می‌کنم. من ۲۰ سال در رادیو کار کردم و غیر از آن در تئاتر هم بازی کردم. این همه‌ی بیوگرافی من است و حالا دوست دارم فقط یک شعر از صائب تبریزی بخوانم که اگر زنده بود بدون شک بهترین کارگردان دنیا می‌‌شد. او در این شعر می گوید "روزی که برف سرخ ببارد از آسمان / آن روز بخت سیاه اهل هنر سبز می‌شود".

در این مراسم تجلیل، لوح‌هایی از نهادهای مختلف به بهرام اهدا شد و از آن‌جایی که تولد وی در مرداد‌ماه است کیک تولد ۸۲ سالگی او را نیز برش زدند.

لوح‌هایی که بهرام دریافت کرد از طرف انجمن صدای سینمای ایران به نمایندگی از اسحاق خانزادی صدابردار آثار سینمایی این دوبلور، بنیاد سینمایی فارابی، انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم و فرهنگ‌سرای ارسباران تهیه شده‌بود.

هم‌چنین در پایان این مراسم از تمبر پرویز بهرام رونمایی شد.

 

RSS

پیوندها

ارتباط با ما

دربارۀ ما