عضو شورای علمی تخصصی "بستهها" گفت: متأسفانه در حال حاضر بیشتر بستهها بدون تحقیقات قبل و بعد از طراحی بستهبندی، طراحی و به بازار وارد میشوند.
به گزارش تحریرنو ، بیژن جناب در نشست سومین مراسم سالانهی اهدای جوایز و معرفی آثار برگزیدهی سال "بستهها" اظهار کرد: سالها است که در زمینه گرافیک کار میکنم و نمایشگاهها و کتابهای مختلفی در این زمینه برگزار و چاپ میشود، اما اگر مجموعه تمام این سالها را بهصورت مشخص درباره طراحی بستهبندی جمعآوری کنیم، به اندازه این سه سال فعالیت وبسایت "بستهها" نمیشود.
او ادامه داد: این کاستی در بیینالها وجود داشت و میدیدیم که چقدر نسبت به طراحی بستهبندی ضعیف برخورد میکنند و معمولا داورها و هیأت انتخاب، نگاه تحقیرآمیز و بیتفاوتی نسبت به این موضوع داشتهاند. ما اساتید زیادی در این زمینه نداریم که کار کرده باشند، چون آن نیاز در جامعهی تولید و بازار دیده نمیشد، اما میبینیم که در این سه سال چقدر به جوانها بها داده شد و آنها تشویق شدند.
وی تأکید کرد: ما با قدرت پیش میرویم و نتیجهی آن این است که جوانها با انگیزهی بیشتری کار میکنند. آنها خودساز شدهاند، اگرچه نواقصی در کارهایشان وجود دارد، اما جنبههای مثبتشان بیشتر از جنبههای منفی است. باید به آنها فضا داده شود تا استفادهی بهتری از آن داشته باشند.
این طراح و گرافیست همچنین بیان کرد: متأسفم که این را میگویم، اما در سالهای بعد از انقلاب فقط کامران کاتوزیان بود که با یک گروه تحقیقاتی مناسب در زمینهی طراحی بستهبندی، کارهای برجستهای انجام داد. ما تولیدکنندهها را به جمع خود نمیآوریم، در حالی که برای رسیدن به اهدافمان در بخش اقتصادی باید به همهی بخشهای حاشیهای آن توجه کنیم.
جناب با اشاره به چاپ کتاب "بستهها" گفت: کتاب با کاتالوگ تفاوتهایی دارد؛ کاتالوگها بیشتر جنبهی تبلیغاتی دارند در حالی که برای چاپ کتاب باید تحقیق، پژوهش و مصاحبه انجام شود و از این نظر ارزشمند است.
در بخش دیگری از این نشست که در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، بهرام کلهرنیا گرافیست و عضو شورای علمی تخصصی بستهها اظهار کرد: شهرهای دنیا معمولا با فستیوالها و بیینالهایشان بهعنوان یک رخداد فرهنگی هنری معرفی میشوند. این امر در کشور ما با دشواریهایی همراه بوده و جشنوارههای فرهنگی - هنری معمولا ماندگار نبوده و به پایان عمر خود رسیدهاند.
او گفت: بنیانگذاری یک ایده با دشواری همراه است و در این میان، اتفاقهای سیاه و مافیایی هم کم نیستند. بهعنوان مثال، مقوا توزیع فاسدی در کشور ما دارد و سالهاست مقوایی در کشور توزیع میشود که در هیچ جای دنیا مصرف ندارد. به همین دلیل، بستهبندیهای ما بهلحاظ فنی بیمار است.
وی افزود: پژوهش در زمینهی بستهبندی ورود نکرده و سفارشدهندگان برایشان اهمیتی ندارد.
مریم کهوند مدیر گروه گرافیک و تصویرسازی دانشگاه هنر نیز در این نشست با بیان اینکه دانشجویان طراحی گرافیک و طراحان دغدغهی طراحی پوستر و جلد کتاب را به مثابه کار فرهنگی دارند، گفت: طراحان دوست ندارند کار طراحی بستهبندی انجام دهند، مگر اینکه مجبور باشند. در این شرایط چنین اقدامی توسط وبسایت "بستهها" امیدوارکننده است. بستهبندی یک حوزهی میانرشتهای است و با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی به حوزههای دیگر هم وارد شده است. بخش آموزشی و دانشگاهی بسیار کوچک است و بضاعتی برای درگیر شدن با تکنولوژی ندارد.
او افزود: آنچه در این حوزه فراموش شده، دانش و اطلاعات است. بسیاری از مدرسان ما تجربهی کار عملی در زمینهی بستهبندی ندارند و از مطالعه هم فاصله میگیرند.
این مدرس دانشگاه اضافه کرد: ما هنوز در حوزهی فرهنگ دیداری به کار بنیادی و پژوهشی نیاز داریم. لازم است طراحیهای ما هم به آن سمت حرکت کند. اینکه چه چیزهایی باید جایگزین طراحیهای غربی شود، به پژوهش و کار میدانی نیاز دارد.
ایمان آل مظفر موسس و مدیرمسوول "بستهها" نیز در این نشست گفت: امسال رویکرد بستهها روی بحث پژوهش و آموزش بستهبندی است. بهزودی فراخوان دعوت از پژوهشگران منتشر میشود تا مقالات خود را برای انتشار در وبسایت ارسال کنند. همچنین فراخوان دومین کتاب "بستهها" اعلام میشود، ما خواهان مشارکت تمام طراحان و دستاندرکاران صنعت بستهبندی هستیم. امروز یک استعداد جوان که قول داده بودیم از او حمایت کنیم، معرفی میشود. ما برای او کلاسهای آموزشی برگزار کردیم و با یک پروژه واقعی درگیر شدیم.
او افزود: آرزو داریم کالا و مخاطب ایرانی آن احترام لازم را که شایستهاش است، بهدست آورد. هر کسی باید بخشی از بحثهای اقتصاد مقاومتی و تولید ملی را بهدست بگیرد، چون اعتقاد داریم توسعه و ماندگاری سرزمینمان در گرو رشد اقتصادی و تولید ملی است.
آلمظفر ادامه داد: ارتباطات بینالملل در بستهها در حال گسترش است و بخش لاتین به وبسایت اضافه شده است. تلاش میکنیم با دیدن کارهای خارجی، دانش آنها را وارد کنیم، نه فرهنگشان را. ما یک گروه مستقل با دغدغههای شخصی هستیم که تمام حمایتهایمان از بخش خصوصی صورت میگیرد.
در این نشست، علی قریشی بهعنوان استعداد جوان سال ۱۳۹۵ معرفی شد و دربارهی طراحی بستهبندیاش برای یک سفارش واقعی توضیحهایی ارائه کرد.
او که دانشجوی مقطع کارشناسی دانشکده هنر معماری است، گفت: در حال حاضر آموزش ما از بازار واقعی فاصله دارد و جای نکاتی خالی است و طراحان اغلب با مشتریان به مشکل برمیخورند.